Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2004
| |||
Data |
20–22 lutego 2004 | ||
---|---|---|---|
Gospodarz | |||
Dyscyplina | |||
Mężczyźni | |||
konkurs indywidualny na skoczni K-185 |
|||
konkurs drużynowy na skoczni K-185 |
|||
Klasyfikacja medalowa | |||
Zwycięzca |
18. Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich odbyły się w dniach 20–22 lutego 2004 w Planicy na skoczni Letalnica K-185.
Były to pierwsze mistrzostwa, na których walczono o zdobycie tytułu zarówno w konkursie indywidualnym, jak i drużynowym[1].
Po raz piąty mistrzostwa świata w lotach narciarskich rozegrano w Planicy. Wcześniej miało to miejsce w 1972, 1979, 1985 i 1994 roku[2].
Początkowy program mistrzostw
[edytuj | edytuj kod]Poniżej przedstawiony został program zawodów, opracowany przed rozpoczęciem mistrzostw świata w lotach. Z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych, godziny przeprowadzenia poszczególnych serii uległy zmianie.
Data | Godzina[a] | Wydarzenie[1] |
---|---|---|
18 lutego 2004 | 20:00 | odprawa techniczna |
19 lutego 2004 | 9:00 | dwie oficjalne serie treningowe przed kwalifikacjami do zawodów indywidualnych |
11:30 | seria kwalifikacyjna przed zawodami indywidualnymi | |
20 lutego 2004 | 9:00 | seria próbna przed zawodami indywidualnymi |
10:15 | początek pierwszej serii konkursowej zawodów indywidualnych | |
11:30 | początek drugiej serii konkursowej zawodów indywidualnych | |
21 lutego 2004 | 9:00 | seria próbna przed finałowymi seriami zawodów indywidualnych |
10:15 | początek trzeciej serii konkursowej zawodów indywidualnych | |
11:30 | początek czwartej serii konkursowej zawodów indywidualnych | |
22 lutego 2004 | 9:00 | seria próbna przed zawodami drużynowymi |
10:15 | początek pierwszej serii konkursowej zawodów drużynowych | |
11:30 | początek drugiej serii konkursowej zawodów drużynowych |
Skocznia
[edytuj | edytuj kod]Punkt konstrukcyjny skoczni Letalnica, na której rozegrane zostały konkursy mistrzostw świata, wynosił 185 metrów. Przed rozpoczęciem mistrzostw rekord skoczni w Planicy, a zarazem nieoficjalny rekord świata w długości skoku wynosił 231 metrów. Odległość tę uzyskał Matti Hautamäki w 2003 roku. Rekord ten nie został poprawiony w trakcie trwania Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2004[3].
Nazwa skoczni | Miasto | Punkt konstrukcyjny | Punkt sędziowski | Rekord skoczni[b] | |
---|---|---|---|---|---|
Letalnica | Planica | K-185 | 215 m[4] | 231 m, Matti Hautamäki (2003)[3] |
Jury
[edytuj | edytuj kod]Funkcję dyrektora konkursów w skokach narciarskich na mistrzostwach świata w lotach w Planicy sprawował Marko Mlakar. Z ramienia Międzynarodowej Federacji Narciarskiej nad przebiegiem zawodów opiekę sprawował dyrektor Pucharu Świata, Walter Hofer. Jego asystentem był, podobnie jak w innych oficjalnych zawodach organizowanych przez FIS, Miran Tepeš. Stanowisko sędziego technicznego powierzono Bertilowi Palsrudowi, a jego asystentem został Franck Salvi.
