Przejdź do zawartości

Port Charcot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Port Charcot
Ilustracja
Port Charcot (2009)
Terytorium

 Antarktyka

Lokalizacja

Ocean Południowy

Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego
Mapa konturowa Półwyspu Antarktycznego, u góry znajduje się punkt z opisem „Port Charcot”
Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Port Charcot”
Ziemia65°04′S 64°00′W/-65,066667 -64,000000

Port Charcot – niewielka zatoka po północnej stronie Booth Island w Wilhelm Archipelago u zachodnich wybrzeży Półwyspu Antarktycznego, tworząca naturalny port.

Zatoka została nazwana na cześć francuskiego lekarza neurologa Jeana-Martina Charcota (1825–1893), ojca Jeana-Baptiste Charcota (1867–1936), odkrywcy obiektu[1].

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Port Charcot – naturalny port – szeroka na 2,4 km zatoka po północnej stronie Booth Island w Wilhelm Archipelago u zachodnich wybrzeży Półwyspu Antarktycznego[2]. Booth Island ma kształt litery „Y” a Port Charcot leży na północno-zachodnim ramieniu „Y”[2]. W jej północnej części znajduje się mała zatoczka Français Cove osłonięta dwiema małymi przybrzeżnymi skalistymi wysepkami[2].

Nad zatoką odnotowano występowanie śmiałka antarktycznego, wielu gatunków mchów i porostów, m.in. złotorosty, jaskrawce i brodawnice, oraz glonówPrasiola crispa[2].

Na rejonie zatoki gniazdują: pingwiny białookie, białobrewe i maskowe, rybitwy antarktyczne, leucocarbo, mewy południowe, wydrzyki antarktyczne, pochwodzioby żółtodziobe i oceanniki żółtopłetwe[2]. Na brzegach spotkać mozna foki Weddella, kotiki i lamparty morskie[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zatoka została odkryta w 1904 roku przez ekspedycję francuską pod dowództwem Jeana-Baptiste Charcota (1867–1936), która spędziła tu zimę[3].

Usypano tu kamienny kopiec, na którym zamontowano drewnianą kolumnę i tabliczkę z imionami członków ekspedycji Charcota, którzy zimowali na wyspie[4]. Kopiec znajduje się na liście historycznych miejsc i pomników w Antarktyce (ang. Historic Sites and Monuments in Antarctica, HSM), objętych ochroną na mocy Układu Antarktycznego ze względu na wartość historyczną, dokumentującą odkrycia i badania Antarktyki[5]. Zatoka jest celem turystycznym[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]