Przejdź do zawartości

Robert Finlay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Finlay
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1842
Edynburg

Data i miejsce śmierci

9 marca 1929
Londyn

Lord kanclerz
Okres

od 10 grudnia 1916
do 10 stycznia 1919

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

baron Buckmaster

Następca

baron Birkenhead

Sędzia Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej
Okres

od 1922
do 1929

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania)

Robert Bannatyne Finlay (ur. 11 lipca 1842 w Edynburgu, zm. 9 marca 1929 w Londynie) – brytyjski prawnik i polityk, członek Partii Liberalnej, minister w rządzie Davida Lloyda George’a.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Newhaven w Edynburgu jako syn Williama Finlaya, lekarza i Ann, córki Roberta Bannatyne. Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Edynburskim, a następnie prawnicze. Przystąpił do korporacji Middle Temple, uzyskując po latach praktyki adwokackiej tytuł Queen’s Counsel w 1882.

W 1885 został wybrany do Izby Gmin z ramienia Partii Liberalnej z okręgu Inverness Burghs. W 1886 znalazł się wśród polityków, który odeszli z Partii Liberalnej i założyli Partię Liberalno-Unionistyczną po poróżnieniu się z Williamem Gladstonem w sprawie home rule. W 1892 utracił mandat parlamentarny, ale odzyskał go trzy lata później. W tym samym roku został Radcą Generalnym Anglii i Walii i otrzymał szlachectwo.

W 1900 Finlay został Prokuratorem Generalnym Anglii i Walii, a w 1902 rektorem Uniwersytetu w Edynburgu. Reprezentował Wielką Brytanię w wielu arbitrażach międzynarodowych. W 1904 otrzymał Order św. Michała i św. Jerzego, a w 1905 został członkiem Tajnej Rady. W 1906 ponownie utracił mandat parlamentarny, który odzyskał w 1910.

Wszedł w skład rządu Davida Lloyda George’a jako lord kanclerz. W tym samym roku otrzymał tytuł barona Finlay z Nairn, a w 1919, po ustąpieniu z urzędu, jego tytuł parowski podniesiono do rangi wicehrabiego.

W 1920 został brytyjskim członkiem Stałego Trybunału Arbitrażowego, a w 1921 sędzią Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej, którym pozostał do śmierci.

Tytuł wicehrabiego Finlay odziedziczył jego syn William.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]