San Diego Sockers

San Diego Sockers
Przydomek	Sockers, Sox
Barwy
Data założenia	1978
Państwo	Stany Zjednoczone
Stadion	Qualcomm Stadium; (1978-1984); San Diego Sports Arena; (1980-1996) i (2001-2004); Del Mar Arena; (od 2009)
Stroje; domowe	Stroje; wyjazdowe
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

San Diego Sockers – amerykański klub piłkarski, założony w 1978 roku, z siedzibą w San Diego w stanie Kalifornia. Powstał po wcześniejszych przekształceniach i zmianach nazwy zespołu.

Używane nazwy przed 1978 rokiem: Baltimore Comets w 1974-1975, San Diego Jaws w 1976 oraz Las Vegas Quicksilvers w 1977.

Jeden z najpopularniejszych klubów piłkarskich w latach osiemdziesiątych w USA, obok New York Cosmos. Jest jednym z najbardziej utytułowanych zespołów w halowej piłce nożnej w historii USA. Zespół zdobył dziesięć halowych tytułów mistrza kraju, występując jednocześnie w North American Soccer League oraz Major Indoor Soccer League. San Diego Sockers w swojej historii występowali również w Continental Indoor Soccer League oraz World Indoor Soccer League. Działalność klubu była zawieszana w 1996 i 2004 roku, z powodu kłopotów finansowych. W 2009 roku San Diego Sockers zostało reaktywowane.

Historia

Od Baltimore przez Las Vegas do San Diego

W 1974 roku powstał zespół Baltimore Comets, oparty na miejscowych drużynach z Baltimore w stanie Maryland. Baltimore Comets przystąpili do rozgrywek w North American Soccer League. W latach 1974 i 1975 swoje mecze rozgrywali na Memorial Stadium w Baltimore. Na początku 1975 roku zostali wyrzuceni z Memorial Stadium z powodu niepłacenia czynszu i przenieśli się na Towson University, obecnie Johnny Unitas Stadium.

Po zakończeniu sezonu w 1975 roku zespół został przeniesiony do San Diego w stanie Kalifornia, zmieniona została też nazwa na San Diego Jaws. W 1976 roku przystąpili do rozgrywek, ponownie w North American Soccer League. Swoje mecze rozgrywali na Aztec Bowl oraz San Diego State University.

W 1977 roku zespół został ponownie przeniesiony, tym razem do Las Vegas w stanie Nevada. Ponownie została zmieniona nazwa na Las Vegas Quicksilvers. W Las Vegas grali tylko jeden sezon w 1977 roku występując w North American Soccer League. Mecze rozgrywali na Sam Boyd Stadium, średnia frekwencja na meczach Quicksilvers wynosiła 7092.

Najbardziej znanym zawodnikiem Quicksilvers był słynny Eusébio, ale zdołał strzelić tylko 2 bramki w 17 meczach.

W 1978 roku zespół powrócił do San Diego, zmieniona została nazwa, która przetrwała do dziś, na San Diego Sockers.

Właścicielem wszystkich wcześniejszych zespołów jak i nowo powstałego San Diego Sockers, pozostawał Bob Bell.

1978-1996

W 1978 roku po przeniesieniu się do San Diego, zespół przystąpił do rozgrywek North American Soccer League (grupa konferencji zachodniej). San Diego Sockers występowało w lidze NASL, aż do jej rozwiązania w 1984 roku. Dochodząc w tym czasie trzykrotnie do półfinału i trzykrotnie finału, konferencji zachodniej na boiskach otwartych.

W 1980 roku North American Soccer League utworzyło rozgrywki w systemie Indoor, mecze odbywały się w hali. Do NASL Indoor przystąpili również Sockersi. Od tej pory zespół San Diego Sockers, grał w dwóch systemach rozgrywek Outdoor i Indoor, mając tylko jedną drużynę.

W 1982 roku zespół zdobył swój pierwszy tytuł, Halowego Mistrza Stanów Zjednoczonych. Po tym sukcesie San Diego Sockers przystąpiło do rozgrywek Major Indoor Soccer League, gdzie mecze rozgrywane były tylko w hali, o tej pory zespół występował w dwóch ligach NASL (na boiskach i w hali) oraz MISL (w hali).

Później nastąpiło pasmo sukcesów, zespół zdobył w 1983 roku kolejny tytuł mistrzowski tym razem w lidze MISL, później kolejne mistrzostwo w 1984 w lidze NASL w rozgrywkach halowych.

Po rozwiązaniu ligi NASL w 1984 roku, Sockersi występowali już tylko w lidze MISL, zdobywając kolejne tytuły Halowego Mistrza Stanów Zjednoczonych. Kolejno w latach: 1985, 1986, 1988, 1989, 1990, 1991, i 1992.

W 1992 roku liga MISL została rozwiązana, w wyniku tego w 1993 roku zespół przystąpił do ligi Continental Indoor Soccer League i występował w niej do 1996 roku.

W 1996 roku po kilku zmianach własnościowych, Ron Fowler (1987-1991), Oscar Ancira, Sr. (1991-1994), San Diego Sports Arena Management (1994-1996), zespół został rozwiązany z powodów finansowych.

2001-2004

Pierwsza reaktywacja San Diego Sockers nastąpiła w 2001 roku. Zespół przystąpił do World Indoor Soccer League. W sezonie 2002/2003 zespół przystąpił do nowej Major Indoor Soccer League, która powstała z połączenia z World Indoor Soccer League.

Tuż przed rozpoczęciem sezonu 2004-2005, klub przejął Raj Kalra właściciel Vancouver Ravens, drużyny Lacrosse’a występującej w National Lacrosse League. Zaledwie dwa miesiące po zakupie, okazało się, że Raj Kalra nie płaci wynagrodzenia piłkarzom oraz sztabowi szkoleniowemu, od momentu przejęcia Sockersów.

W związku z tym, 30 grudnia 2004 roku, władze ligi odebrały San Diego Sockers licencję, a zespół został ponownie rozwiązany.

Obecnie

W 2009 roku dwóch lokalnych biznesmenów z San Diego, David Pike i Carl Savoia oraz były piłkarz i trener, Phil Salvagio postanowili przywrócić dawny blask San Diego Sockers. Właścicieli połączył sentyment San Diego Sockers. Zespół w sezonie 2009-2010 zdobył tytuł mistrzowski w lidze PASL-pro.