Stanisław Szober
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 sierpnia 1938 |
Miejsce spoczynku | |
Narodowość |
polska |
Stanisław Józef Leonard Szober (ur. 6 listopada 1879 w Warszawie, zm. 29 sierpnia 1938 tamże) – polski językoznawca i pedagog, leksykograf.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1898 zdał maturę. Studia ukończył w 1903. Od 1903 pracował jako nauczyciel w szkołach Warszawy (np. gimnazjum im. Stanisława Staszica, seminarium im. Stanisława Konarskiego). W 1909 uzyskał tytuł naukowy odpowiadający habilitacji na uniwersytecie w Moskwie. Wykładowca języka polskiego na Wydziale Humanistycznym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie (1907-1908, 1912-1918)[1].
Jako ochotnik służył w 201 pułku artylerii polowej. Był pracownikiem Komisji Słownikowej Tymczasowej Rady Stanu[2]. Od 1919 do 1929 był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego wykładając język polski. W 1929 został kierownikiem Katedry Językoznawstwa Indoeuropejskiego.
Należał do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Był prezesem Towarzystwa Krzewienia Poprawności i Kultury Języka. Współpracował z Towarzystwem Popierania Polskiej Twórczości Literackiej. W 1938 został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Autor „Słownika ortoepicznego” (1937), w późniejszych wydaniach (pod redakcją Witolda Doroszewskiego) pod nazwą „Słownik poprawnej polszczyzny” (1958).
Zmarł 29 sierpnia 1938. Został pochowany 1 września 1938 na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 177 wprost-1/2-4/5)[3]. Pogrzeb prowadził ks. prof. Jan Stawarczyk[4].
Materiały archiwalne Stanisława Szobera znajdują się w PAN Archiwum w Warszawie pod sygnaturą III-69[5].
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Od 25 października 1976 r. naukowiec jest patronem ulicy na terenie obecnej dzielnicy Bemowo w Warszawie[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917, s.130, Podkarpacka BC – wersja elektroniczna
- ↑ Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 220.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KSAWERY KOISIEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15] .
- ↑ Pogrzeb ś.p. prof. Stanisława Szobera. „Warszawski Dziennik Narodowy”, s. 8, nr 240 z 2 września 1938.
- ↑ Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-02-23]
- ↑ Uchwała nr 28 Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 25 października 1976 r. w sprawie nadania nazw ulicom, Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, Warszawa, dnia 31 grudnia 1976 r., nr 23, poz. 127, s. 2.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Szober – czołowy uczony polski nie żyje. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 197 z 1 września 1938.
- Szober Stanisław. Edukateria.pl. [dostęp 2012-07-19].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prace Stanisława Szobera dostępne w Federacji Bibliotek Cyfrowych
- Kolekcja publikacji Stanisława Szobera w serwisie Polona.pl
- Członkowie Polskiej Akademii Umiejętności
- Członkowie Towarzystwa Naukowego Warszawskiego
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polscy leksykografowie
- Polscy pedagodzy
- Polscy poloniści
- Urodzeni w 1879
- Współpracownicy Tymczasowej Rady Stanu
- Wykładowcy Towarzystwa Kursów Naukowych 1905–1918
- Wykładowcy Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego
- Zmarli w 1938
- Żołnierze Dywizji Ochotniczej (wojna polsko-bolszewicka)
- Ludzie urodzeni w Warszawie