Parmaturus
Wygląd
Parmaturus | |||
Garman, 1906[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – Parmaturus xaniurus | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Parmaturus | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Parmaturus pilosus Garman, 1906 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Parmaturus – rodzaj drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych z rodziny Pentanchidae.
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach zachodniego, południowo-zachodniego, północno-zachodniego i wschodniego Oceanu Spokojnego, południowo-zachodniego Oceanu Atlantyckiego i wschodniego Oceanu Indyjskiego[3][4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała do 75 cm; masa ciała do[4].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1906 roku amerykański ichtiolog Samuel Garman w artykule poświęconym nowym taksonom spodoustych opublikowanym w czasopiśmie Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) P. pilosus[5].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Parmaturus: gr. παρμη parmē ‘mała okrągła tarcza’; ουρα oura ‘ogon’[6].
- Dichichthys: gr. διχη dichē ‘dwojako’[7]; ιχθυς ikhthus ‘ryba’[8]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Dichichthys melanobranchus Chan, 1966.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:
- Parmaturus albimarginatus Séret & Last, 2007
- Parmaturus albipenis Séret & Last, 2007
- Parmaturus angelae Soares, Carvalho, Schwingel & Gadig, 2019
- Parmaturus bigus Séret & Last, 2007
- Parmaturus campechiensis Springer, 1979
- Parmaturus lanatus Séret & Last, 2007
- Parmaturus macmillani Hardy, 1985
- Parmaturus melanobranchus (Chan, 1966)
- Parmaturus nigripalatum Fahmi & Ebert, 2018
- Parmaturus pilosus Garman, 1906
- Parmaturus xaniurus (Gilbert, 1892)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b S. Garman. New Plagiostomia. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College”. 46 (11), s. 203, 1906. (ang.).
- ↑ W.L. Chan. New sharks from the South China Sea. „Journal of Zoology”. 148 (2), s. 223, 1966. DOI: 10.1111/j.1469-7998.1966.tb02949.x. (ang.).
- ↑ a b Ron Fricke , William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 5 marca 2024 [dostęp 2024-03-13] (ang.).
- ↑ a b R. Froese & D. Pauly: Parmaturus. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-03-13]. (ang.).
- ↑ D.S. Jordan: The genera of fishes. Cz. 4: From 1881 to 1920, thirty-nine years, with the accepted type of each. A contribution to the stability of scientific nomenclature. Stanford: Leland Stanford Jr. University Publications, 1906, s. 518, seria: Leland Stanford Jr. University Publications, University Series Nr 43. (ang.).
- ↑ Ch. Scharpf: Family Pentanchidae Smith 1912 (Deepwater Catsharks). The ETYFish Project. [dostęp 2024-03-13]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 80.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 123.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).