Przejdź do zawartości

Puklerzniki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puklerzniki
Euphractinae
Winge, 1923[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – włosopuklerznik wrzaskliwy (Chaetophractus vellerosus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Nadrząd

szczerbaki

Rząd

pancernikowce

Rodzina

Chlamyphoridae

Podrodzina

puklerzniki

Typ nomenklatoryczny

Euphractus Wagler, 1830

Synonimy
Rodzaje

18 rodzajów (w tym 17 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Puklerzniki[8] (Euphractinae) – podrodzina ssaków z rodziny Chlamyphoridae.

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[9][10].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[11][9][8]:

Opisano również rodzaje wymarłe:

  1. Typ nomenklatoryczny: Scleropleura Milne-Edwards, 1871 (= Euphractus Wagler, 1830).
  2. Typ nomenklatoryczny: †Proeuphractus Ameghino, 1886.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b H. Winge: Pattedyr-Slægter. T. 1: Monotremata, Marsupialia, Insectivora, Chiroptera, Edentata. Kobenhavn: Hagerup, 1924, s. 304. (duń.).
  2. F. Lahille. Contributions a l’étude des édéntes a bandes mobiles de la Republique Argentine. „Anales del Museo de La Plata”. Sección zoológica. 2, s. 8, 30, 1895. (fr.). 
  3. a b R.I. Pocock. The External Characters of the South American Edentates. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 94 (4), s. 1031, 1924. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1924.tb03325.x. (ang.). 
  4. J. Yepes. Los „Edentata” Argentinos. Sistemética y distribución. Trabajo final. „Revista de la Universidad de Buenos Aires”. 2 série. 5 (1), s. 30, 1928. (hiszp.). 
  5. M. Weber: Die Säugetiere: Einführung in die Anatomie und Systematik der recenten und fossilen Mammalia. Jena: Gustav Fischer, 1928, s. 220. (niem.).
  6. Kraglievich 1934 ↓, s. 98, 101.
  7. G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 72, 1945. (ang.). 
  8. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 25. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  9. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 122. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  10. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Subfamily Euphractinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-30].
  11. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-26]. (ang.).
  12. C. Rovereto. Los estratos araucanos y sus fósiles. „Anales del Museo Nacional de Historia Natural de Buenos Aires”. 25, s. 108, 1914. (hiszp.). 
  13. Ameghino 1902 ↓, s. 57.
  14. Ameghino 1902 ↓, s. 66.
  15. O.A. Reig. Notas para una actualizaddn del conodmiento de la fauna de la formaddn Chapadmalal. I. Lista faunistica preliminar. „Acta Geológica Lilloana”. 2, s. 250, 1958. (hiszp.). 
  16. F. Ameghino: Énumération synoptique des espèces de mammifères fossiles des formations éocènes de Patagonie. Buenos Aires: Pablo E. Coni é Hijos, 1894, s. 173. (hiszp.).
  17. a b Ameghino 1902 ↓, s. 65.
  18. F. Ameghino: Apuntes preliminares sobre algunos mamíferos estinguidos del yacimiento de „Monte Hermoso” existentes en el „Museo La Plata”. Buenos Aires: El Censor, 1887, s. 19. (hiszp.).
  19. A.A. Carlini, M.R. Ciancio & G.J. Scillato-Yané: Middle Eocene – Early Miocene Dasypodidae (Xenarthra) of southern South America: biostratigraphy and palaeoecology. W: R.H. Madden, A.A. Carlini, M.G. Vucetich & R.F. Kay (redaktorzy): The Paleontology of Gran Barranca: Evolution and Environmental Change through the Middle Cenozoic of Patagonia. Cambridge: Cambridge University Press, 2010, s. 122. ISBN 978-0-521-87241-6. (ang.).
  20. G.I. Esteban & N.L. Nasif. Nuevos Dasypodidae (Mammalia, Xenarthra) del Mioceno tardío del Valle del Cajón, Catamarca, Argentina. „Ameghiniana”. 33, s. 328, 1996. (hiszp.). 
  21. Kraglievich 1934 ↓, s. 57.
  22. G.J. Scillato-Yané. Nuevo genero de Dasypodidae (Edentata, Xenarthra) del Plioceno de Catamarca (Argentina). „Algunas consideraciones filogeneticas y zoogeograficas sobre los Euphractini. Actas de Congreso Argentino de Paleontologia y Bioestratigrafia”. 1 (2), s. 451, 1975. (hiszp.). 
  23. Ameghino 1902 ↓, s. 62.
  24. F. Ameghino. Contribuciones al conocimiento de los mamíferos fósiles de los terrenos terciarios antiguos del Paraná. „Boletín de la Academia Nacional de Ciencias en Córdoba”. 9, s. 208, 1886. (hiszp.). 
  25. F. Ameghino. Nuevos restos de mamíferos fósiles descubiertos por Carlos Ameghino en el eoceno inferior de la Patagonia austral. — Especies nuevas, adiciones y correcciones. „Revista Argentina de Historia Natural”. 1 (5), s. 327, 1891. (hiszp.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • F. Ameghino. Notices préliminaires sur des mammifères nouveaux des terrains crétacés de Patagonie. „Boletin de la Academia Nacional de Ciencias en Córdoba, República Argentina”. 17, s. 5–70, 1902. (hiszp.). 
  • L. Kraglievich: La antigüedad Plioceno de las faunas de Monte Hermoso y Chapadmalal, deducidas de su comparación con las que le precedieron y sucedieron. Montevideo: Imprenta El Siglo Ilustrado, 1934, s. 1–136. (hiszp.).