Przejdź do zawartości

Suahili (lud)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Swahili
Ilustracja
Populacja

1,76 mln (2019)[1]

Miejsce zamieszkania

Tanzania: 737 tys.
Arabia Saudyjska: 404 tys.
Somalia: 279 tys.
Stany Zjednoczone: 60 tys.
Demokratyczna Republika Konga: 52 tys.
Kenia: 45 tys.
Zambia: 44 tys.
Reunion: 25 tys.
Sudan: 24 tys.
Mozambik: 22 tys.

Język

suahili

Religia

islam (98%), chrześcijaństwo (1,5%), animizm (0,5%)

Pokrewne

Zaramo, Somalijscy Bantu, Shirazi, Bajuni[2]

Suahili, inaczej Waswahili – lud zamieszkujący tereny Afryki Wschodniej (głównie wybrzeża Kenii, Tanzanii i północnego Mozambiku), pod koniec lat 90. XX wieku liczący ok. 2,5 mln osób. Suahili zaliczani są do ludów Bantu. W czasach przedkolonialnych tworzyli luźną organizację polityczno-handlową. Dzięki kontaktom handlowym ich kultura rozwijała się przez wieki pod wpływami arabskimi, perskimi i indyjskimi. W X wieku Suahili przyjęli islam. Do ich tradycyjnych zajęć zalicza się rolnictwo, rybołówstwo i handel w Afryce Wschodniej i na wyspach Oceanu Indyjskiego.

Nazwa „suahili” pochodzi od liczby mnogiej arabskiego słowa sāhil (لحاس), oznaczającego wybrzeże. W liczbie mnogiej sawāhil (لحاوس), używanego jako przymiotnik określający mieszkańców wybrzeża. Suahili tradycyjnie mówią językiem suahili, który jest językiem bantu z grupy językowej niger-kongo. Charakterystyczne elementy kultury suahili to: złożoność etniczna, specyfika nadmorska, handel, bogata kultura piśmienna, wpływ islamu i doświadczenie kolonialne[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Swahili [online], Joshua Project [dostęp 2019-12-25].
  2. People Cluster - Bantu, Swahili [online], Joshua Project [dostęp 2019-12-25].
  3. Katarzyna Stanek, Gertruda Wieczorek, System edukacyjny w Kenii. Od nauki pod baobabem do uniwersytetu [online], str. 252 (przypisy), CEJSH, 2015 [dostęp 2019-12-25] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]