Przejdź do zawartości

Nummulites

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skamieniałe skorupki numulitów, forma mikrosferyczna i megalosferyczna; eocen Zjednoczone Emiraty Arabskie; skala w mm.
Numulity w Urbasa, Navarre, USA
Widok z góry i w przekroju równikowym skorupki numulitów. Rysunek R. A. Lydekkera, 1894.

Nummulites (numulity) – rodzaj wymarłych dużych otwornic o skorupce wapiennej, występujący od późnego paleocenu do wczesnego oligocenu[1][2].

Mają spłaszczoną dyskowatą skorupkę zwiniętą spiralnie (ostatni skręt zakrywa starsze), podzieloną wewnątrz na liczne komory[3]. Przedstawiciele rodzaju osiągają do 16 cm średnicy[4]. Znanych jest około 300 gatunków tego rodzaju[1]. Prowadziły bentoniczny tryb życia w płytkich wodach ciepłych mórz tetydzkich[1][2]. W Polsce tworzą wapienie i dolomity numulitowe wzdłuż północnej granicy Tatr[3]. Szczególnie licznie występowały w eocenie, tworząc grube zespoły ławic wapieni numulitowych[1]. Skały te były wykorzystywane w różnych rejonach Europy i Afryki przez człowieka do celów budowlanych, m.in. wykonywano z nich bloki skalne wielkich piramid w Egipcie, korzystając z pobliskich złóż tych wapieni[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Robert Wynn Jones, Foraminifera and their Applications, Cambridge University Press, 2014, ISBN 978-1-107-03640-6, OCLC 867827614 (ang.).
  2. a b c Ulrich Lehmann, Gero Hillmer, Bezkręgowce kopalne, Wydawnictwa Geologiczne, 1991, s. 51–52, ISBN 83-220-0285-8, OCLC 749352605.
  3. a b Urszula Radwańska, Przewodnik do ćwiczeń z paleontologii, Wyd. Uniw. Warszawskiego, 1999, s. 31–32.
  4. Franciszek Bieda, Paleozoologia,, t. 2, Wydawnictwa Geologiczne, 1966, s. 89.