Skład sędziowski poszczególnych serii konkursowych przedstawia poniższa tabela:
Sędzia | Kraj | Stanowisko na wieży sędziowskiej konk. ind. serie 1 i 2[5] |
Stanowisko na wieży sędziowskiej konk. ind. serie 1 i 2[5] |
Stanowisko na wieży sędziowskiej konk. drużyn[6]. |
---|---|---|---|---|
Knut A. Bakken | Norwegia | E | E | D |
Ernst Egloff | Szwajcaria | D | B | C |
Janez Gros | Słowenia | – | A | E |
Ryszard Guńka | Polska | C | C | – |
Wolfgang Patzina | Niemcy | A | D | A |
Gary Sparpana | Stany Zjednoczone | B | – | B |
Wyniki zawodów
[edytuj | edytuj kod]Konkurs indywidualny (20-21.02.2004)
[edytuj | edytuj kod]Według pierwotnego planu, dzień przed rozpoczęciem konkursu indywidualnego, miały zostać rozegrane dwie serie treningowe i seria kwalifikacyjna. Z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych zostały one jednak odwołane, a do konkursu zostali dopuszczeni wszyscy zgłoszeni zawodnicy. Wszystkie reprezentacje mogły wystawić maksymalnie po czterech zawodników, z wyjątkiem drużyny Niemiec, w skład której wchodził obrońca tytułu – Sven Hannawald, dzięki czemu Niemcy mogli wystawić pięciu skoczków[7]. Złoty medal w zawodach indywidualnych zdobył zawodnik norweski, Roar Ljøkelsøy, który o 18 punktów wyprzedził drugiego w klasyfikacji – Janne Ahonena i o 19,1 punktu – trzeciego Tamiego Kiuru.
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Seria 1 | Seria 2 | Seria 3 | Seria 4 | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Odległość | Nota | Odległość | Nota | Odległość | Nota | Odległość | Nota | |||
1 | Roar Ljøkelsøy | Norwegia | 191,5 | 183,8 | 221,5 | 403,6 | 222,0 | 623,5 | 210,5 | 832,1 |
2 | Janne Ahonen | Finlandia | 190,0 | 180,0 | 225,0 | 404,0 | 216,5 | 618,3 | 201,5 | 814,1 |
3 | Tami Kiuru | Finlandia | 197,5 | 191,0 | 218,5 | 408,7 | 220,0 | 630,2 | 191,5 | 813,0 |
4 | Georg Späth | Niemcy | 203,5 | 197,2 | 225,0 | 423,2 | 202,5 | 620,7 | 195,5 | 808,8 |
5 | Tommy Ingebrigtsen | Norwegia | 204,5 | 198,4 | 225,0[c] | 395,4 | 219,0 | 612,7 | 200,0 | 807,2 |
6 | Bjørn Einar Romøren | Norwegia | 177,5 | 165,0 | 215,5 | 379,6 | 207,0 | 582,0 | 218,5 | 798,7 |
7 | Matti Hautamäki | Finlandia | 185,0 | 173,0 | 217,5 | 388,5 | 214,0 | 599,3 | 200,5 | 794,9 |
8 | Veli-Matti Lindström | Finlandia | 183,5 | 172,2 | 219,0 | 384,0 | 206,5 | 584,8 | 204,5 | 783,7 |
9 | Sigurd Pettersen | Norwegia | 185,5 | 169,6 | 216,0 | 378,3 | 213,5 | 588,0 | 200,0 | 781,5 |
10 | Michael Uhrmann | Niemcy | 178,5 | 162,2 | 214,5 | 374,6 | 204,5 | 573,5 | 209,5 | 778,9 |
11 | Adam Małysz | Polska | 187,5 | 177,0 | 215,5 | 390,6 | 203,5 | 587,3 | 196,5 | 777,1 |
