Przejdź do zawartości

Nikołaj Astrow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Astrow
Николай Астров
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1906
Moskwa

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 1992
Moskwa

Zawód, zajęcie

inżynier, konstruktor, wojskowy

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy

Nikołaj Aleksandrowicz Astrow (ros. Николай Александрович Астров, ur. 15 kwietnia?/28 kwietnia 1906 w Moskwie, zm. 4 kwietnia 1992 tamże) – był radzieckim inżynierem i konstruktorem sprzętu wojskowego i uzbrojenia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem profesora Imperatorskiej Szkoły Technicznej, który w 1919 został aresztowany przez Czekę i rozstrzelany pod zarzutem udziału spisku kontrrewolucyjnym. W 1924 skończył szkołę, w 1928 ukończył Moskiewski Instytut Budownictwa Elektromaszynowego i został konstruktorem moskiewskiego zakładu elektrycznego, 1929-1930 był asystentem w Moskiewskim Instytucie Elektromechanicznym. W 1930 został aresztowany i osadzony w więzieniu Butyrki, pracował w specjalnym biurze konstruktorskim OGPU, od grudnia 1931 do maja 1934 był inżynierem-konstruktorem wydziału technicznego i później naczelnikiem biura konstruktorskiego przy wydziale technicznym Zarządu Ekonomicznego OGPU ZSRR. Pracował przy konstrukcji czołgów. W 1934 został głównym konstruktorem fabryki nr 37 w Moskwie, gdzie pod jego kierunkiem skonstruowano czołgi T-38 (1935) i T-40 (1939). Od sierpnia 1941 był zastępcą głównego konstruktora Gorkowskiej Fabryki Samochodów, w listopadzie 1941 został aresztowany przez NKWD pod zarzutem działalności kontrrewolucyjnej, jednak wkrótce go zwolniono. Kierował opracowaniem czołgów T-30, T-60 (1941), T-70 (1942), T-80 (1943), działa samobieżnego SU-76 (na bazie czołgu T-70, 1942) i wielu innych czołgów i dział. Od 1943 pracował w fabryce nr 40 w Mytiszczach, gdzie w październiku 1946 został głównym konstruktorem, pod jego kierunkiem zbudowano m.in. działo ASU-57 (1950) i ASU-85 (1959). Łącznie opracował 26 typów maszyn bojowych. W 1985 przeszedł na emeryturę. Był doktorem nauk technicznych (od 1971) i profesorem, w 1945 otrzymał stopień inżyniera-pułkownika.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]