Przejdź do zawartości

Robin Haase

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robin Haase
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1987
Haga

Wzrost

191 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Raymond Knaap

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

33 (30 lipca 2012)

Australian Open

3R (2011)

Roland Garros

2R (2011–2014, 2017)

Wimbledon

3R (2011)

US Open

2R (2011, 2015, 2018)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

7

Najwyżej w rankingu

29 (22 maja 2023)

Australian Open

F (2013)

Roland Garros

3R (2014, 2019, 2021)

Wimbledon

QF (2018)

US Open

QF (2017)

Robin Haase (ur. 6 kwietnia 1987 w Hadze) – holenderski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W gronie profesjonalistów od 2005 roku.

Występując jako zawodowiec w grze pojedynczej Haase wygrywał turnieje z serii ATP Challenger Tour. Na początku sierpnia 2011 roku Holender wygrał rozgrywki rangi ATP World Tour w Kitzbühel. W pojedynku finałowym pokonał Alberta Montañésa. Rok później obronił tytuł, zwyciężając w finale z Philippem Kohlschreiberem. Ponadto Haase jest finalistą 3 turniejów ATP Tour.

W grze podwójnej największym osiągnięciem Haase jest awans w styczniu 2013 roku do finału wielkoszlemowego Australian Open po wyeliminowaniu w parze z Igorem Sijslingiem m.in. debla Marcel GranollersMarc López[1]. Finałowe spotkanie przegrali 3:6, 4:6 z bliźniakami Bobem i Mikiem Bryanami. Holender wygrał łącznie 8 tytułów deblowych i przegrał 12 finałów, wliczając w to finał Australian Open.

Od roku 2006 Haase reprezentuje Holandię w Pucharze Davisa. Do marca 2022 roku rozegrał 67 meczów – w singlu wygrał 32 pojedynki i 10 w grze podwójnej.

W 2012 i 2016 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich[2]. Odpadał w 1 rundzie zawodów singlowych i deblowych. W deblu w obu edycjach startował wspólnie z Jean-Julienem Rojerem.

Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 33. miejsce (30 lipca 2012), a rankingu deblistów na 29. pozycji (22 maja 2023).

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (2–3)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 6 sierpnia 2011 Kitzbühel Ceglana Hiszpania Albert Montañés 6:4, 4:6, 6:1
Zwycięzca 2. 28 lipca 2012 Kitzbühel Ceglana Niemcy Philipp Kohlschreiber 6:7(2), 6:3, 6:2
Finalista 1. 28 lipca 2013 Gstaad Ceglana Rosja Michaił Jużny 3:6, 4:6
Finalista 2. 20 października 2013 Wiedeń Twarda (hala) Niemcy Tommy Haas 3:6, 6:4, 4:6
Finalista 3. 24 lipca 2016 Gstaad Ceglana Hiszpania Feliciano López 4:6, 5:7

