Mistrzostwa Świata w League of Legends
| |
| Dyscyplina | |
|---|---|
| Organizator rozgrywek | |
| Data założenia |
2011 |
| Rozgrywki | |
| Liczba drużyn |
22 (2024) |
| Zwycięzcy | |
| Pierwszy zwycięzca | |
| Obecny zwycięzca | |
| Najwięcej zwycięstw |
T1 (5 tytułów) |
| Strona internetowa | |
Mistrzostwa Świata w League of Legends – profesjonalny turniej e-sportowy rozgrywany corocznie, nieprzerwanie od 2011 roku, organizowany przez Riot Games jako zwieńczenie danego sezonu. Pierwsze mistrzostwa rozegrane zostały podczas DreamHack 2011 i zostały wygrane przez Fnatic. Do tej pory zwycięstwo trafiło raz do Europy, raz do Tajwanu, siedmiokrotnie do Korei Południowej oraz trzykrotnie do Chin.
Drużyny w latach 2012-2021 walczyły oprócz nagrody pieniężne, a także o podniesienie Pucharu Przywoływacza wykonanego przez Thomasa Lyte[1]. W 2022 roku odsłonięto nowy puchar wykonany we współpracy z Tiffany & Co[2].
| Rok | Zwycięzca |
|---|---|
| 2011 |  Fnatic
|
| 2012 |  Taipei Assassins
|
| 2013 |  SKT T1
|
| 2014 | Samsung White
|
| 2015 | SKT T1
|
| 2016 | SKT T1
|
| 2017 | Samsung Galaxy
|
| 2018 |  Invictus Gaming
|
| 2019 | FunPlus Phoenix
|
| 2020 | Damwon Gaming
|
| 2021 | Edward Gaming
|
| 2022 | DRX
|
| 2023 | T1
|
| 2024 | T1
|
Historia
[edytuj | edytuj kod]Sezon 1 (2011)
[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa Świata Sezonu 1 zostały rozegrane w czerwcu 2011 roku podczas DreamHack 2011 w Szwecji. Pula nagród wyniosła 100 tysięcy dolarów[3]. W turnieju wzięło udział łącznie osiem drużyn wyłonionych w europejskich, północnoamerykańskich i azjatyckich eliminacjach[4]. Wszystkie mecze turnieju obejrzane zostały przez niemal 1,7 mln unikalnych widzów, a spotkanie finałowe w szczytowym momencie oglądało 210 tysięcy widzów[5]. W finale drużyna Fnatic zwyciężyła 2:1 z francuską drużyną Against All authority.
Do turnieju dostał się jeden Polak: Maciej "Shushei" Ratuszniak ze zwycięskiej drużyny Fnatic. Dodatkowo został uznany najcenniejszym zawodnikiem (MVP) turnieju.
Sezon 2 (2012)
[edytuj | edytuj kod]Po sukcesie finału w Jönköpingu, przedstawiciele Riot Games ogłosili, że na organizację mistrzostw w drugim sezonie na organizację mistrzostw zostanie poświęcone 5 milionów dolarów. Dwa miliony dolarów zostały przeznaczone partnerom Riot Games, między innymi IGN Pro League i innym stowarzyszeniom e-sportowym. Kolejne dwa miliony dolarów Riot przeznaczyło na kwalifikacje do Mistrzostw Świata Sezonu 2 oraz turniej finałowy. Pozostały milion dolarów został przeznaczony dla pozostałych organizatorów turniejów niezależnych[6].
Mistrzostwa Świata Sezonu 2 zostały rozegrane na początku października 2012 roku w Los Angeles w Kalifornii. Do turnieju zakwalifikowało się dwanaście drużyn z Chin, Europy, Ameryki Północnej, Korei Południowej oraz Azji Południowo-Wschodniej i Tajwanu. Faza grupowa, ćwierćfinały i półfinały odbyły się na przestrzeni 3 dni, od 4 do 6 października 2012. Finał odbył się tydzień później, 13 października w Galen Center na Uniwersytecie Południowej Kalifornii[7].
Ceremonia otwarcia rozpoczęła się odegraniem przez orkiestrę theme League of Legends, a przed rozgrywkami został odsłonięty Puchar Przywoływacza. Przy widowni liczącej dziesięć tysięcy fanów, tajwańskie Taipei Assassins pokonał południowokoreański zespół Azubu Frost 3:1, zdobywając nagrodę główną – 1 milion dolarów[8]. Spotkanie finałowe transmitowano w trzynastu językach za pośrednictwem platform streamingowych m.in Twitch.tv oraz Own3D.tv. W szczytowym momencie wydarzenie oglądało 1,154 miliona unikalnych widzów. Łącznie turniej obejrzało ponad 8,2 unikalnych widzów[9].
