Okręty podwodne typu Amphion
| |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Zbudowane |
18 |
| Użytkownicy | |
| Uzbrojenie: | |
| 16 torped, 1 x działo 101 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe |
|
| Załoga |
61 oficerów i marynarzy |
| Wyporność: | |
| • na powierzchni |
1120 ton |
| • w zanurzeniu |
1620 ton |
| Zanurzenie testowe |
150 metrów |
| Długość |
85,50 metra |
| Szerokość |
6,80 metra |
| Napęd: | |
| 2 silniki Diesla, 2 silniki elektryczne, 2 wały napędowe | |
| Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Okręty podwodne typu Amphion – brytyjski typ okrętów podwodnych wodowanych w latach 1944-1947, w których zainaugurowano stosowanie w okrętach tej klasy systemu regeneracji powietrza w drodze klimatyzacji. Te przeznaczone do prowadzenia operacji na Dalekim Wschodzie jednostki, miały całkowicie spawaną konstrukcję dwukadłubową. Zwodowano łącznie 18 jednostek tego typu, a 50 kolejnych zostało zamówionych lub było planowane. Żadna z nich nie wzięła udziału w działaniach wojennych w trakcie drugiej wojny światowej.
HMS "Affray" (P421) zatonął skutkiem wypadku w kanale La Manche 16 kwietnia 1951 roku. Pozostałe okręty tego typu, z wyjątkiem HMS "Aurochs" (P426), zostały zmodernizowane w latach 1955-1960 przez modyfikację dziobu, przebudowę kiosku na bardziej opływowy oraz zwiększenie pojemności akumulatorów, a także unowocześnienie elektroniki oraz sonaru. Modernizacja pozwoliła m.in. na zwiększenie prędkości podwodnej do 15 węzłów. Wszystkie okręty, z wyjątkiem HMS "Alliance" (P417) zostały pocięte na złom w latach 1970-1974, "Alliance" zaś pełni funkcję pomnika w Royal Navy Submarine Museum w Gosport.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 293-294. ISBN 1-8510-9563-2.