Gra podwójna (8–12)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 22 lipca 2007 Amersfoort Ceglana Holandia Rogier Wassen Argentyna Juan Pablo Brzezicki
Argentyna Juan Pablo Guzmán
2:6, 0:6
Finalista 2. 9 stycznia 2011 Ćennaj Ceglana Stany Zjednoczone David Martin Indie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
2:6, 7:6(3), 7–10
Zwycięzca 1. 20 stycznia 2011 Marsylia Twarda (hala) Wielka Brytania Ken Skupski Francja Julien Benneteau
Francja Jo-Wilfried Tsonga
6:3, 6:7(4), 13–11
Finalista 3. 12 czerwca 2011 Halle Trawiasta Kanada Milos Raonic Indie Rohan Bopanna
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
6:7(8), 6:3, 9–11
Finalista 4. 27 stycznia 2013 Australian Open Twarda Holandia Igor Sijsling Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 4:6
Finalista 5. 18 maja 2014 Rzym Ceglana Hiszpania Feliciano López Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
4:6, 6:7(2)
Zwycięzca 2. 27 lipca 2014 Gstaad Ceglana Niemcy Andre Begemann Australia Rameez Junaid
Słowacja Michal Mertiňák
6:3, 6:4
Finalista 6. 8 sierpnia 2015 Kitzbühel Ceglana Finlandia Henri Kontinen Hiszpania Nicolás Almagro
Argentyna Carlos Berlocq
7:5, 3:6, 9–11
Finalista 7. 26 lutego 2017 Marsylia Twarda (hala) Wielka Brytania Dominic Inglot Francja Julien Benneteau
Francja Nicolas Mahut
4:6, 7:6(9), 5–10
Zwycięzca 3. 6 stycznia 2018 Pune Twarda Holandia Matwé Middelkoop Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Gilles Simon
7:6(5), 7:6(5)
Zwycięzca 4. 11 lutego 2018 Sofia Twarda (hala) Holandia Matwé Middelkoop Chorwacja Nikola Mektić
Austria Alexander Peya
5:7, 6:4, 10–4
Zwycięzca 5. 21 lipca 2018 Umag Ceglana Holandia Matwé Middelkoop Czechy Roman Jebavý
Czechy Jiří Veselý
6:4, 6:4
Finalista 8. 5 stycznia 2019 Doha Twarda Holandia Matwé Middelkoop Belgia David Goffin
Francja Pierre-Hugues Herbert
7:5, 4:6, 4–10
Finalista 9. 21 kwietnia 2019 Monte Carlo Ceglana Holandia Wesley Koolhof Chorwacja Nikola Mektić
Chorwacja Franko Škugor
7:6(3), 6:7(3), 9–11
Zwycięzca 6. 21 lipca 2019 Umag Ceglana Austria Philipp Oswald Austria Oliver Marach
Austria Jürgen Melzer
7:5, 6:7(2), 14–12
Finalista 10. 28 lipca 2019 Hamburg Ceglana Holandia Wesley Koolhof Austria Oliver Marach
Austria Jürgen Melzer
2:6, 6:7(3)
Finalista 11. 11 sierpnia 2019 Montreal Twarda Holandia Wesley Koolhof Hiszpania Marcel Granollers
Argentyna Horacio Zeballos
5:7, 5:7
Zwycięzca 7. 13 lutego 2022 Rotterdam Twarda (hala) Holandia Matwé Middelkoop Południowa Afryka Lloyd Harris
Niemcy Tim Pütz
4:6, 7:6(5), 10–5
Finalista 12. 24 lipca 2022 Gstaad Ceglana Austria Philipp Oswald Bośnia i Hercegowina Tomislav Brkić
Portugalia Francisco Cabral
4:6, 4:6
Zwycięzca 8. 12 lutego 2023 Montpellier Twarda (hala) Holandia Matwé Middelkoop Stany Zjednoczone Maxime Cressy
Francja Albano Olivetti
7:6(4), 4:6, 10–6

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Wygrane turnieje Bilans w turnieju
Australian Open 2R 1R 3R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 0 / 12 4–12
French Open 1R 1R 2R 2R 2R 2R 1R 1R 2R 1R 1R 0 / 11 5–11
Wimbledon 1R 2R 3R 1R 1R 2R 2R 2R 1R 2R 2R NH 0 / 11 8–11
US Open 1R 2R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 2R 1R 0 / 10 3–10
Wygrane turnieje 0 / 1 0 / 3 0 / 0 0 / 3 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 0 0 / 1 0 / 0 0 / 0 0 / 42 N/A
Bilans spotkań 0–1 1–3 0–0 1–3 6–4 1–4 1–4 2–4 2–4 1–4 1–4 2–4 2–4 0–0 0–1 0–0 0–0 N/A 20–44

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Haase/Sijsling upset Granollers/Lopez to reach Australian Open Doubles final, „Tennis World USA” [dostęp 2018-05-01] (ang.).
  2. Robin Haase Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-13] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]