OSV
OSV (z ang. Object Subject Verb) – bardzo rzadki typ języka, w którym zdanie zaczyna się od dopełnienia, potem następuje podmiot, a na końcu orzeczenie[1].
W 1986 r. przeanalizowano 402 języki i w żadnym z nich nie zidentyfikowano OSV jako podstawowego szyku wyrazów (najczęstsze były SOV – 44,78% oraz SVO – 41,79%)[1].
Szyk OSV jako podstawowy został odnotowany w języku tobati z indonezyjskiej części Nowej Gwinei[2]. Występuje też w językach używanych na obszarze Amazonii, takich jak nadëb i warao[3].
Przykładowe zdanie OSV
[edytuj | edytuj kod]- Jabłko (dopełnienie) ja (podmiot) zjadłem (orzeczenie)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Luke Maurits, Amy Perfors, Daniel Navarro. Why are some word orders more common than others? A uniform information density account. „Advances in Neural Information Processing Systems 23 (NIPS 2010)”. s. 1. [dostęp 2017-12-07]. (ang.).
- ↑ Mark Donohue, Tobati, [w:] Terry Crowley, John Lynch, Malcolm Ross (red.), The Oceanic Languages, Richmond: Curzon Press, 2002, s. 186–203, DOI: 10.4324/9780203820384, ISBN 978-0-7007-1128-4, ISBN 978-0-203-82038-4, ISBN 978-0-415-68155-1, OCLC 847627595 (ang.).
- ↑ Jieun Kiaer, Pragmatic Syntax, London–New York: Bloomsbury Academic, 2014, s. 117, ISBN 978-1-6235-6021-8, ISBN 978-1-4742-6923-0, ISBN 978-1-6235-6114-7, OCLC 857981391 [dostęp 2024-08-03] (ang.).