Przejdź do zawartości

Resocjalizacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Resocjalizacja – proces przyswajania przez jednostkę społeczną norm społecznych i wartości uznawanych w danej społeczności. Celem resocjalizacji jest jednocześnie spowodowanie, iż rezygnuje ona z przyswojonych do tej pory reguł działania stających w sprzeczności z systemem aksjonormatywnym tej zbiorowości. W procesie tym efekty wcześniejszej socjalizacji są modyfikowane lub zastępowane przez alternatywne wartości i normy zachowania. Proces resocjalizacyjny przebiega w wyniku wpływów interpersonalnych[1].

W kontekście osób skazanych na pozbawienie wolności, resocjalizacja jest procesem odbywającym się w izolacji, związanym z wykonywaniem kary pozbawienia wolności - w przeciwieństwie do readaptacji, która dotyczy oddziaływania na osobę na wolności, po odbyciu kary lub podczas zwolnienia warunkowego[2].

W każdym społeczeństwie istnieją odpowiednie instytucje, dzięki którym może odbywać się resocjalizacja. Funkcję osób dokonujących resocjalizacji mogą pełnić zarówno szamani, księża, pedagodzy, jak i psychologowie, w zależności od typu zbiorowości, do której należy jednostka[styl do poprawy]. Sama resocjalizacja może odbywać się na terenie więzienia, w zakładach poprawczych, lecz także w szkole, rodzinie czy w zakładzie pracy.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Iwona Niewiadomska, Joanna Chwaszcz, Jak skutecznie zapobiegać karierze przestępczej?, Lublin: Drukarnia Tekst Emilia Zonik i Wspólnicy, 2010, s.22, ISBN 978-83-931302-1-4 [dostęp 2024-04-05].
  2. Magdalena Niewiadomska-Krawczyk, Środki wolnościowe w systemie readaptacji społecznej, „Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego”, 57, 2020, s. 117, DOI10.19195/2084-5065.57.8, ISSN 2084-5065 [dostęp 2024-04-05] [zarchiwizowane z adresu 2024-04-05] (pol.).