Przejdź do zawartości

Stowarzyszenie Muzułmańskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stowarzyszenie Muzułmańskie
جمعیت اسلامی افغانستان
Ilustracja
Państwo

 Afganistan

Lider

Salahuddin Rabani

Data założenia

1968 (jako stowarzyszenie), 1972 (jako partia polityczna)

Ideologia polityczna

konserwatyzm, antykomunizm, islamizm, islamska demokracja, republikanizm, komunitaryzm

Poglądy gospodarcze

gospodarka mieszana

Barwy

     zieleń

Strona internetowa

Stowarzyszenie Muzułmańskie (pers. جمعیت اسلامی افغانستان, Dżamiat-e Islami-je Afghanestan) – początkowo stowarzyszenie o charakterze politycznym[1], następnie centroprawicowa afgańska partia polityczna złożona głównie z Tadżyków[2], oparta na komunitaryzmie i prawie islamskim. Została założona przez Burhanuddina Rabbaniego, zarejestrowana przez afgańskie Ministerstwo Sprawiedliwości dopiero w 2007 roku[1]. Była jedną z największych partii w okresie Islamskiej Republiki Afganistanu[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Stowarzyszenie Muzułmańskie powstało w 1968 roku na Uniwersytecie Kabulskim[4] jako stowarzyszenie o charakterze politycznym; jego działacze uczestniczyli w demonstracjach i marszach ulicznych w Kabulu[1]. Jako partia polityczna, została założona w 1972 roku i była kierowana przez Burhanuddina Rabbaniego nieprzerwanie do jego śmierci w 2011 roku[5]; według niego, ugrupowanie powstało pod wpływem Bractwa Muzułmańskiego[1]. Następnego roku prezydent Afganistanu Mohammad Daud Chan zarządził aresztowanie Rabbaniego; ten uciekł do Pakistanu, gdzie kontynuował działalność swojej partii[4].

Zbrojne ramię partii, dowodzone przez Ahmada Szaha Masuda[6][7][8][9][10][11], działało aktywnie przeciwko komunistom w czasie radzieckiej interwencji[12], następnie przeciwko władzy Talibów[13][1]. Za granicą wzięło również udział w I wojnie w Zatoce Perskiej, opowiadając się po stronie Kuwejtu[14]. Podczas działań wojennych w kraju, siły Stowarzyszenia Muzułmańskiego dokonywały zbrodni wojennych na ludności cywilnej[11].

22 października 2011 roku, dwa dni po śmierci Burhanuddina Rabbaniego[15] zorganizowano wybory na nowego lidera partii[13]; został nim jego syn, Salahuddin[16].

23 maja 2017 roku powołano 64-osobową radę kierowniczą partii, w której skład weszły trzy kobiety[16].

Struktury partii[17]

[edytuj | edytuj kod]

Stowarzyszeniem Muzułmańskim zarządza centralna komisja, w której skład wchodzą przewodniczący partii, jego zastępca oraz asystent do spraw administracji i finansów. Partia posiada również 10 komisji wykonawczych.

Program partii

[edytuj | edytuj kod]

Postulaty społeczne[18]

[edytuj | edytuj kod]
  • konserwacja dawnych dzieł sztuki, odbudowa oraz tworzenie muzeów,
  • obrona praw robotników, rolników, rzemieślników oraz artystów,
  • opieka nad osobami starszymi i nad potrzebującymi,
  • popularyzacja sportu,
  • poszanowanie tradycji religijnych,
  • rozwój bibliotek oraz ośrodków naukowych i kulturalnych w centralnych prowincjach kraju,
  • stworzenie programu ubezpieczeń zdrowotnych i społecznych,
  • ustanowienie i regulacja nowego prawa pracy,
  • wzmacznianie tożsamości grup etnicznych i narodowych mieszkających w Afganistanie,
  • zagwarantowanie prawa do emerytury,
  • zagwarantowanie równości wszystkich obywateli Afganistanu,
  • zapobieganie drenażowi mózgów.