Sezon 3 (2013)
[edytuj | edytuj kod]Mistrzostwa Świata Sezonu 3 odbyły się jesienią 2013 roku w Los Angeles w Kalifornii. Czternaście zespołów z głównych regionów oraz drużyna dzikiej karty zakwalifikowało się do turnieju[10].
Finał mistrzostw odbył się w Staples Center 4 października 2013. Ceremonię otwarcia rozpoczęła orkiestra, która następnie ustąpiła miejsca amerykańskiej grupie muzycznej Limp Bizkit. Południowokoreańska drużyna SK Telecom T1 pokonała chińską drużynę Royal Club z wynikiem 3:0, podnosząc Puchar Przywoływacza i zdobywając milion dolarów nagrody[11].
Według danych zgromadzonych przez Riot Games rozgrywki zostały obejrzane przez 32 miliony indywidualnych widzów, natomiast w szczytowym momencie liczba widzów na całym świecie miała sięgać 8,5 milionów odbiorców[12].
2014
[edytuj | edytuj kod]Do Mistrzostw Świata 2014 zakwalifikowało się łącznie szesnaście drużyn (czternaście z kwalifikacji przeprowadzonych w głównych regionach oraz dwie drużyny zakwalifikowane dzięki dzikim kartom na targach gier: PAX, gdzie zwyciężyła drużyna z Brazylii oraz na Gamescome, gdzie zwyciężyła drużyna turecka).
Faza grupowa rozpoczęła się 18 września 2014 roku w Tajpej, a zakończyła 28 września w Singapurze. Osiem drużyn zakwalifikowało się do fazy pucharowej[13]. Faza pucharowa rozpoczęła się 3 października 2014 roku.
Finał odbył się 19 października finałem na Seul World Cup Stadium[14]. Na potrzeby turnieju piosenkę przewodnią "Wariors" skomponował i wykonał na żywo amerykański zespół muzyczny Imagine Dragons [15][16]. Przy czterdziestopięciotysięcznej widowni fanów, południowokoreański zespół Samsung Galaxy White pokonał chińską drużynę Star Horn Royal Club i sięgnął po tytuł Mistrza Świata 2014, Puchar Przywoływacza oraz 1 mln dolarów[17][18]. MVP turnieju został Cho "Mata" Se-hyeong.
Wszystkie mecze turnieju były transmitowane online za darmo[19] przez czterdziestu partnerów Riot Games w dziewiętnastu językach. Finały obejrzało 27 milionów unikalnych widzów, z czego w szczytowym momencie 11,2 mln oglądało je w tym samym czasie (razem z chińskimi platformami streamingowymi). Średni czas oglądania wzrósł z 42 do 67 minut[20].
2015
[edytuj | edytuj kod]Po sezonie 2014 Riot Games wprowadziło szereg zmian do rozgrywek regionalnych oraz swojej marki e-sportu. Liczba drużyn w LCS (League Championship Series) oraz EU LCS wzrosła z 8 do 10. Ogłoszono drugi turniej, Mid-Season Invitational (MSI) w połowie sezonu, który miał obejmować po jednej drużynie z każdego regionu oraz jedną dzika kartę. Dodatkowo wraz z początkiem sezonu, wszystkie drużyny zostały zobowiązane do wystawienia głównego trenera w swoich meczach rywalizacyjnych, który pozostaje na scenie i rozmawia z zespołem w fazie wybierania i odrzucania postaci.
Mistrzostwa Świata 2015 odbyły się w Europie w październiku 2015 roku[21], przystąpiło do nich szesnaście drużyn z całego świata (czternaście z głównych regionów oraz dwie dzikie karty z Południowej Azji oraz Brazylii, które uzyskali na International Wildcard Tournament, odpowiednio w Turcji oraz Chile).
