Scrotifera
| Scrotifera | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| (bez rangi) | Laurasiatheria | ||
| (bez rangi) | Scrotifera | ||
| Synonimy | |||
| |||
Scrotifera – klad ssaków obejmujący kopytne, Ferae i nietoperze.
W pracy Ashera i Helgena znajduje się następujący kladogram prezentujący pozycję Scrotifera na drzewie rodowym ssaków[1] (uproszczono).
| Eutheria |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Scrotifera wraz z Lipotyphla tworzy klad Laurasiatheria[1]
Jak widać na powyższym kladogramie, Scrotifera dzielą się na dwie główne grupy. Jedną z nich są Ferae, klad łączący razem drapieżne i łuskowce. Druga grupa dzieli się z kolei na nietoperze i Euungulata[1]. Te ostatnie to wprowadzony w 2001 przez Waddella i współpracowników klad łączący nieparzystokopytne i parzystokopytne[2], rozumiane w nowym znaczeniu, jako klad łączący wielbłądokształtne, świniokształtne, przeżuwacze i Whippomorpha[1], obejmujące z kolei hipopotamy i walenie[3]. Niektóre wyniki badań prezentują odmienny pogląd na jego strukturę wewnętrzną, choćby nie uznając Whippomorpha i sytuując Ancodonta z dala od waleni[4]. Wedle Ashera i Helgena Scrotifera są przez to tym samym, co Variamana[1] (zróżnicowane ręce, nazwa odzwierciedla różnoraką budowę rąk u przedstawicieli grupy), definiowanego jako nietoperze, nieparzystokopytne, Cetartiodactyla[5] (synonim parzystokopytnych w cytowanym wyżej rozumieniu[1]), łuskowce + drapieżne. 4 grupy oprócz nietoperzy łączone są niekiedy w klad Fereungulata[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Robert J Asher & Kristofer M Helgen. Nomenclature and placental mammal phylogeny. „BMC Evolutionary Biology”. 10, s. 102, 2010. (ang.).
- ↑ PJ Waddell, H Kishino, R Ota. A phylogenetic foundation for comparative mammalian genomics. „Genome Informatics”. 12, s. 141-154, 2001. (ang.).
- ↑ Peter J. Waddell, Norihiro Okada, Masami Hasegawa. Towards resolving the interordinal relationships of placental mammals.. „Systematic Biology”. 48 (1), s. 1-5, 1999. Society of Systematic Biologists. ISSN 1076-836X. (ang.).
- ↑ Fu-Guo Robert Liu, Michael M. Miyamoto, Nicole P. Freire, Phong Q. Ong, Michele R. Tennant, Timothy S. Young, Kikumi F. Guge. Molecular and Morphological Supertrees for Eutherian (Placental) Mammals. „Science”. 291, s. 1786-1789, 2001. (ang.).
- ↑ a b Molecular evidence for major placental clades. W: MS Springer, WJ Murphy, E Eizirik, EJ O'Brien: The Rise of Placental Mammals. 2005, s. 41.