Paolo Nespoli

Paolo Angelo Nespoli
Data i miejsce urodzenia	6 kwietnia 1957 ; Mediolan, Włochy
Narodowość	włoska
Status	aktywny
Funkcja	specjalista misji,; inżynier pokładowy
Łączny czas misji kosmicznych	aktualnie w kosmosie
Misje	STS-120,; Sojuz TMA-20; (Ekspedycja 26/27), Sojuz MS-05 (Ekspedycja 52/53)
Wyuczony zawód	żołnierz
	Multimedia w Wikimedia Commons

Paolo Angelo Nespoli (ur. 6 kwietnia 1957 w Mediolanie) – włoski inżynier, astronauta.

Wykształcenie, służba wojskowa oraz praca zawodowa

1977 – został absolwentem liceum naukowego „Paolo Frisi” w Mediolanie, a następnie wstąpił do włoskiej armii. Był instruktorem spadochronowym w wojskowej szkole spadochronowej (Scuola Militare di Paracadutismo) w Pizie.
1980 – rozpoczął służbę w 9 batalionie szturmowym "Col Moschin" z Livorno. Przeszedł pełne przeszkolenie dla żołnierzy wojsk desantowych.
1982-1987 – pełnił służbę w międzynarodowych siłach pokojowych w Bejrucie (Liban). W 1984 powrócił do Włoch, gdzie kontynuował służbę wojskową. Opuścił armię w 1987.
1985 – został studentem Polytechnic University of New York, gdzie w 1988 uzyskał licencjat, a w 1989 stopień magistra w dziedzinie lotnictwa i astronautyki.
1989 – po powrocie do Włoch został zatrudniony w firmie Proel Tecnologie we Florencji. Przedsiębiorstwo to wykonywało zadania na rzecz włoskiego programu kosmicznego.
1990 – na Uniwersytecie Florenckim (Università degli Studi di Firenze) otrzymał dyplom inżyniera mechanika.

Kariera astronauty

1989 – podczas naboru do drugiej grupy astronautów Włoskiej Agencji Kosmicznej (ASI - Agenzia Spaziale Italiana) został jednym z 10 finalistów, ale ostatecznie nie znalazł się wśród 4 kandydatów wybranych przez amerykańskich specjalistów.
1990 – wziął udział w 28-dniowym eksperymencie ESA, podczas którego badano m.in. wpływ zamkniętego pomieszczenia na psychikę człowieka (ISEMSI-1990 – Isolation Study for EMSI). Nespoli był dowódcą 8-osobowego zespołu ochotników.
1991 – rozpoczął pracę w Europejskim Centrum Astronautów ESA (ESA’s European Astronaut Center) w Kolonii (Niemcy). Był inżynierem zajmującym się przygotowaniem astronautów.
1995 – został włączony do prac nad programem EUROMIR prowadzonych w Europejskim Centrum Technologii Kosmicznych (ESTEC - European Space Technology Centre) w Noordwijk w Holandii. Kierował zespołem zajmującym się integracją ładunku użytecznego oraz komputerów wykorzystywanych w eksperymentach przygotowanych przez ESA z wyposażeniem rosyjskiej stacji kosmicznej Mir.
1996 – został oddelegowany do ośrodka NASA w Houston (JSC). Pracował w wydziale przygotowań astronautów (Spaceflight Training Division). Zajmował się przygotowaniem naziemnych treningów dla załóg przewidzianych do misji na ISS.
1998 – w lipcu został członkiem trzeciej grupy włoskich astronautów i jednocześnie włączono go do korpusu astronautów Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) mającego swoją siedzibę w Kolonii (Niemcy). W sierpniu rozpoczął przeszkolenie w Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona w Houston w stanie Teksas razem z astronautami NASA z 17 naboru.
2000 – zakończył dwuletni kurs podstawowy i zdobył niezbędne kwalifikacje aby zostać przydzielonym do załogi wahadłowca i pracować na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
2001 – w lipcu zakończył kurs dla operatorów ramienia-robota Canadarm zainstalowanego na pokładach wahadłowców.
2003 – we wrześniu pomyślnie zakończył szkolenie w zakresie prowadzenia prac w otwartym kosmosie.
2004 – w sierpniu został skierowany do Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina w Zwiozdnym gorodoku pod Moskwą, gdzie przeszedł podstawowe przeszkolenie w zakresie statku kosmicznego Sojuz. Później powrócił do Biura Astronautów NASA i w dalszym ciągu podnosił swoje kwalifikacje zawodowe. Ponadto wykonywał liczne zadania dla NASA, ESA i ASI.
2006 – 19 czerwca został przydzielony jako specjalista misji (MS-3) do załogi STS-120. Lot wahadłowca rozpoczął się 23 października 2007. Jednym z głównych zadań tej wyprawy było przyłączenie do ISS modułu Node 2 zbudowanego przez włoskich specjalistów.
2010 – 15 grudnia wystartował z kosmodromu Bajkonur na pokładzie Sojuza TMA-20 w kierunku Międzynarodowej Stacji Kosmicznej jako członek 26 i 27 stałej załogi. Pełnił funkcję inżyniera pokładowego. Lądowanie nastąpiło 24 maja 2011 roku w Kazachstanie.
2015 – w lipcu został przydzielony do 52 i 53 stałej załogi na ISS.
2017 – 28 lipca poleciał na ISS statkiem Sojuz MS-05.

Nagrody i odznaczenia

nagrody zespołowe przyznane za misje kosmiczne: „Mir 97” (Niemiecka Agencja Kosmiczna), „Euromir 95” (ESA), NASA-Mir (NASA), „Euromir 94” (ESA).

Wykaz lotów

Loty kosmiczne, w których uczestniczył Paolo A. Nespoli
№	Data startu	Statek kosmiczny	Data lądowania	Statek kosmiczny	Funkcja	Czas trwania
1	23 października 2007	STS-120 Discovery F-34	7 listopada 2007	STS-120 Discovery F-34	Specjalista misji (MS-4)	15 dni 2 godziny 22 minuty i 59 sekund
2	15 grudnia 2010	Sojuz TMA-20	24 maja 2011	Sojuz TMA-20	Inżynier pokładowy (26 i 27 stała załoga ISS)	159 dni 7 godzin 17 minut i 15 sekund
3	28 lipca 2017	Sojuz MS-05	14 grudnia	Sojuz MS-05	Inżynier pokładowy (52 i 53 stała załoga ISS)	138 dni 7 godzin 20 minut
Łączny czas spędzony w kosmosie — 174 dni 9 godzin 40 minut i 14 sekund (2 misje)

Zobacz też

Bibliografia

Biografia na stronie ESA. [dostęp 2015-04-24]. (ang.).
Biogram na stronie Spacefacts (ang.)