Przejdź do zawartości

Rusa III

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rusa III
król Urartu
Okres

od 605 roku p.n.e.
do 595 roku p.n.e.

Poprzednik

Erimena vel Sarduri IV

Następca

Rusa IV

Dane biograficzne
Data urodzenia

II połowa VII wieku p.n.e.

Data śmierci

605 rok p.n.e.

Ojciec

Erimena

Dzieci

Rusa IV

Rusa III – król Urartu w latach 605–595 p.n.e., syn Erimeny.

W 609 roku p.n.e. nastąpił upadek Asyrii – rywala Urartu na Bliskim Wschodzie. Na krótki okres Urartyjczycy odzyskali kontrolę nad centralną i południową częścią państwa, jednak pod naciskiem nowych wrogów, Babilończyków i Medów, zostali zmuszeni do cofnięcia się na północ do Zakaukazia. Przypuszczalnie po upadku Asyrii Urartu popadło w zależność od jej spadkobierczyni – Medii. Możliwe, że miasta urartyjskie posiadały względną autonomię przez krótki okres panowania Rusy III.

Podczas rządów Rusy III Urartu znalazło się w okresie głębokiego kryzysu. W ciągu ostatnich dziesięcioleci państwo stopniowo traciło kontrolę nad centrum. Stolica Urartu została przeniesiona z Tuszpy, położonej nad brzegiem jeziora Wan, do Tejszebaini na Zakaukaziu. Prawdopodobnie działalność Rusy III ograniczyła się do spraw gospodarki. Zachowało się kilka napisów królewskich o budowie nowych spichlerzy w Tuszpie, Erebuni i Argisztihinili.

Inskrypcja Rusy III, znaleziona na wzniesieniu Arin Berd. Zabytek znajduje się w Erywaniu.
Inskrypcja: ...„Rusa, syn Erimeny, wzniósł ten spichlerz. Tu [umieszczono] 6848 kapi ziarna”[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Н.В. Арутюнян, К.Л. Оганесян, Новые урартские надписи из Эребуни, „Вестник древней истории” 3 (1970).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Арутюнян Н.В., Биайнили (Урарту), Ереван 1970.
  • „Древний Восток” 2 (1976).
  • „Вестник Древней Истории” 2 (1951).