Przejdź do zawartości

Protoceratidae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Protoceratidae
Ilustracja
Synthetoceras
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Rząd

parzystokopytne

Podrząd

opuszkowce (Tylopoda)

Rodzina

Protoceratidae

Protoceras

Protoceratidaerodzina wymarłych ssaków, zaliczanych do parzystokopytnych. Zamieszkiwały Amerykę Północną od środkowego eocenu do wczesnego pliocenu[1].

Były one roślinożercami. Przypominały one jeleniowate, bardziej jednak spokrewnione były z dzisiejszymi wielbłądowatymi. Osiągały od 1 do 2 m długości. Zachowały trzecią kość śródstopia, czym różniły się od wielu współczesnych kopytnych. Niewyspecjalizowana anatomia ich kończyn sugeruje, iż żyły one w środowisku, w którym prędkość nie odgrywała tak dużej roli: jak na przykład tereny podmokłe lub gęste zarośla[2]. Uzębienie ich za to nie wykazywało odmienności od tego spotykanego dziś u jeleniowatych. Układ zębów był jak u dzisiejszych wielbłądów. Protoceratidae musiały więc pożywiać się twardą trawą. U samców obserwujemy dobrze rozwinięte kły. [2]Przesunięte ku tyłowi kości nosowe sugerują, iż zwierzęta posiadały krótką trąbę lub chwytną wargę[2]. Uważa się, że przynajmniej niektóre gatunki żyły w stadach[3]. Wyniki przeprowadzonej w 2003 roku radioizotopowej analizy ich kości wykazały, iż żywiły się one głównie roślinnością leśną, co wraz z szerokim pyskiem i opisaną wyżej budową nóg sprawiły, że wielu badaczy odnajduje w nich formy analogiczne do współczesnych łosi[2].

Najdziwniejszą cechą tych wymarłych zwierząt były rogi samców. Oprócz posiadania poroża w "zwykłym" miejscu (tył głowy) pojawiły się bowiem dodatkowe rogi nad nosem. Mogły się one zrastać lub nie. Za życia zwierzęcia pokrywała je prawdopodobnie skóra, jak u dzisiejszej żyrafy. Samice posiadały wiele mniejsze rogi lub też w ogóle były ich pozbawione. Wynika z tego, że poroże odgrywało rolę w rozmnażaniu. U późniejszych form rogi były rozwinięte na tyle, że mogły być używane przez samce do toczenia walk o samicę, jak u niektórych dzisiejszych jeleniowatych[4].

Podrodziny i rodzaje

[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina †Leptotragulinae

Podrodzina †Protoceratinae

Podrodzina †Synthetoceratinae

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Protoceratidae. W: D.R. Prothero: Evolution of Tertiary mammals of North America. Janis, C.M.; Scott, K.M.; and Jacobs, L.L. (eds.). Cambridge: Cambridge University Press, 1998, s. 431-438. ISBN 0-521-35519-2.
  2. a b c d Donald R. Prothero, Scott E Foss, The evolution of artiodactyls, Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2007, ISBN 978-0-8018-8735-2, OCLC 85822634 [dostęp 2022-01-27].
  3. D. Palmer, The Marshall Illustrated Encyclopedia of Dinosaurs and Prehistoric Animals, London: Marshall Editions, 1999, s. 272-273, ISBN 1-84028-152-9.
  4. Savage i inni, Mammal Evolution: an illustrated guide, New York: Facts on File, 1986, s. 222-225, ISBN 0-8160-1194-X.