12 | Robert Kranjec | Słowenia | 186,5 | 175,8 | 214,0 | 386,6 | 216,0 | 602,3 | 182,0 | 773,7 |
13 | Thomas Morgenstern | Austria | 170,0 | 153,5 | 205,5 | 351,6 | 209,5 | 559,0 | 204,0 | 757,8 |
14 | Simon Ammann | Szwajcaria | 180,0 | 168,5 | 211,0 | 377,7 | 191,5 | 560,0 | 192,5 | 744,0 |
15 | Wolfgang Loitzl | Austria | 180,5 | 166,6 | 203,5 | 365,8 | 186,0 | 542,0 | 182,5 | 713,0 |
16 | Andreas Widhölzl | Austria | 177,5 | 163,5 | 210,0 | 371,5 | 182,5 | 542,5 | 180,5 | 709,1 |
17 | Sven Hannawald | Niemcy | 176,0 | 163,2 | 197,5 | 353,7 | 191,0 | 530,9 | 182,5 | 701,9 |
18 | Emmanuel Chedal | Francja | 182,5 | 168,5 | 199,0 | 354,3 | 194,5 | 539,2 | 169,5 | 690,6 |
19 | Martin Höllwarth | Austria | 151,5 | 124,8 | 179,5 | 292,7 | 200,0 | 487,2 | 161,5 | 624,5 |
20 | Daiki Itō | Japonia | 182,0 | 170,4 | 191,5 | 353,2 | 208,0 | 555,8 | 100,0 | 614,3 |
21 | Rok Benkovič | Słowenia | 174,5 | 159,9 | 193,5 | 344,1 | 189,5 | 517,5 | 127,0 | 609,9 |
22 | Clint Jones | Stany Zjednoczone | 171,0 | 153,7 | 169,5 | 306,1 | 181,0 | 473,8 | 155,0 | 607,3 |
23 | Andreas Küttel | Szwajcaria | 173,0 | 160,1 | 197,0 | 350,5 | 193,0 | 536,1 | 101,5 | 594,8 |
24 | Noriaki Kasai | Japonia | 170,5 | 153,6 | 199,5 | 346,5 | 200,0 | 541,0 | 88,0 | 583,6 |
25 | Jens Salumäe | Estonia | 172,5 | 156,5 | 182,0 | 325,4 | 179,5 | 491,3 | 120,5 | 575,4 |
26 | Hideharu Miyahira | Japonia | 172,0 | 154,4 | 193,5 | 338,6 | 179,0 | 503,9 | 99,0 | 560,7 |
27 | Dienis Korniłow | Rosja | 177,5 | 163,0 | 194,5 | 349,4 | 181,5 | 518,7 | 84,0 | 556,5 |
28 | Mateusz Rutkowski | Polska | 151,5 | 128,3 | 176,0 | 289,5 | 175,5 | 449,6 | 95,0 | 501,6 |
29 | Martin Mesík | Słowacja | 171,0 | 151,7 | 180,0 | 317,2 | 159,5 | 450,6 | 92,0 | 498,0 |
30 | Maximilian Mechler | Niemcy | 148,5 | 120,7 | 188,0 | 297,3 | 189,0 | 471,6 | 471,6 | |
31 | Primož Peterka | Słowenia | 144,5 | 120,4 | 120,4 | 120,4 | 120,4 | |||
32 | Dmitrij Wasiljew | Rosja | 147,0 | 119,4 | 119,4 | 119,4 | 119,4 | |||
33 | Martin Schmitt | Niemcy | 147,5 | 119,0 | 119,0 | 119,0 | 119,0 | |||
34 | Aleksiej Siłajew | Rosja | 143,5 | 112,7 | 112,7 | 112,7 | 112,7 | |||
35 | Jakub Janda | Czechy | 137,5 | 110,5 | 110,5 | 110,5 | 110,5 | |||
36 | Jan Mazoch | Czechy | 130,0 | 100,5 | 100,5 | 100,5 | 100,5 | |||
37 | Jan Matura | Czechy | 126,0 | 97,2 | 97,2 | 97,2 | 97,2 | |||
38 | Johan Erikson | Szwecja | 130,5 | 97,1 | 97,1 | 97,1 | 97,1 | |||
39 | Dmitrij Ipatow | Rosja | 124,0 | 88,8 | 88,8 | 88,8 | 88,8 | |||
40 | Stefano Chiapolino | Włochy | 122,0 | 85,4 | 85,4 | 85,4 | 85,4 | |||
41 | Akira Higashi | Japonia | 118,0 | 81,1 | 81,1 | 81,1 | 81,1 | |||
