Nowy Ratusz w Lublinie
nr rej. A/230 z 28.02.1967 | |
Nowy Ratusz, widok z ul. Królewskiej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Rozpoczęcie budowy | |
Ukończenie budowy | |
Zniszczono |
1939, 1944 |
Odbudowano |
1947–1952 |
Położenie na mapie Lublina | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
51°14′51,67″N 22°33′56,11″E/51,247686 22,565586 |
Nowy Ratusz – ratusz w Lublinie wybudowany w latach 1827–1828 w stylu klasycystycznym na miejscu dawnego klasztoru karmelitów bosych. Współcześnie Ratusz nadal pełni funkcje administracyjne, będąc siedzibą Prezydenta Miasta Lublin oraz Rady Miasta Lublin.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Nowy Ratusz w Lublinie powstał w miejscu dawnego klasztoru karmelitów bosych. Już w roku 1611 planowano budowę Magistratu. Zygmunt III Waza wydał w tym celu specjalne przyzwolenie. Jednak do Lublina przybyli karmelici, którzy zapragnęli zbudować dla siebie klasztor dokładnie w miejscu planowanej budowy Magistratu. Nabyli grunty na różne, w tym bezprawne, metody i zbudowali kompleks klasztorny.
20 kwietnia 1803 o godzinie 23.00 wybuchł wielki pożar klasztoru. Karmelici opuścili budynki, w 1807 rząd austriacki wystawił ruiny na licytację, w 1826 nabył je Magistrat miasta Lublina. Ze względów oszczędnościowych na początku urzędnicy musieli pracować w zniszczonych murach klasztornych. Dopiero po interwencjach dziennikarzy lubelskich, postanowiono tu zbudować Magistrat. Prace trwały w latach 1827-1828. Autorem przebudowy był Aleksander Groffe, prace nadzorował Jakub Hempel. Ratusz wybudowano w stylu klasycystycznym.
II wojna światowa
[edytuj | edytuj kod]Podczas II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 1939 oraz podczas wyzwalania Lublina w 1944. Odbudowa Ratusza trwała w latach 1947–1952. Budynek zachował dziewiętnastowieczną klasycystyczną formę. Podczas bombardowań w 1944 w piwnicach Ratusza uwięzieni zostali ludzie, którzy z głodu zostali zmuszeni do kanibalizmu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Adam Lerue , Album lubelskie. Oddział 2., Warszawa: Zakład Litograficzny Adolfa Pecq & Co. (Warszawa, 1858–1859 .