Przejdź do zawartości

Nyctanassa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nyctanassa[1]
Stejneger, 1887[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – ślepowron żółtoczelny (N. violacea)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

pelikanowe

Podrząd

czaplowce

Rodzina

czaplowate

Podrodzina

czaple

Rodzaj

Nyctanassa

Typ nomenklatoryczny

Ardea violacea Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Nyctanassarodzaj ptaków z podrodziny czapli (Ardeinae) w obrębie rodziny czaplowatych (Ardeidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 51–70 cm, rozpiętość skrzydeł 101–112 cm; masa ciała 649–716 g[5].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nyctherodius: gr. νυξ nux, νυκτος nuktos „noc”; ερωδιος erōdios „czapla”[6]. Gatunek typowy: Ardea violacea Linnaeus, 1758.
  • Nyctanassa (Nyctinassa): gr. νυξ nux, νυκτος nuktos „noc”; ανασσα anassa „królowa, dama”, od αναξ anax, ανακτος anaktos „król” (por. νασσα nassa „kaczka”)[7].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Nyctanassa Stejneger, 1887

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nyctanassa, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. L.H. Stejneger. Review of Japanese birds. V. – Ibises, storks, and herons. „Proceedings of the United States National Museum”. 10, s. 295, 1887. (ang.). 
  3. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. xvi. (niem.).
  4. W. Stone. On a collection of bikds obtained by the Francis E. Bond expedition in the Orinoco Delta and Paria Peninsula, Venezuela. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 65, s. 193, 1913. (ang.). 
  5. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Herons, Egrets, and Bitterns (Ardeidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.ardeid1.01. [dostęp 2020-05-24]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. Nyctherodius, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-31] (ang.).
  7. Nyctanassa, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-31] (ang.).
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Ardeinae Leach, 1820 - czaple (wersja: 2023-03-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-21].
  9. BirdLife International, Nyctanassa carcinocatactes, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2019-3 [dostęp 2020-02-19] (ang.).