Petra Kandarr
| Data i miejsce urodzenia |
20 sierpnia 1950 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 marca 2017 | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
173 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Petra Kandarr z domu Vogt (ur. 20 sierpnia 1950 w Halle, zm. 12 marca 2017 w Karlsruhe[1]) – niemiecka lekkoatletka, sprinterka, trzykrotna mistrzyni Europy z 1969. W czasie swojej kariery reprezentowała Niemiecką Republikę Demokratyczną.
Na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach wywalczyła trzy złote medale: w biegu na 100 metrów, biegu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: Regina Höfer, Renate Meißner, Bärbel Podeswa i Petra Vogt)[2]. W tym samym roku została wybrana najlepszą sportsmenką NRD.
Zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach (sztafeta NRD biegła w składzie: Karin Balzer, Renate Stecher, Petra Vogt i Ellen Strophal). Na tych samych mistrzostwach zajęła 7. miejsce w biegu na 100 metrów[3]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie zdobyła srebrny medal w biegu na 60 metrów (za Annegret Richter z RFN)[4]. Zajęła 8. miejsce w biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[5].
Była mistrzynią NRD w biegach na 100 metrów i na 200 metrów w 1969, wicemistrzynią na 100 metrów w 1973, na 200 metrów w 1972 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1968 i 1974, a także brązową medalistką na 200 metrów w 1973 i 1974 oraz w sztafecie 4 × 200 metrów w 1968[6][7][8][9]. Była również halową wicemistrzynią NRD w biegu na 60 metrów w 1973 oraz brązową medalistką na 55 metrów w 1970 i na 100 jardów w 1973[10][11].
Kandarr ustanawiała rekordy NRD w biegu na 100 metrów (11,3 s 11 czerwca 1969 w Halle), dwukrotnie w biegu na 200 metrów (do czasu 23,0 s 11 września 1969 w Berlinie) i czterokrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów (do wyniku 43,6 s 20 września 1969 w Berlinie)[12].
Jej córka Jana Kandarr była znana tenisistką.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Leichtathletik Ex-Sprinterin Petra Kandarr gestorben [online], mz-web.de, 16 marca 2017 [dostęp 2017-03-26] (niem.).
- ↑ Zürich 2014 Statistics Handbook [online], European Athletics, 409 i 411 [dostęp 2015-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
- ↑ Zürich 2014 Statistics Handbook [online], European Athletics, 417 i 419 [dostęp 2015-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 431–432 [dostęp 2021-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Zürich 2014 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 425 [dostęp 2015-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
- ↑ Leichtathletik - DDR - Meisterschaften (100m - Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-10-24] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - DDR - Meisterschaften (200m - Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-10-24] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - DDR - Meisterschaften (4x100m - Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-10-24] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - DDR - Meisterschaften (4x200m - Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-10-24] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - DDR - Hallen - Meisterschaften (50-55-60m - Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-10-24] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - DDR - Hallen - Meisterschaften (100y/100m - Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-10-24] (niem.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 213, 221 i 361. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).