Przejdź do zawartości

Podsterowność

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podsterowność – właściwość pojazdu podczas pokonywania zakrętu, polegająca na rozszerzaniu zakrętu w stosunku do promienia wynikającego z geometrii układu kierowniczego i jezdnego. Pojazd podsterowny ma tendencję do poszerzania zakrętu (oddalanie się od punktu środka łuku zakrętu – „wypadania” przodu auta na zewnątrz zakrętu). Nadsterowność jest cechą przeciwną.

Opis zjawiska

[edytuj | edytuj kod]

Podsterowność pociąga za sobą powstanie siły bezwładności skierowanej przeciwnie do kierunku zakrętu:

gdzie:

– współczynnik proporcjonalny do kwadratu prędkości,
– promień zakrętu.

Ta siła jest zrównoważona przez reakcje kół (opon) przedniej i tylnej osi, odwrotnie proporcjonalne do ich odległości od środka masy pojazdu, powodując odpowiadające im kąty znoszenia i Podsterowność ma miejsce, gdy

Samochodami zachowującymi się najbardziej podsterownie (szczególnie, gdy podczas pokonywania zakrętu do napędzanych kół jest przyłożony moment obrotowy) są auta ze środkiem ciężkości wysuniętym do przodu.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]