Przejdź do zawartości

Pleszka chińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pleszka chińska
Phoenicurus auroreus[1]
(Pallas, 1776)
Ilustracja
Samiec
Ilustracja
Samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

muchołówkowate

Podrodzina

kląskawki

Rodzaj

Phoenicurus

Gatunek

pleszka chińska

Synonimy
  • Motacilla aurorea Pallas, 1776[2]
Podgatunki
  • P. a. leucopterus Blyth, 1843
  • P. a. auroreus (Pallas, 1776)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Pleszka chińska[4] (Phoenicurus auroreus) – gatunek małego ptaka z rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae). Występuje we wschodniej Azji, zimuje na południe od zasięgu letniego[3]. Nie jest zagrożony wyginięciem[3].

Podgatunki i zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono dwa podgatunki P. auroreus[2][5]:

  • P. auroreus leucopterus – wschodnie Himalaje do środkowych i wschodnich Chin. Zimuje od wschodnich Himalajów na wschód po północne Indochiny[6].
  • P. auroreus auroreus – południowo-środkowa Syberia i Mongolia do Korei i północno-wschodnich Chin. Zimuje w Japonii, na Tajwanie i w południowo-wschodnich Chinach[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 14–15 cm; masa ciała 11–20 g[2].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Ptak ten najczęściej zamieszkuje rzadkie, otwarte lasy górskie i ich obrzeża, polany, obszary porośnięte zaroślami, zarośla nadrzeczne, sady, parki i ogrody. Można go również spotkać w pobliżu osiedli ludzkich[6].

Żywi się głównie owadami (zwłaszcza w sezonie lęgowym), zjada też jagody i nasiona[6].

Sezon lęgowy trwa od kwietnia do sierpnia, ze szczytem w maju i czerwcu. Gnieździ się w dołku w ziemi, na drzewie, w skale, ścianie lub klifie, a nawet w starych budynkach, ale zwykle poniżej 1,50 metra. Gniazdo w kształcie czarki zbudowane jest ze słomy, kory, mchu i korzonków; w środku wyłożone jest miękką trawą, włosiem i piórami. Samica składa 3–6 jaj; ich kolor może być różny: różowawy, białawy, jasnozielonkawy lub jasnoniebieski; jaja pokryte są brązowymi znaczeniami. Inkubacja trwa około 16–18 dni (w niewoli). Młode są w pełni opierzone po około dwóch tygodniach od wyklucia[6].

Status

[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje pleszkę chińską za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity w większości swego zasięgu lęgowego, choć rzadki na północnej krawędzi zasięgu. Ze względu na brak istotnych zagrożeń i dowodów na spadki liczebności BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Phoenicurus auroreus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Collar, N.: Daurian Redstart (Phoenicurus auroreus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-10].
  3. a b c d Phoenicurus auroreus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Saxicolinae Vigors, 1825 - kląskawki (wersja: 2019-10-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-10].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Chats, Old World flycatchers. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-10]. (ang.).
  6. a b c d e N. Bouglouan: Daurian Redstart. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-09-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]