Faza grupowa była rozgrywana w Paryżu od 1 do 11 października. Ćwierćfinały rozegrano na Wembley Arena w Londynie w dniach 15-18 października. Tydzień później (24-25 października) na Brussels Expo w Brukseli zostali wyłonieni finaliści. Finał odbył się 31 października w Berlinie. Piosenka przewodnia wydarzenia "Worlds Colide" została wykonana przez amerykańską wokalistkę Nicki Taylor. Na hali Mercedes-Benz Arena przy siedemnastotysięcznej publiczności drużyna SKT Telecom T1 pokonała drugą południowokoreańską formację KOO Tigers 3:0, tym samym po raz drugi zdobywając główne nagrody - tytuł mistrza, Puchar Przywoływacza oraz 1 milion dolarów. Gracz górnej linii zwycięskiego zespołu, Jang "MaRin" Gyeong-Hwan, został wybrany MVP finału.
Finały obejrzało 36 milionów unikalnych widzów, a szczytowa oglądalność (razem z chińskimi platformami streamingowymi) wyniosła 14 milionów. Średnia oglądalność wynosiła 4,2 miliona widzów[22].
2016
[edytuj | edytuj kod]Mistrzostwa Świata 2016 odbyły się w Stanach Zjednoczonych. Do turnieju przystąpiło szesnaście drużyn (czternaście z głównych regionów oraz dwie dzikie karty z Brazylii oraz Rosji, które uzyskały na International Wildcard Qualifier w Brazylii).
Faza grupowa odbywała się od 29 września do 9 października w San Francisco, ćwierćfinały w Chicago w dniach 13-16 października, a półfinały na Madison Square Garden w Nowym Jorku w dniach 21–22 października[23]. Finał odbył się 30 października na Staples Center przy osiemnastotysięcznej publiczności w Los Angeles. Podczas ceremonii otwarcia obok orkiestry, niemiecki DJ Zedd odtworzył piosenkę przewodnią "Ignite". W finale tytuł mistrza świata został obroniony przez SK Telecom T1, które w finale wynikiem 3:2 pokonało drużynę Samsung Galaxy[24], tym samym zdobywając trzeci tytuł dla organizacji. Nagrodę MVP finału zdobył Lee „Faker” Sang-hyeok[25].
Pula nagród tych mistrzostw, łącznie z przychodami ze sprzedaży elementów kosmetycznych w grze wyniosła ponad 6,7 mln dolarów. Liczba unikalnych widzów oglądających spotkanie finałowe osiągnęła próg 43 milionów widzów, a w szczytowym momencie wyniosła 14,7 miliona widzów[26]. Znaczny procent oglądalności stanowiła chińska publiczność. Najwyższa oglądalność poza chińskimi platformami streamingowymi wynosiła 1,56 miliona unikalnych widzów podczas spotkania SKT T1 i Samsung Galaxy, a średnia ilość widzów wynosiła 642 tysiące[27].
Do turnieju dostało się dwóch Polaków: Marcin „Jankos” Jankowski oraz Oskar „Vander” Bodgan w drużynie H2k-Gaming (miejsce 3-4).
2017
[edytuj | edytuj kod]Mistrzostwa Świata 2017 odbyły się w Chinach. Pula drużyn została zwiększona z szesnastu do dwudziestu czterech (dwadzieścia drużyn z głównych regionów: Korea, Chiny, Europa, Ameryka Północna, LMS (Tajwan/Hongkong/Makau) oraz Południowej Azji oraz cztery drużyny walczące w fazie play-in, do której zakwalifikowało się dwanaście drużyn z niższych miejsc w głównych regionach oraz z mniejszych regionów takich jak Rosja, Japonia czy Ameryka Łacińska).
Fazy wstępna oraz grupowa odbyły się w Wuhan w okresie 23 września - 15 października. Ćwierćfinały w Guangzhou w dniach 19-22 października, półfinały w Szanghaju na Shanghai Oriental Sports Center w dniach 28-29 października. Finał odbył się 4 listopada w Pekinie na Beijing National Stadium przy ponad dziewięćdziesięciotysięcznej widowni. W ceremonii otwarcia udział wzięli: tajwański muzyk Jay Chou ze zremiksowaną wersją utworu "Hero", amerykańska wokalistka Chrissy Costanze Against the Current z piosenką przewodnią "Legends Never Die". Performance zawierał elementy pantomimy oraz rozszerzonej rzeczywistości[28]. W finale ponownie spotkały się drużyny Samsung Galaxy oraz SKT T1, jednak tym razem to drużyna Samsunga pokonała SKT wynikiem 3:0.[29] Strzelec zwycięskiej drużyny Park "Ruler" Jae-hyuk został mianowany MVP finału.
