Przejdź do zawartości

Natalia Szeremietjewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Natalia Szeremietjewska
Ilustracja
Dane biograficzne
Data urodzenia

9 lipca 1880

Data i miejsce śmierci

23 stycznia 1952
Paryż

Małżeństwo

Siergiej Mamontow

Dzieci

Natalia

Małżeństwo

Włodzimierz Wulffert

Małżeństwo

Michał II Romanow
od 15 października 1912
do 13 czerwca 1918

Dzieci

Jerzy

Natalia Szeremietjewska, Natalia Brasowa, Natalia Romanowska-Brasowa, ros. Княгиня Наталья Брасова (ur. 9 lipca 1880, zm. 26 stycznia 1952 w Paryżu) – rosyjska księżna, morganatyczna żona niedoszłego cara RosjiMichała II Romanowa.

Urodziła się jako Natalia Siergiejewna Szeremietjewska - córka moskiewskiego adwokata, nie pochodziła z arystokracji. W wieku 16 lat poślubiła Siergieja Mamontowa, dyrektora teatru, z którym miała córkę, również o imieniu Natalia (nazywaną Tata). Natalia szybko rozwiodła się i wyszła ponownie za mąż. Jej drugim mężem został kapitan Włodzimierz Wulffert (ros. Вульферт), oficer służący w regimencie pod dowództwem wielkiego księcia Michała Aleksandrowicza Romanowa (1878–1918), brata cara Mikołaja II.

Natalia miała 27 lat, kiedy poznała wielkiego księcia Michała, i podobno oboje zakochali się w sobie od pierwszego wejrzenia. Wkrótce stali się kochankami i byli nierozłączni. Wielki książę napisał list do swojego brata-cara (jak było to wtedy w zwyczaju), w którym prosił o zgodę na poślubienie Natalii. Zgody tej jednak nie otrzymał, ponieważ Natalia była dwukrotną rozwódką, a w jej żyłach nie płynęła królewska krew. Michał, który w razie śmierci chorowitego następcy tronu – księcia Aleksego, zostałby kolejnym następcą tronu, straciłby wszelkie prawa do korony, żeniąc się bez carskiego pozwolenia. Michał i Natalia przez jakiś czas żyli więc ze sobą bez ślubu. 24 lipca 1910 urodził się ich syn – Jerzy (nazwany tak na cześć Jerzego Aleksandrowicza, starszego, zmarłego brata Michała).

Natalia z wielkim księciem Michałem

Ostatecznie Michał zignorował zakaz cara i 15 października 1912 w Wiedniu poślubił w sekrecie Natalię. W efekcie oboje popadli w niełaskę i zostali wygnani do Wielkiej Brytanii.

I wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

Po wybuchu wojny Michał zwrócił się do brata o pozwolenie powrotu do ojczyzny (z żoną i synem) i wstąpienia do rosyjskiej armii. Mianowany rosyjskim generałem poprowadził dywizję złożoną z Czeczenów i Dagestańczyków. Przyznanie mu niskiego jak dla wielkiego księcia stopnia generalskiego było karą za jego nieposłuszeństwo. Michał jednak wsławił się podczas walk i otrzymał najwyższe wojskowe odznaczenie – Krzyż św. Jerzego. W przeciwieństwie do Mikołaja II Michał był bardzo popularnym dowódcą.

W marcu 1917 Mikołaj II abdykował na korzyść Michała, ale ten odmówił przyjęcia korony, dopóki nie pozna woli swoich poddanych. Po rewolucji Michał razem z rodziną został umieszczony w areszcie domowym w Gatczynie, następnie przeniesiono go do miasta Perm. Udało mu się wysłać Jerzego i Tatę do rodziny swojej matki, do Danii. Natalia również opuściła Rosję na rozkaz męża i udała się do Londynu, używając duńskiego paszportu. W lipcu 1918 w Permie Michał został zamordowany przez CzeKa.

Emigracja

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo żyła z dziećmi w Wielkiej Brytanii, potem przeniosła się do Francji. Na emigracji w 1928 uzyskała tytuł księżnej Romanowskiej-Brasowej.

W latach 20. i 30. Natalia próbowała sądownie dochodzić swoich praw do dawnego majątku Romanowów w Polsce, m.in. wystąpiła z roszczeniem dotyczącym tzw. Domu Księcia i „willi generalskiej” w Częstochowie. Do procesu jednak nie doszło, bo nie było jej stać na wpłacenie wadium[potrzebny przypis].

Natalia zmarła na raka w Paryżu 26 stycznia 1952 w strasznej biedzie. Została pochowana na Cimetière de Passy, obok syna Jerzego, który zginął w wypadku samochodowym 21 lipca 1931 w wieku 20 lat.

Jej córka Tata (1903–1969), podobnie jak sama Natalia wychodziła za mąż kilka razy. W roku 1921, w wieku 18 lat mimo sprzeciwu matki poślubiła Vala Gielguda, przyszłego dziennikarza BBC. Rozwiodła się z nim w 1923, a w 1929 wyszła za mąż za Cecila Graya, kompozytora i krytyka muzycznego, któremu urodziła córkę Paulinę. Po kolejnym rozwodzie jej trzecim mężem został Michael Majolier, z którym miała drugą córkę – Aleksandrę (ur. 1934).