42 | Maksim Anisimau | Białoruś | 116,0 | 79,2 | 79,2 | 79,2 | 79,2 | |||
43 | Wojciech Skupień | Polska | 117,5 | 78,5 | 78,5 | 78,5 | 78,5 | |||
44 | Piotr Czaadajew | Białoruś | 112,0 | 72,9 | 72,9 | 72,9 | 72,9 | |||
45 | Thomas Schwall | Stany Zjednoczone | 104,0 | 64,8 | 64,8 | 64,8 | 64,8 | |||
46 | Peter Žonta | Słowenia | 104,0 | 61,8 | 61,8 | 61,8 | 61,8 | |||
47 | Lukáš Hlava | Czechy | 102,0 | 60,9 | 60,9 | 60,9 | 60,9 | |||
48 | Jaan Jüris | Estonia | 98,0 | 55,6 | 55,6 | 55,6 | 55,6 | |||
49 | Kang Chil-ku | Korea Południowa | 94,0 | 49,8 | 49,8 | 49,8 | 49,8 | |||
50 | Choi Heung-chul | Korea Południowa | 92,0 | 47,4 | 47,4 | 47,4 | 47,4 | |||
51 | Nicolas Dessum | Francja | 91,0 | 45,2 | 45,2 | 45,2 | 45,2 | |||
52 | Robert Mateja | Polska | 85,0 | 39,0 | 39,0 | 39,0 | 39,0 | |||
53 | Giancarlo Adami | Włochy | 83,0 | 36,6 | 36,6 | 36,6 | 36,6 | |||
54 | Aleksandr Swietłow | Białoruś | 78,0 | 30,6 | 30,6 | 30,6 | 30,6 | |||
– | Dzmitryj Afanasienka | Białoruś | – | – | – | – | DNS[d] |
Konkurs drużynowy (22.02.2004)
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy w historii mistrzostw świata w lotach narciarskich, poza konkursem indywidualnym, rozegrano zawody drużynowe[1]. Tytuł drużynowych mistrzów świata w lotach narciarskich wywalczyli reprezentanci Norwegii, którzy o 7,7 punktu wyprzedzili srebrnych medalistów – Finów oraz o 91 punktów – trzecich w klasyfikacji, Austriaków.
Miejsce | Państwo | Zawodnik | Seria 1 | Seria 2 | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Odległość | Nota | Odległość | Nota | |||
1 | Norwegia | Bjørn Einar Romøren Sigurd Pettersen Tommy Ingebrigtsen Roar Ljøkelsøy |
210,5 211,5 216,5 223,5 |
852,9 207,6 207,3 215,3 222,7 |
227,0 216,5 208,5 225,0 |
1711,8 430,0 417,1 416,0 448,7 |
2 | Finlandia | Tami Kiuru Veli-Matti Lindström Matti Hautamäki Janne Ahonen |
215,5 209,0 217,0 211,5 |
841,6 216,6 204,8 212,4 207,8 |
221,5 215,0 213,5 217,5 |
1704,1 440,4 417,8 423,6 422,3 |
3 | Austria | Andreas Widhölzl Andreas Goldberger Wolfgang Loitzl Thomas Morgenstern |
205,0 197,0 210,5 214,0 |
811,3 201,0 190,9 207,6 211,8 |
217,0 197,5 202,0 206,0 |
1620,8 417,9 383,4 406,0 413,5 |
4 | Niemcy | Michael Uhrmann Martin Schmitt Georg Späth Sven Hannawald |
214,0 193,0 222,5 204,5 |
812,3 210,3 183,6 221,0 197,4 |
214,5 194,5 206,0 200,5 |
1606,4 422,7 369,5 423,2 391,0 |
5 | Japonia | Akira Higashi Daiki Itō Hideharu Miyahira Noriaki Kasai |
212,5 203,0 202,0 203,5 |
798,1 205,0 198,1 196,4 198,6 |
191,5 196,5 201,0 213,0 |
1574,5 384,3 387,9 392,6 409,7 |
6 | Słowenia | Primož Peterka Bine Zupan Rok Benkovič Robert Kranjec |