Pula nagród została powiększona o blisko 2,7 miliona dolarów ze sprzedaży elementów kosmetycznych. Według danych Riot Games finałowe starcie oglądało 57,6 milionów unikalnych widzów[30]. Za pośrednictwem zachodnich platform streamingowych w szczytowym momencie finałowe starcie oglądało ponad 2,1 miliona widzów[31].
2018
[edytuj | edytuj kod]Mistrzostwa Świata 2018 odbyły się w Korei Południowej. Ponownie do wydarzenia przystąpiły dwadzieścia cztery drużyny, a jego format nie różnił się od zeszłorocznego. Faza wstępna odbyła się w Seulu w dniach 1-7 października, faza grupowa w dniach 10-17 października w Busan, gdzie również w dniach 20-21 października rozegrano ćwierćfinały. Półfinały odbyły się w Gwangju w dniach 27-28 października. Finał odbył się 3 listopada w Incheon na Incheon Munhak Stadium. Ceremonia otwarcia po poprzedniej zyskała duże zainteresowanie. Ponad dziewięćdziesiąt milionów widzów obejrzało występ stworzonej na potrzeby gry k-popowej grupy muzycznej w rozszerzonej rzeczywistości. Artystki Soyeon oraz Miyeon z zespołu (G)I-dle, Madison Beer oraz Jaira Burns były odpowiednikami śpiewających na scenie gwiazdami zespołu K/DA z utworem "Popstars". Po ich występie została odegrany przewodni utwór mistrzostw "RISE" skomponowana przez amerykańskie zespoły The Glitch Mob i The Word Alive oraz DJ'a Mako. Turniej zwyciężyła chińska drużyna Invictus Gaming, która wynikiem 3:0 pokonała europejską drużynę Fnatic[32]. Tytuł MVP finału został zdobyty przez leśnika zwycięskiej drużyny Gao "Ning" Zhenning'a.
Według danych Riot Games, ze względu na udział chińskiej formacji w finale, ten cieszył się bardzo dużą popularnością. Oglądalność miała wynosić 99,6 miliona unikalnych widzów, a w szczytowym momencie spotkanie miało zgromadzić przed odbiornikami 44 miliony widzów. Jednocześnie w komunikacie przedstawiciele Riot Games stwierdzili, że weryfikacja dokładności i autentyczności przez firmę jest trudna przez wzgląd na opóźnienia w raportowaniu liczb[33]. Z zachodnich platform stremingowych w szczytowym momencie miało korzystać ponad 2,04 miliony widzów.
Do turnieju dostało się trzech Polaków: Marcin "Jankos" Jankowski w drużynie G2 Esports (miejsce 3-4) oraz Mateusz "Kikis" Szkudlarek i Jakub "Jactroll" Skurzyński w dryżynie Team Vitality (miejsce 9-11).
2019
[edytuj | edytuj kod]Mistrzostwa Świata 2019 odbyły się w Europie. Ponownie do wydarzenia przystąpiły dwadzieścia cztery drużyny, a jego format nie różnił się od poprzednich. Faza wstępna odbyła się w dniach 2-8 października w studiu League of Legends European Championship w Berlinie wyłaniając m.in. drużynę z Hongkongu co wywołało kontrowersje spowodowane protestami. Faza grupowa również odbyła się w Berlinie na Verti Music Hall w dniach 12-20 października. Ćwierćfinały (26-27 października) oraz półfinały (2-3 listopad) odbyły się na Palacio Vistalegre w Madrycie. Finał odbył się 10 listopada na AccorHotels Arena w Paryżu przy ponad dwudziestotysięcznej widowni. Często podkreślanym elementem podczas mistrzostw było upamiętnienie dziesiątej rocznicy utworzenia gry. W ceremonii otwarcia udział wzięli: amerykańska wokalistka Valerie Broussard z utworem przewodnią sezonu "Aweken", artyści Becky G, Keke Palmer, Soyeon z zespołu (G)I-dle, Duckwrth i Thutmos którzy wykonali utwór "Giants" podobnego w założeniach do zeszłorocznego zespołu True Damage stworzonego przez Riot Games, oraz amerykańskie wokalistki Cailin Russo oraz Chrissy Costanzy z utworem przewodnim mistrzostw pt. "Phoenix". Cała oprawa wizualna była bogata w hologramy wyświetlane na płaszczyźnie 360°. Mistrzostwo zdobyła chińska drużyna FunPlus Phoenix która pokonała europejską formację G2 Esports 3:0.[34] Leśnik zwycięskiej drużyny Gao "Tian" Tianliang został mianowany MVP finału.
