Przejdź do zawartości

Pogranicze (obszar)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pogranicze – obszar położony blisko granicy oddzielającej terytoria różniące się pod pewnymi cechami[1]. Najczęściej chodzi tu o granice państwowe. Na obszarach pogranicza obserwuje się przemieszanie pewnych cech, w tym kultur[2], z obu sąsiadujących ze sobą obszarów.

W I Rzeczypospolitej dla określenia wschodniego pogranicza[3] używano terminu „Kresy”, a w II Rzeczypospolitej Kresy Wschodnie, czyli województwa położone na wschód od linii Curzona. W Czechach dla określenia części czeskiego pogranicza (tzw. Kraj Sudetów, niem. Sudetenland, czes. Sudety) zamieszkanego do 1945 r. przez Niemców sudeckich. W Stanach Zjednoczonych w XVIII i XIX wieku mianem pogranicza (ang. Frontier) nazywano obszary jeszcze nieskolonizowane, bądź znajdujące się w trakcie kolonizacji.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. pogranicze – Słownik języka polskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2017-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-13].
  2. Leonard Drożdżewicz, Pogranicze kultur na płótnach Andrzeja Filipowicza, „Znad Wilii”, nr 4 (92), 2022, s. 148-149.
  3. Leonard Drożdżewicz, Wschodnia geografia historyczna, „Znad Wilii”, nr 4 (60), 2014, s. 146.