Przejdź do zawartości

Noniusz Álvares Pereira

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święty
Noniusz Álvares Pereira
Nuno Álvares Pereira
karmelita, konetabl Portugalii, hrabia Barcelos, Arraiolos i Ourém
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1360
Flor da Rosa

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1431
Lizbona

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

23 stycznia 1918
przez Benedykta XV

Kanonizacja

26 kwietnia 2009
Plac Świętego Piotra
przez Benedykta XVI

Św. Noniusz (Nuno) Álvares Pereira OCarm. (ur. 24 czerwca 1360 w Flor da Rosa koło Serty, zm. 1 kwietnia 1431 w Lizbonie) – rycerz portugalski, polityk i dowódca wojskowy, współtwórca niepodległości Portugalii, święty Kościoła katolickiego, karmelita.

Był potomkiem znanego rodu rycerskiego. W wieku 13 lat został królewskim dworzaninem, a 4 lata później ożenił się. Nie uczestniczył w zamachu stanu w Lizbonie, ale poparł zamachowców, na czele których stał wielki mistrz zakonu Avis, późniejszy król Portugalii i protektor Nuna, Jan. Jako dowódca wojskowy Nuno pobił siły kastylijskie m.in. pod Atoleiros i zdobył twierdzę Portel. Jako zwolennik Jana przyczynił się w głównej mierze do wybrania Jana I na króla Portugalii. Mianowany wodzem naczelnym i konetablem królestwa i dowodząc wspólnie z królem wojskami portugalskimi zadał siłom Jana I Kastylijskiego decydującą klęskę pod Aljubarrota we wrześniu 1385 i nieco później, w październiku, pod Valverde. W 1415 dowodził wyprawą do Ceuty, która zapoczątkowała portugalską ekspansję na kontynent afrykański.

W 1423, po śmierci żony, Nuno porzucił życie świeckie i wstąpił do zakonu karmelitów w ufundowanym przez siebie klasztorze. W klasztorze poświęcił się modlitwie i czynom miłosierdzia. Szczególną troską otaczał osierocone dzieci. Był także wielkim propagatorem kultu maryjnego. Zmarł w klasztorze w opinii świętości.

23 stycznia 1918 beatyfikowany przez papieża Benedykta XV jako wzór dla walczących w I wojnie światowej, by nie zapominali o chrześcijańskiej miłości bliźniego i dążyli do sprawiedliwego pokoju.

Proces kanonizacyjny autoryzował już w 1940 Pius XII, zakończył się on 3 lipca 2008[1]. Został ogłoszony świętym na placu św. Piotra, 26 kwietnia 2009 o godz. 10 przez papieża Benedykta XVI[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]