Według danych Riot Games transmitowane w szesnastu językach wydarzenie ponownie oglądało ponad 44 miliony widzów w szczytowym momencie, a liczba unikalnych widzów przekroczyła 127 miliony osób[35]. Z zachodnich platform streamingowych w szczytowym momencie korzystało 3,98 miliona widzów[36].
Do turnieju dostał się jeden Polak: Marcin "Jankos" Jankowski w drużynie G2 Esports (miejsce 2).
2020
[edytuj | edytuj kod]Mistrzostwa Świata 2020 odbyły się Chinach. W wyniku połączenia rejonów Azji Południowej z Hongkongiem, Tajwanem i Makau, regiony Europa oraz Chiny zyskały po jednym slocie dla drużyny w fazie grupowej. Do wydarzenia ponownie zostały zaproszone dwadzieścia cztery drużyny. Jednak z powodu pandemii wirusa COVID-19, do wydarzenia nie mogły przystąpić drużyny z Wietnamu. Z tego powodu faza wstępna została przemodelowana. Wszystkie fazy z wyjątkiem finału odbyły się w Szanghaju w Shanghai Media Tech Studio bez udziału publiczności w okresie 25 września - 25 października. Finał odbył się 31 października na stadionie Pudong w Szanghaju przy ponad 6312 fanach (jednakże chęć zakupienia biletu zgłosiło ponad 3 miliony graczy). Motywem przewodnim całego turnieju był fakt okrągłej, dziesiątej rocznicy mistrzostw. Ceremonia otwarcia ze względu na ograniczenia odbyła się w reżimie sanitarnym. Do jej elementów należały: wystąpienie zespołu K/DA (w składzie Madison Beer, Soyeon i Miyeon z (G)I-DLE, Jaira Burns oraz Lexie Liu, która jako jedyna wystąpiła na scenie) z utworem "More", wykonanie piosenki przewodniej sezonu "Warriors" z udziałem 2WEI i Eddy Hayes, oraz piosenki przewodniej mistrzostw "Take Over", skomponowaną przez Henry'ego Lau, Maxa Schneidera oraz wokalistę A Day to Remember, Jeremy'ego McKinnona. Mistrzostwo zdobyła południowokoreańska drużyna DAMWON Gaming która pokonała chińską drużynę Suning 3:1. Leśnik zwycięskiej drużyny Kim „Canyon” Geon-bu, został mianowany MVP finału[37].
Według danych Riot Games średnia oglądalność meczy fazy wstępnej wyniosła 3,6 miliona widzów. Finał transmitowany w szesnastu językach na dwudziestu platformach streamingowych, zgromadził 23,04 średniej minutowej widowni, oraz 45,95 milionów widzów w szczytowym momencie[38][39].
Do turnieju dostało się czterech Polaków: Marcin "Jankos" Jankowski w drużynie G2 Esports (miejsce 3-4), Oskar "Selfmade" Boderek w drużynie Fnatic (miejsce 5-8), Kacper "Inspired" Słoma i Oskar "Vander" Bogdan w drużynie Rogue (miejsce 13-14).
2021
[edytuj | edytuj kod]Mistrzostwa świata planowo miały odbyć się w Chinach, jednak z powodu ograniczeń w przemieszczaniu się spowodowanych przeciągającą się pandemią COVID-19, po wiosennym sukcesie MSI, przeniesiono je na Islandię[40]. W Mistrzostwach wzięły udział dwadzieścia dwie drużyny z jedenastu lig na całym świecie. Ponownie zabrakło reprezentantów Wietnamu[41], z tego powodu trzecia europejska drużyna otrzymała natychmiastowy awans do fazy grupowej[42]. Wszystkie mecze fazy wstępnej, grupowej oraz finałowej odbyły się na Laugardalshöll, w Reykjavíku na Islandii, bez udziału publiczności od 5 października do 6 listopada[43].
Zamiast klasycznej ceremonii otwarcia, odtworzony został materiał łączący się z promocją premiery serialu animowanego Arcane. W projekcie sponsorowanym przez MasterCard wzięli udział Imagine Dragons, JID, Denzel Curry, Bea Miller i PVRIS. Utworem przewodnim mistrzostw było "Burn It All Down"[44]. Turniej wygrała chińska drużyna EDward Gaming, pokonując 3:2 w finale faworyta oraz obrońcę tytułu - DWG KIA. Środkowy Lee "Scout" Ye-chan został wybrany najlepszym zawodnikiem serii[45]. Finałowe starcie przyciągnęło przed ekrany monitorów ponad 4 mln widzów (nie licząc chińskich platform streamingowych)[46].
