Savu (lud)
| |
| Populacja |
300 tys. |
|---|---|
| Miejsce zamieszkania | |
| Język | |
| Religia |
chrześcijaństwo (katolicyzm), wierzenia tradycyjne |
| Grupa | |
| Pokrewne | |
Savu, także: Sawu[1], Sabu[1][2], Havu[3], Hawu[1][4] (dou hau)[3] – indonezyjska grupa etniczna zamieszkująca wyspy Sawu i Raijua w archipelagu Małych Wysp Sundajskich[2][5]. Ich populacja wynosi 300 tys. osób[3]. Są zaliczani do zespołu ludów bima-sumbajskich[3][4].
Posługują się własnym językiem hawu z wielkiej rodziny austronezyjskiej[3][6]. Wyznają katolicyzm, spotykane są też wierzenia tradycyjne (kult duchów)[3]. W życiu codziennym zachowują wiele elementów rodzimych praktyk[7][8].
Tradycyjnie zajmują się rolnictwem (ryż, kukurydza, sorgo, proso, rośliny strączkowe i bulwiaste), a także rybołówstwem i hodowlą zwierząt gospodarskich (bawoły, konie, drób, mniejsza rogacizna). Rozwinęli również rzemiosło – tkactwo i plecionkarstwo[3].
Wiele osób z ludu Savu zamieszkuje Sumbę, Timor (miasto Kupang), Flores i inne zakątki prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie. Niektórzy wyemigrowali na Jawę (np. do Surabai i Dżakarty)[2].
Organizacja społeczna opiera się na patrylinearnym systemie pokrewieństwa[9][10]. Związek małżeński ma charakter patrylokalny[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Hidayah 2015 ↓, s. 337.
- ↑ a b c Melalatoa 1995 ↓, s. 719.
- ↑ a b c d e f g A. A. Biernowa: Chawu. W: Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 588. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).
- ↑ a b Bimowie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-09-06] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-06].
- ↑ Hidayah 2015 ↓, s. 337–338.
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Hawu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2020-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03] (ang.).
- ↑ Hidayah 2015 ↓, s. 339.
- ↑ Melalatoa 1995 ↓, s. 723.
- ↑ Hidayah 2015 ↓, s. 338.
- ↑ a b Melalatoa 1995 ↓, s. 721.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zulyani Hidayah: Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia. Wyd. 2. Jakarta: Yayasan Pustaka Obor Indonesia, 2015, s. 337–339. ISBN 978-979-461-929-2. OCLC 913647590. (indonez.).
- M. J. Melalatoa: Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia Jilid L–Z. Jakarta: Direktorat Jenderal Kebudayaan, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1995, s. 719–723. OCLC 1027453789. [dostęp 2023-09-15]. (indonez.).