Przejdź do zawartości

Park Narodowy Ujung Kulon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Narodowy Ujung Kulon
Ilustracja
park narodowy
Państwo

 Indonezja

Data utworzenia

1980[1]

Powierzchnia

1206 km²

Położenie na mapie Indonezji
Mapa konturowa Indonezji, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Ujung Kulon”
Ziemia6°44′48″S 105°20′01″E/-6,746667 105,333611
Strona internetowa
Park Narodowy Ujung Kulon[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Indonezja

Typ

przyrodniczy

Spełniane kryterium

VII, X

Numer ref.

608

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1991
na 15. sesji

Park Narodowy Ujung Kulon (Ujon Kulon – „zachodni kraniec”) – jeden z 50 parków narodowych na terenie Indonezji, utworzony w 1980 roku.

Park położony jest na najbardziej wysuniętym na zachód krańcu JawyBanten. Swoim zasięgiem obejmuje grupę wulkanicznych wysp Krakatau i inne wyspy, w tym Panaitan, Handeuleum i Peucang w Cieśninie Sunda.

W 1991 roku park został wpisany na Listy światowego dziedzictwa UNESCO.

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Park zajmuje powierzchnię 1206 km² (w tym 443 km² to powierzchnie wód). Większa jego część leży na półwyspie sięgając Oceanu Indyjskiego. W 1883 roku erupcja pobliskiego wulkanu Krakatau wywołała tsunami, które spustoszyło wioski wraz z uprawami na przybrzeżnych obszarach zachodniej części półwyspu i pokryło całą okolicę warstwą pyłu wulkanicznego o grubości 30 cm. Ludność zamieszkująca półwysep została ewakuowana, tym samym tworząc warunki sprzyjające rozwojowi fauny i flory.

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Ujung Kulon jest pierwszym parkiem narodowym Indonezji wpisanym na Listy światowego dziedzictwa UNESCO w 1991 z uwagi na największe powierzchnie nizinnych lasów tropikalnych na Jawie[2].

Jest również ostatnim obszarem występowania zagrożonego wyginięciem nosorożca jawajskiego Rhinoceros sondaicus, którego populacja na terenie parku szacowana jest na 60 osobników[2]. W ciągu ostatnich 10 lat udało się zarejestrować narodziny 14 nosorożców dzięki kamerom i nagraniom video. Podczas badań nad tymi zwierzętami okazało się, że żyje tam co najmniej jeden przedstawiciel gatunku płci żeńskiej, co zapewni żywotność populacji. Od lutego 2011 zarządzanie kamerami video i śledzenie nagrań należy do obowiązków dyrekcji Narodowego Parku Ujung Kulon[3].

W parku ochronie podlega 57 gatunków rzadkich roślin oraz 35 gatunków ssaków m.in. banteng, gibon srebrzysty, lutung jawajski, makak jawajski, lampart, kanczyl jawajski i sambar jawajski. Występują tu też 72 gatunki gadów i płazów oraz 240 gatunków ptaków.

Liczebność krokodyli i aligatorów na terenie parku jest niezbadana – są rzadko spotykane. Zdarzają się doniesienia o zauważeniu krokodyla gawialowego, jednakże żadne z nich nie zostały potwierdzone. Krokodyl słonowodny był w przeszłości obecny w jawajskich nadrzecznych ekosystemach, jednakże obecnie nie potwierdzono jego obecności na tych obszarach.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. UNESCO: Ujung Kulon National Park. [dostęp 2015-09-26]. (ang.).
  2. a b UNESCO: Ujung Kulon National Park. [dostęp 2015-09-26]. (ang.).
  3. Antaranews.com: Javan rhinos breed at Ujung Kulon: WWF. [dostęp 2015-09-26]. (ang.).