Przejdź do zawartości

Quincy Jones

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Quincy Jones
Ilustracja
Quincy Jones (2014)
Imię i nazwisko

Quincy Delight Jones Jr.

Data i miejsce urodzenia

14 marca 1933
Chicago

Data i miejsce śmierci

3 listopada 2024
Los Angeles

Gatunki

jazz, fusion, pop,
muzyka poważna

Zawód

trębacz, kompozytor, aranżer, producent muzyczny

Aktywność

1951–2024

Wydawnictwo

Mercury, Qwest

Powiązania

Sarah Vaughan, Dinah Washington, Count Basie, Duke Ellington, Ray Charles, Frank Sinatra, Michael Jackson

Odznaczenia
Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Order Towarzyszy O. R. Tambo II klasy (Republika Południowej Afryki)
Strona internetowa

Quincy Delight Jones Jr. (ur. 14 marca 1933 w Chicago, zm. 3 listopada 2024 w Los Angeles) – amerykański kompozytor, trębacz, aranżer i producent muzyczny. Odznaczony Narodowym Medalem Sztuki oraz laureat NEA Jazz Masters Award[1][2].

W młodości przyjaźnił się z Rayem Charlesem. Ukończył Berklee College of Music. Współpracował z Frankiem Sinatrą.

Producent m.in. albumów Off the Wall, Thriller i Bad Michaela Jacksona oraz singla We Are the World. Był producentem filmu Kolor purpury.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]
Quincy Jones w 1980 roku

Quincy Delight Jones Junior urodził się 14 marca 1933 roku w Chicago jako starszy z dwóch braci. Jego ojciec, Quincy Delight Jones Senior (1895–1971), był półprofesjonalnym baseballistą, a jego mama, Sara Frances (z domu Wells; 1904–1999), była zarządczynią nieruchomości[2][3]. Babcia Quinciego Jr. ze strony ojca była byłą niewolnicą, a dziadek prawdopodobnie walijskim właścicielem niewolników[4][5]. Quincy Sr. i Sara rozwiedli się, a dzieci zostały z ojcem, który ponownie się ożenił. Rodzina przeprowadziła się do Bremerton, a następnie do Seattle. To właśnie w Seattle, w wieku 12 lat, Jones Jr. poznał Raya Charlesa[2].

Jones był żonaty trzykrotnie i miał siedmioro dzieci z pięcioma różnymi kobietami[2]. W latach 1974–1990 był mężem aktorki Peggy Lipton[6]. Spotykał się i mieszkał z Nastassją Kinski, z którą miał córkę[2].

Nigdy nie nauczył się jeździć samochodem z powodu wypadku w wieku 14 lat. Był protestantem (baptystą) i był krytyczny wobec Kościoła katolickiego, twierdząc że jest on oparty na ideach „pieniędzy, strachu, zatajania i mordu”[7]. W 1974 zdiagnozowano u niego tętniaka mózgu, którego udało się usunąć. Był jednym z wielu artystów, których twórczość uległa zniszczeniu 1 czerwca 2008 roku w pożarze Universal Studios[8].

Zmarł 3 listopada 2024 w swoim domu, w Los Angeles[9].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

W trakcie swojej kariery Quincy Jones był wielokrotnie nagradzany jako kompozytor i producent. 70 razy nominowano go do Nagrody Grammy, z których zdobył 27 oraz nagrodę Grammy Legend Award 1991 roku. Wybranymi nagrodami są:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. NEA Jazz Masters – Quincy Jones. [dostęp 2014-07-05].
  2. a b c d e Adam Sweeting, Quincy Jones obituary, „The Guardian”, 4 listopada 2024, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-11-04] (ang.).
  3. Quincy Jones Biography and Interview [online], achievement.org [dostęp 2022-12-26].
  4. Quincy Jones tells of sadness at Michael Jackson’s death, [w:] walesonline [online], 3 lipca 2009 [dostęp 2018-11-17], Cytat: Mr. Jones ... discovered his father was half Welsh around 15 years ago ....
  5. Ben Beaumont-Thomas, Quincy Jones, producer and entertainment powerhouse, dies aged 91, „The Guardian”, 4 listopada 2024, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-11-04] (ang.).
  6. Peggy Lipton w bazie Notable Names Database (ang.)
  7. David Marchese, Quincy Jones on the Secret Michael Jackson and the Problem With Modern Pop [online], Vulture, 7 lutego 2018 [dostęp 2020-10-11] (ang.).
  8. Jody Rosen, Here Are Hundreds More Artists Whose Tapes Were Destroyed in the UMG Fire (Published 2019), „The New York Times”, 25 czerwca 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-10-11] (ang.).
  9. Roisin O’Connor, Jacob Stolworthy, Quincy Jones death: Music titan who worked with Michael Jackson and Frank Sinatra dies, aged 91 [online], independent.com, 4 listopada 2024 [dostęp 2024-11-04] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]