191,0 191,5 206,0 200,5 |
754,2 179,7 179,8 200,2 194,5 |
184,0 182,5 215,0 209,5 |
1503,4 352,5 348,3 414,2 388,4 |
7 | Rosja | Dmitrij Ipatow Aleksiej Siłajew Dienis Korniłow Dmitrij Wasiljew |
178,0 183,0 207,5 195,0 |
712,7 164,1 168,6 198,5 181,5 |
179,5 185,5 192,5 191,5 |
1404,5 324,0 337,2 381,0 362,3 |
8 | Polska | Mateusz Rutkowski Robert Mateja Wojciech Skupień Adam Małysz |
201,5 153,5 176,0 207,5 |
689,7 195,3 130,7 161,2 202,5 |
190,5 173,0 181,5 200,5 |
1386,8 375,9 285,8 328,5 396,6 |
9 | Czechy | Lukáš Hlava Jan Mazoch Jan Matura Jakub Janda |
158,5 181,5 193,5 193,5 |
674,9 138,7 168,3 184,7 183,2 |
674,9 138,7 168,3 184,7 183,2 | |
10 | Białoruś | Dzmitryj Afanasienka Aleksandr Swietłow Piotr Czaadajew Maksim Anisimau |
102,0 89,0 172,0 141,5 |
372,4 59,9 43,8 152,9 115,8 |
372,4 59,9 43,8 152,9 115,8 |
Klasyfikacja medalowa
[edytuj | edytuj kod]W konkursach Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2004 medale wywalczyli reprezentanci trzech krajów – Norwegii, Finlandii i Austrii. Poniższa tabela jest klasyfikacją medalową MŚ 2004 po uwzględnieniu zawodów indywidualnych i drużynowych.
Miejsce | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
---|---|---|---|---|---|
1 | Norwegia | 2 | – | – | 2 |
2 | Finlandia | – | 2 | 1 | 3 |
3 | Austria | – | – | 1 | 1 |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie – Przed MŚ w lotach w Planicy. skokinarciarskie.pl, 2004-02-17. [dostęp 2011-12-08].
- ↑ Planica 1934-2011: All international competitions, all podium winners and competitors with the longest ski jumps and flights. osc-planica.si. [dostęp 2011-12-08]. (ang.).
- ↑ a b ETAPE SLOVENSKEGA IN PLANIŠKEGA REKORDA V SMUČARSKIH SKOKIH/POLETIH. osc-planica.si. [dostęp 2011-12-08]. (słoweń.).
- ↑ Skoki Narciarskie – Planica, Letalnica (opis skoczni). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-12-08]. (pol.).
- ↑ a b FIS Ski Flying World Championships 2004, Planica, FH Individual, Official Results. fis-ski.com, 21 lutego 2004. [dostęp 2011-12-08]. (ang.).
- ↑ FIS Ski Flying World Championships 2004, Planica, Ski-Flying Team K185, Official Results. fis-ski.com, 22 lutego 2004. [dostęp 2011-12-08]. (ang.).
- ↑ Trening i kwalifikacje w Planicy odwołane (aktualizacja). skijumping.pl, 19 lutego 2004. [dostęp 2011-12-08]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- FIS Ski Flying World Championships 2004, Planica, FH Individual, Official Results. fis-ski.com, 21 lutego 2004. [dostęp 2011-12-08]. (ang.).
- FIS Ski Flying World Championships 2004, Planica, Ski-Flying Team K185, Official Results. fis-ski.com, 22 lutego 2004. [dostęp 2011-12-08]. (ang.).