Przejdź do zawartości

Ryżniak namorzynowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryżniak namorzynowy
Oryzomys gorgasi[1]
Hershkovitz, 1971[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Oryzomyini

Rodzaj

ryżniak

Gatunek

ryżniak namorzynowy

Synonimy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Ryżniak namorzynowy[5], ryżniak antylski[5] (Oryzomys gorgasi) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Ryżniak namorzynowy znany jest tylko z dwóch stanowisk w transandyjskiej północnej Ameryce Południowej, po jednym w przybrzeżnej północno-zachodniej Kolumbii i północno-zachodniej Wenezueli; istnieje duże prawdopodobieństwo, że można go znaleźć na innych obszarach przybrzeżnych pomiędzy tymi dwoma miejscami[6].

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1971 roku amerykański zoolog Philip Hershkovitz nadając mu nazwę Oryzomys gorgasi[2]. Holotyp pochodził z Loma Teguerre (07°54’N, 77°W), w departamencie Antioquia, w północno-zachodniej Kolumbii[7].

O. gorgasi obejmuje takson curasoae, szczątki subfosylne z szelfu kontynentalnego wyspy Curaçao u północnych wybrzeży Wenezueli[6]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[6].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Oryzomys: gr. ορυζα oruza „ryż”; μυς mus, μυος muos „mysz”[8].
  • gorgasi: gen. William Crawford Gorgas (1854–1920), lekarz i naczelny chirurg United States Army, epidemiolog[9].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 94–152 mm, długość ogona 116–138 mm, długość ucha 15–17 mm, długość tylnej stopy 30–32 mm; brak danych dotyczących masy ciała[10].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Jego siedliskiemlasy namorzynowe, słone bagna i słodkowodne łęgi[4].

wszystkożerne[4].

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje ryżniaka namorzynowego za gatunek zagrożony (EN – Endangered). Głównym zagrożeniem jest konkurencja ze strony szczura śniadego[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oryzomys gorgasi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b P. Hershkovitz. A new rice rat of the Oryzomys palustris group (Cricetinae, Muridae) from northwestern Colombia, with remarks on distribution. „Journal of Mammalogy”. 52 (4), s. 700, 1971. DOI: 10.2307/1378917. (ang.). 
  3. D.A. McFarlane & A.O. Debrot. A new species of extinct oryzomyine rodent from the Quaternary of Curaçao, Netherlands Antilles. „Caribbean Journal of Science”. 37 (3–4), s. 182, 2001. (ang.). 
  4. a b c d M. Weksler & R. Timm, Oryzomys gorgasi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-18] (ang.).
  5. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 252. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 406. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Oryzomys gorgasi. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-18].
  8. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 485, 1904. (ang.). 
  9. B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 160. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
  10. U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 453. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).