Ryżniak namorzynowy
Oryzomys gorgasi[1] | |||
Hershkovitz, 1971[2] | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
ryżniak namorzynowy | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Ryżniak namorzynowy[5], ryżniak antylski[5] (Oryzomys gorgasi) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Ryżniak namorzynowy znany jest tylko z dwóch stanowisk w transandyjskiej północnej Ameryce Południowej, po jednym w przybrzeżnej północno-zachodniej Kolumbii i północno-zachodniej Wenezueli; istnieje duże prawdopodobieństwo, że można go znaleźć na innych obszarach przybrzeżnych pomiędzy tymi dwoma miejscami[6].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1971 roku amerykański zoolog Philip Hershkovitz nadając mu nazwę Oryzomys gorgasi[2]. Holotyp pochodził z Loma Teguerre (07°54’N, 77°W), w departamencie Antioquia, w północno-zachodniej Kolumbii[7].
O. gorgasi obejmuje takson curasoae, szczątki subfosylne z szelfu kontynentalnego wyspy Curaçao u północnych wybrzeży Wenezueli[6]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[6].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Oryzomys: gr. ορυζα oruza „ryż”; μυς mus, μυος muos „mysz”[8].
- gorgasi: gen. William Crawford Gorgas (1854–1920), lekarz i naczelny chirurg United States Army, epidemiolog[9].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 94–152 mm, długość ogona 116–138 mm, długość ucha 15–17 mm, długość tylnej stopy 30–32 mm; brak danych dotyczących masy ciała[10].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Jego siedliskiem są lasy namorzynowe, słone bagna i słodkowodne łęgi[4].
Są wszystkożerne[4].
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje ryżniaka namorzynowego za gatunek zagrożony (EN – Endangered). Głównym zagrożeniem jest konkurencja ze strony szczura śniadego[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Oryzomys gorgasi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b P. Hershkovitz. A new rice rat of the Oryzomys palustris group (Cricetinae, Muridae) from northwestern Colombia, with remarks on distribution. „Journal of Mammalogy”. 52 (4), s. 700, 1971. DOI: 10.2307/1378917. (ang.).
- ↑ D.A. McFarlane & A.O. Debrot. A new species of extinct oryzomyine rodent from the Quaternary of Curaçao, Netherlands Antilles. „Caribbean Journal of Science”. 37 (3–4), s. 182, 2001. (ang.).
- ↑ a b c d M. Weksler & R. Timm , Oryzomys gorgasi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-18] (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 252. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 406. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Oryzomys gorgasi. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-18].
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 485, 1904. (ang.).
- ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 160. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
- ↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 453. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).