Postulaty gospodarcze[19]

[edytuj | edytuj kod]

Postulaty w sprawie polityki wewnętrznej[20]

[edytuj | edytuj kod]
  • obrona wolności słowa oraz praw kobiet,
  • ochrona bezpieczeństwa narodowego,
  • niezależność sądownictwa,
  • poszanowanie systemu demokratycznego opartego na islamie,
  • równość bez względu na płeć, wyznanie, pochodzenie etniczne, kolor skóry bądź orientację seksualną,
  • wprowadzenie systemu parlamentarnego[16],
  • wprowadzenie obowiązkowej służby wojskowej na okres 1 roku.

Postulaty w sprawie polityki zagranicznej[20]

[edytuj | edytuj kod]
  • poszanowanie wszystkich umów i porozumień międzynarodowych zatwierdzonych przez afgańskie władze,
  • prowadzenie polityki de-eskalacji opartej na obronie pokoju na świecie,
  • uniemożliwienie innym państwom dominacji nad zasobami naturalnymi, ekonomicznymi i wojskowymi Afganistanu oraz ingerencji w wewnętrzną politykę.

Poparcie w wyborach

[edytuj | edytuj kod]

Wybory prezydenckie

[edytuj | edytuj kod]
Wybory Kandydat I tura
Głosów %
2004 Abdul Hafiz Mansur 19 728 0,25 (13.)

Wybory parlamentarne

[edytuj | edytuj kod]
Wybory Mandaty do Izby Ludowej +/−
2005
22/249
2010
17/249
5
2018
23/249
6

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e جمعیت اسلامی افغانستان. payam-aftab.com. (pers.).
  2. Northern Alliance dominates set-up. gulfnews.com, 2001-12-22. (ang.).
  3. Anna Larson: Political Parties in Afghanistan. usip.org, 2015-03. (ang.).
  4. a b جمعیت. islamic-jamiat.com, 2011-10-08. [dostęp 2018-09-05]. (pers.).
  5. Matthieu Aikins: Profile: Burhanuddin Rabbani. theguardians.com, 2011-09-20. (ang.).
  6. 1.8. Ввод советских войск в Афганистан. Нарушение геополитического равновесия.. continent.kz. [dostęp 2009-05-21]. (ros.).
  7. Афганистан без Ахмад Шаха — перевернулась страница истории. explan.ru. [dostęp 2006-10-05]. (ros.).
  8. Ilias Daudi (Ильяс Дауди): Большая игра в Афганистан. proza.ru. (ros.).
  9. Kosimszo Iskandarow (Косимшо Искандаров): Политические партии и движения Афганистана накануне парламентских выборов 2005 г.. afghanistan.ru, 2006-04-19. [dostęp 2012-05-10]. (ros.).
  10. Sunil Sainis: Ahmad Shah Mas’ud (1953-2001). bharat-rakshak.com. [dostęp 2007-09-26]. (ang.).
  11. a b Unholy alliance. rawa.org, 2001-10-07. (ang.).
  12. Сведения на военного лидера партии «Исламское Общество Афганистана» Ахмад Шаха. militera.lib.ru. (ros.).
  13. a b Abasin Zaheer: JIA to see leadership changes: Faqiri. beta.pajhwok.org, 2011-01-20. [dostęp 2012-03-27]. (ang.).
  14. DESERT SHIELD AND DESERT STORM. apps.dtic.mil. (ang.).
  15. Former Afghanistan president Burhanuddin Rabbani killed in Kabul blast. telegraph.co.uk, 2011-09-20. (ang.).
  16. a b c Haseeb Ammar (حسیب عمار): جمعیت اسلامی افغانستان شورای رهبری ۶۴ نفری ایجاد کرد. bbc.com, 2017-05-23. (pers.).
  17. تشکیلات مرکزی. islamic-jamiat.com. [dostęp 2018-08-24]. (pers.).
  18. فعالیت های اجتماعی. islamic-jamiat.com. [dostęp 2018-04-12]. (pers.).
  19. اقتصاد. islamic-jamiat.com. [dostęp 2018-04-12]. (pers.).
  20. a b سیاست داخلی و خارجی. islamic-jamiat.com. [dostęp 2018-09-05]. (pers.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]