Przejdź do zawartości

Peel P50

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peel P50
Ilustracja
P50 w Lane Motor Museum
Producent

Peel Engineering Company

Okres produkcji

1962–1965

Miejsce produkcji

 Wyspa Man

Dane techniczne
Segment

Mikrosamochód

Typy nadwozia

jednodrzwiowe coupe

Silniki

DKW 49 cm³, 4,5 KM (prędkość maksymalna 61 km/h)

Skrzynia biegów

3-biegowa manualna, bez biegu wstecznego

Długość

134 cm

Szerokość

99 cm

Wysokość

120 cm

Masa własna

59 kg

Liczba miejsc

1

Dane dodatkowe
Pokrewne

Peel Trident
Peel Viking Sport

Konkurencja

Brütsch Mopetta

Peel P50 – samochód osobowy produkowany w latach 1962–1965 przez angielską firmę Peel Engineering Co. na Wyspie Man. Jest najmniejszym seryjnie produkowanym autem dopuszczonym do ruchu. Mogła wejść do niego tylko jedna osoba.

Ma 134 cm długości, 132 cm wysokości i 99 cm szerokości i ważył 59 kg. Peel P50 posiada trzy koła i jedno przednie światło. Jego silnik o pojemności 49 cm³ pozwala osiągnąć prędkość 61 km/h. Figuruje w Księdze rekordów Guinnessa jako najmniejszy produkowany komercyjnie samochód.

Samochód nie ma wstecznego biegu, alternatywą było wychodzenie z samochodu i obracanie go za pomocą uchwytu. Ze względu na małą prędkość, hałas i brak wstecznego biegu pojazd był mało popularny.

28 października 2007 roku samochód został zaprezentowany w brytyjskim programie motoryzacyjnym Top Gear. Jeremy Clarkson, mający 196 cm wzrostu, usiłował udowodnić, jak przydatne może być posiadanie takiego auta w zatłoczonej metropolii, jaką jest Londyn[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]