Przejdź do zawartości

Pilot wycieczek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pilot z wycieczką na placu Świętego Piotra

Pilot wycieczek – zawód w branży turystycznej, polegający na kompleksowej obsłudze wycieczek i niektórych innych form turystyki zorganizowanej.

Zadania pilota wycieczek

[edytuj | edytuj kod]

Do zadań pilota wycieczek należy[1]:

  • czuwanie, w imieniu organizatora turystyki, nad sposobem świadczenia usług na rzecz klientów,
  • przyjmowanie od nich zgłoszeń dotyczących związanych z tym uchybień,
  • sprawowanie nad klientami opieki w zakresie wynikającym z umowy,
  • wskazywanie lokalnych atrakcji oraz przekazywanie podstawowych informacji dotyczących odwiedzanego kraju i miejsca.

Wymagania ustawowe

[edytuj | edytuj kod]

Pilotem wycieczek może być osoba, która[1]:

  • ukończyła 18 lat,
  • nie była karana za przestępstwa umyślne lub inne popełnione w związku z wykonywaniem zadań przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek,
  • posiada wykształcenie min. średnie.

Do końca 2013 r. obowiązywały jeszcze 2 dodatkowe wymagania: należało skończyć kurs dla kandydatów na pilotów wycieczek i zdać egzamin przeprowadzany przez komisje przy urzędach marszałkowskich. W związku z tzw. ustawą deregulacyjną[2] wymóg ukończenia szkolenia i zdania egzaminu został zniesiony.

Pilot wycieczek wykonujący swoje obowiązki za granicą powinien się zapoznać i przestrzegać przepisów prawnych związanych z pracą pilota wycieczek w danym kraju.

Kursy dla kandydatów na pilotów wycieczek

[edytuj | edytuj kod]

Kursy są dobrowolne; skierowane do osób, które chcą zdobyć wiedzę i umiejętności niezbędne do wykonywania zawodu. Na rynku jest wielu organizatorów kursów dla kandydatów na pilotów wycieczek. Każdy z nich może prowadzić szkolenie według swojego programu.

Uprawnienia pilota wycieczek w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Od początku 2014 roku, w związku z tzw. ustawą deregulacyjną, na polskim rynku turystycznym nie ma prawnego obowiązku uzyskania uprawnień pilota wycieczek ani przewodnika miejskiego lub terenowego. Rynek pracy pilotów i przewodników jest wolny od regulacji urzędowych – nie ma państwowych egzaminów ani obowiązkowych kursów, a biura podróży mogą zatrudniać jako pilota i przewodnika każdą osobę spełniającą wymagania ustawowe. Do końca 2013 roku uprawnienia pilota wycieczek uzyskać można było na kursie zawodowym zakończonym egzaminem przed właściwą terytorialnie komisją egzaminacyjną powoływaną przez marszałków województw.

Kwalifikacja "Pilotowanie imprez turystycznych"

[edytuj | edytuj kod]

Obecnie osoby chcące potwierdzić swoje kwalifikacje zawodowe związane z wykonywaniem zadań pilota wycieczek mogą uzyskać kwalifikację rynkową "Pilotowanie imprez turystycznych". Kwalifikacja została wpisana do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji[3]. Opisuje efekty uczenia się, czyli wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne niezbędne do wykonywania zadań pilota wycieczek, a także wymagania dotyczące walidacji. Certyfikaty potwierdzające kwalifikację wydają Instytucje Certyfikujące uprawnione do nadawania kwalifikacji. Do kwalifikacji "Pilotowanie imprez turystycznych" został przypisany 4 poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji.

Egzaminy branżowe

[edytuj | edytuj kod]

Organizacje i stowarzyszenia zrzeszające podmioty branży turystycznej organizują egzaminy dla kandydatów na pilotów wycieczek[4]. Egzamin w Polskiej Izbie Turystyki składa się z testu wiedzy, rozmowy z klientem, wygłoszenia komunikatu, poprowadzenia odcinka trasy pieszej i autokarowej. Osoby, które zdadzą egzamin, otrzymują certyfikat kompetencji zawodowych i identyfikator pilota wycieczek. 

Znajomość języków obcych

[edytuj | edytuj kod]

Organizator turystyki organizujący wycieczki za granicą jest obowiązany zapewnić opiekę pilota wycieczek posiadającego znajomość języka powszechnie znanego w kraju odwiedzanym lub języka uzgodnionego z kontrahentem zagranicznym. Znajomość języka obcego dokumentuje się dyplomem ukończenia studiów filologicznych, nauczycielskiego kolegium języków obcych, świadectwem ukończenia szkoły z obcym językiem wykładowym za granicą lub dokumentem poświadczającym znajomość języka obcego na poziomie biegłości B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy[1].

Specjalizacje

[edytuj | edytuj kod]

Praca pilota wycieczek różni się w zależności od specyfiki danej imprezy - potrzeba jest różna, dostosowana do okoliczności wiedza, a także umiejętności i postawy (zachowanie). Specjalizację w zawodzie pilota wycieczek można zdefiniować jako przygotowanie i doświadczenie w obsłudze danego typu imprez. Przykładowe specjalizacje pilota wycieczek:

  • kraj: Polska, zagranica,
  • kierunek: Afryka, Ameryka Północna, Ameryka Południowa, Azja, Australia i Oceania, Europa (ze względu na kontynent), Bliski Wschód, Bałkany, Benelux (ze względu na region), Budapeszt, Praga, Wiedeń (ze względu na miasto),
  • rodzaj imprezy: przyjazdowa, wyjazdowa,
  • klient: polski, zagraniczny,
  • typ grupy: szkolna, studencka, incentive, myśliwska, pielgrzymkowa,
  • środek transportu: autokar, samolot, statek, rower,
  • typ organizatora: duży touroperator, małe biura podróży, firmy MICE[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1944)
  2. Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (Dz.U. z 2013 r. poz. 829)
  3. Obwieszczenie Ministra Sportu i Turystyki z dnia 17 maja 2018 r. w sprawie włączenia kwalifikacji rynkowej "Pilotowanie imprez turystycznych" do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (M.P. 2018 poz. 522)
  4. Piloci wycieczek z certyfikatami kompetencji zawodowych. [dostęp 2015-05-21].
  5. Radosław Szafranowicz-Małozięć, Podręcznik pilota wycieczek. Warsztat praktyczny., Warszawa: Kadry Turystyki Sp. z o.o., ISBN 978-83-943192-0-05.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]