Przejdź do zawartości

Port lotniczy Princess Juliana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Princess Juliana International Airport
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Terytorium zależne

 Sint Maarten

Miejscowość

Philipsburg

Właściciel

Princess Juliana International Airport Holding Company N.V.

Kod IATA

SXM

Kod ICAO

TNCM

Wysokość

4 m n.p.m.

Statystyki ruchu (2015)
Liczba pasażerów

1 829 543

Cargo

2527 t

Liczba operacji

~84 000

Drogi startowe
Kierunek 10/28:

asfalt, 2349 × 45 m

Położenie na mapie Sint Maarten
Mapa konturowa Sint Maarten, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „SXM”
Ziemia18°02′27″N 63°06′32″W/18,040833 -63,108889
Strona internetowa

Międzynarodowy Port Lotniczy Juliana (IATA: SXM, ICAO: TNCM; ang. Princess Juliana International Airport) – główne lotnisko pasażerskie na karaibskiej wyspie Sint Maarten.

Lotnisko to znajduje się w holenderskiej części wyspy. Jest to jedno z dwóch lotnisk pasażerskich na wyspie, jednakże znajdujące się we francuskiej części wyspy lotnisko Aerodrome de L'esperance jest małym lokalnym lotniskiem, zdolnym do przyjmowania wyłącznie małych samolotów prywatnych oraz obsługi ruchu lokalnego wyspy. Z tego względu Princess Juliana International Airport jest jedynym lotniskiem wyspy o zasięgu międzynarodowym: posiada terminal pasażerski, obsługuje lotnicze cargo.

W 2015 roku lotnisko obsłużyło 1 829 543 pasażerów, oraz wykonało około 84 000 operacji lotniczych[1]. Port lotniczy jest hubem operacyjnym dla Windward Island Airways. Lotnisko zostało nazwane na cześć Królowej Juliany - ówczesnej Królowej Holandii, która wylądowała na tymże lotnisku w 1944r., rok po otwarciu portu lotniczego.

Film z lądowania Boeinga 757-300 na Princess Juliana International Airport

Charakterystycznym elementem lotniska, co czyni je wyjątkowym w skali świata, jest jego lokalizacja. Pas startowy po obu stronach jest oddzielony od wody zaledwie kilkudziesięciometrowym pasem plaży. Od strony zachodniej – od wód Atlantyku, a od strony wschodniej – od wód zatoki Simpson Bay. Od strony zachodniej znajduje się słynny wśród fanów lotnictwa punkt, gdzie zbierają się entuzjaści z całego świata, by obserwować i fotografować samoloty podchodzące do lądowania na wysokości 10-20 metrów nad ziemią. Lotnisko zostało uszkodzone przez przechodzący nad Karaibami, Huragan Irma.

Linie lotnicze i połączenia

[edytuj | edytuj kod]
Linia lotnicza Kierunek
Air Canada

Sezonowo:

  1. Kanada Toronto-Pearson
Air Caraïbes

Sezonowo:

  1. Francja Paryż-Orly
  2. Francja Pointe-à-Pitre
Air Century
  1. Dominikana Santo Domingo–La Isabela
Air France
  1. Francja Paryż-Charles de Gaulle
Air Transat

Sezonowo:

  1. Kanada Montreal-Trudeau
  2. Kanada Toronto-Pearson
American Airlines
  1. Stany Zjednoczone Charlotte
  2. Stany Zjednoczone Miami
  3. Stany Zjednoczone Filadelfia

Sezonowo:

  1. Stany Zjednoczone Dallas-Fort Worth
  2. Stany Zjednoczone Nowy Jork-JFK
Anguilla Air Services
  1. Wielka Brytania Anguilla
Arajet
  1. Dominikana Santo Domingo–Las Américas
Caribbean Airlines
  1. Barbados Barbados
  2. Jamajka Kingston-Norman Manley
  3. Trynidad i Tobago Port-of-Spain
Coastal Air
  1. Wielka Brytania Anguilla
  2. Dominika Canefield
  3. Saint Kitts i Nevis Nevis
  4. Stany Zjednoczone Saint Croix
  5. Holandia Sint Eustatius
Copa Airlines
  1. Panama Panama
Delta Air Lines
  1. Stany Zjednoczone Atlanta
  2. Stany Zjednoczone Nowy Jork-JFK
Fly All Ways

Sezonowe czartery:

  1. Surinam Paramaribo
Frontier Airlines

Sezonowo:

  1. Stany Zjednoczone Orlando
InterCaribbean Airways
  1. Wielka Brytania Tortola
Jetair Caribbean
  1. Holandia Curaçao
JetBlue Airways
  1. Stany Zjednoczone Fort Lauderdale
  2. Stany Zjednoczone Nowy Jork-JFK

Sezonowo:

  1. Stany Zjednoczone Boston
KLM
  1. Holandia Amsterdam
La Compagnie

Sezonowe czartery:

  1. Stany Zjednoczone Newark (od 26 listopada 2023)[2]
Silver Airways
  1. Stany Zjednoczone San Juan
Sky High Aviation Services
  1. Dominikana Santo Domingo–Las Américas
Spirit Airlines
  1. Stany Zjednoczone Fort Lauderdale
St Barth Commuter
  1. Francja Saint-Barthélemy
Sun Country Airlines

Sezonowo:

  1. Stany Zjednoczone Minneapolis-St. Paul (od 13 stycznia 2024)[3]
Sunwing Airlines
  1. Kanada Toronto-Pearson

Sezonowo:

  1. Kanada Montreal-Trudeau
Trans Anguilla Airways
  1. Wielka Brytania Anguilla
United Airlines
  1. Stany Zjednoczone Newark

Sezonowo:

  1. Stany Zjednoczone Chicago-O’Hare
  2. Stany Zjednoczone Waszyngton-Dulles
West Indies Helicopters
  1. Francja Saint-Barthélemy
  2. Francja Saint-Martin
WestJet
  1. Kanada Toronto-Pearson
Winair
  1. Antigua i Barbuda Antigua
  2. Holandia Aruba
  3. Holandia Bonaire
  4. Holandia Curaçao
  5. Dominika Canefield
  6. Dominika Dominika-Douglas–Charles
  7. Saint Kitts i Nevis Nevis
  8. Francja Pointe-à-Pitre
  9. Haiti Port-au-Prince
  10. Holandia Saba
  11. Francja Saint-Barthélemy
  12. Holandia Sint Eustatius
  13. Saint Kitts i Nevis Saint Kitts
  14. Stany Zjednoczone San Juan
  15. Dominikana Santo Domingo–Las Américas
  16. Wielka Brytania Tortola

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mark Kautsky, David Miller, Annual Performance Report April 2015 Through March 2016 for the Shiprock, New Mexico, Disposal Site, 1 października 2016, DOI10.2172/1348851 [dostęp 2020-10-02].
  2. La Compagnie Announces Flights To The Caribbean [online], simpleflying.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  3. https://ir.suncountry.com/news-releases/news-release-details/sun-country-airlines-adds-nonstop-service-minneapolis-st-maarten

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]