Przejdź do zawartości

Philip Whalen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Philip Whalen
Data i miejsce urodzenia

20 października 1923
Portland (Oregon)

Data śmierci

26 czerwca 2002

Narodowość

amerykańska

Język

angielski

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

XX, XXI w.

Philip Glenn Whalen (ur. 20 października 1923, zm. 26 czerwca 2002) – amerykański poeta, buddysta zen, kluczowa postać awangardy poetyckiej z San Francisco (San Francisco Renaissance), związany z Beat Generation.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Philip Whalen dorastał w małym miasteczku The Dalles nad rzeką Kolumbia i uczęszczał do szkół publicznych. Podczas II wojny światowej odbył służbę wojskową w korpusie lotniczym armii Stanów Zjednoczonych. Następnie uczęszczał do Reed College w Portland (Oregon)[1]. Tam poznał poetów: Gary'ego Snydera i Lwa Welcha. Studiował kaligrafię u Lloyda Reynoldsa. Potem wyjechał do Bay Area. Wraz ze Allenem Ginsbergiem, Michaelem McClure i Philipem Lamantią, Garym Snyderem 7 października 1955 r. wziął udział w wieczorze poetyckim w Six Gallery w San Francisco, pierwszym publicznym wystąpieniu członków Beat Generation. Whalen pojawił się w wielu książkach Jacka Kerouaca pod pseudonimami: Warren Coughlin i Ben Fagin, „cichy głupek w okularach, uśmiechający się nad książkami”. Był także jednym z pierwszych Amerykanów, którzy studiowali buddyzm w Japonii. Na początku lat 90. XX w. był dyrektorem Hartford Street Zen Center w San Francisco. Jego pisarstwo było subtelne, ludzkie, uczone i często zabawne, a jednocześnie wykazujące wytrawne zrozumienie buddyjskich pojęć i praktyk, które wykraczają poza to, co znali jego rówieśnicy[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]