Przejdź do zawartości

Nikaragua (jezioro)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikaragua
Ilustracja
Jezioro Nikaragua
Położenie
Państwo

 Nikaragua

Miejscowości nadbrzeżne

Granada, San Jorge

Wysokość lustra

34 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

8150 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


160 km
70 km

Głębokość
• średnia
• maksymalna


15 m
45 m

Objętość

108 km³

Hydrologia
Rzeki zasilające

Tipitapa

Rzeki wypływające

San Juan

Rodzaj jeziora

tektoniczne

Położenie na mapie Nikaragui
Mapa konturowa Nikaragui, na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Nikaragua”
Ziemia11°37′N 85°21′W/11,616667 -85,350000

Nikaragua (hiszp. Lago de Nicaragua, indiańskie Cocibolca) – jezioro w południowej Nikaragui, największe jezioro w Ameryce Środkowej[1]. Położone jest w rowie tektonicznym, ciągnącym się równolegle do wybrzeża pacyficznego, od którego dzieli go odległość zaledwie 20 km. Bardziej na północ w tym samym rowie położone jest jezioro Managua[2].

Nikaragua ma 8150 km² powierzchni i 108 km³ objętości. Jego średnia głębokość wynosi 15 m, zaś maksymalna 45 m[1]. Nad jeziorem Nikaragua leży jedno z najstarszych miast Nikaragui – Granada.

Na jeziorze znajdują się liczne wyspy – ponad 400, z czego 300 skupia się w północnej jego części, wokół półwyspu Asese, tzw. Wysepki Granady, z których największa to wulkaniczna Ometepe (277 km²). Na niej znajdują się dwa wulkany Concepción (1700 m n.p.m.) i Maderas (1395 m n.p.m.). W południowo-zachodniej części jeziora znajduje się grupa wysp Solentiname.

Jezioro Nikaragua łączy się z jeziorem Managua przez rzekę Tipitapa, a przez rzekę San Juan łączy się z Morzem Karaibskim.

W jeziorze Nikaragua żyją endemiczne gatunki zwierząt pierwotnie morskich, które w toku ewolucji przystosowały się do środowiska słodkowodnego. Najbardziej znaną rybą występująca w tym zbiorniku wodnym jest podgatunek żarłacza tępogłowego, rekin Carcharhinus nicaraguensis[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]