Do turnieju dostało się dwóch Polaków: Kacper "Inspired" Słoma i Adrian "Trymbi" Trybus w drużynie Rogue (miejsce 9-11)[47].
2022
[edytuj | edytuj kod]Mistrzostwa odbyły się w Stanach Zjednoczonych i Meksyku. Do turnieju zakwalifikowały się dwadzieścia cztery drużyny z jedenastu lig, tym razem wyjątkowo zabrakło rosyjskiej drużyny z regionu Wspólnoty Niepodległych Państw, po odwołaniu tamtejszych rozgrywek w wyniku inwazji Rosji na Ukrainę[48], w wyniku czego ich miejsce zajęła czwarta drużyna z Europy[49].
Faza wstępna była rozgrywana w Arena Esports Stadium w Meksyku, faza grupowa oraz ćwierćfinały w Hulu Theatre at Madison Square Garden w Nowym Jorku, półfinały w State Farm Arena w Atlancie. Finał został rozegrany w Chase Center w San Francisco[50]. Ceremonia otwarcia obejmowała wykonanie utworów "The Call" przez Eddę Hayes, "Fire to the Fuse" przez Jacksona Wang oraz utwór przewodni mistrzostw "STAR WALKIN'" przez Lil Nas X w bogatej oprawie audiowizualnej[51]. W finale spotkały się dwie południowokoreańskie drużyny T1 oraz DRX. Narracja dookoła finalistów dotyczyła głównie pretendenta do czwartego tytułu środkowego T1 Fakera oraz strzelca DRX - Defta[52]. W pięciomapowym spotkaniu DRX wygrało z T1 wynikiem 3:2, jako pierwsza drużyna rozpoczynająca mistrzostwa w fazie wstępnej[53]. Hwang "Kingen" Seong-hoon został wybrany najlepszym zawodnikiem serii[54]. Finałowe starcie oprócz osiemnastotysięcznej widowni, na platformach streamingowych oglądało ponad 5,1 mln widzów[55], ogólna oglądalność spadła względem poprzednich lat z powodu późnych godzin nadawania w Azji i Europie[56].
Do turnieju dostało się trzech Polaków: Adrian "Trymbi" Trybus w drużynie Rouge (miejsce 5-8), Marcin "Jankos" Jankowski w drużynie G2 Esports (miejsce 11-14) oraz Kacper "Inspired" Słoma w amerykańskiej drużynie Evil Geniuses (miejsce 11-14).
2023
[edytuj | edytuj kod]Mistrzostwa odbyły się w Korei Południowej. Do turnieju dostały się dwadzieścia dwie drużyny z dziewięciu lig. Drużyny z Australii i Oceani zostały włączone w cykl zmagań ligi południowoazjatyckiej, natomiast ligę turecką włączono w cykl europejskich lig regionalnych. Ostatnia drużyna awansowała do turnieju w poprzedzającym go turnieju kwalifikacyjnym rozegranym między reprezentantami lig amerykańskiej oraz europejskiej[57].
Format turniejowy uległ zmianie w stosunku do poprzednich lat. Do najważniejszych zmian należała zmiana fazy grupowej, na fazę z systemem szwajcarskim. Faza wstępna, faza z systemem szwajcarskim oraz finał odbyły się w Seulu, ćwierćfinały i półfinały w Pusan[58].
W ceremonii otwarcia na Gocheok Sky Dome w Seulu, udział wzięli artyści: Tyler Smith i DJ MAKO z wykonaniem hymnu z 2018 r. "RISE", południowokoreański girlsband NewJeans z utworem przewodnim wydarzenia "GODS", Baekhyun z koreańskich bandów Exo oraz SuperM, a także ØZI, Tobi Lou oraz Cal Scruby użyczający głosów wirtualnemu boysbandowi Heartsteel w utworze "PARANOIA". W finale spotkały się: poprzedni finalista mistrzostw świata, południowokoreańska drużyna T1 oraz chińska Weibo Gaming. Spotkanie zakończyło się na korzyść Koreańczyków i z wynikiem 3:0, a T1 jako organizacja uzyskała czwarty tytuł Mistrza Świata[59]. Choi "Zeus" Woo-je został wybrany najlepszym zawodnikiem serii[60].
Do turnieju dostał się jeden Polak: Adrian "Trymbi" Trybus w drużynie Fnatic (miejsce 9-11).
2024
[edytuj | edytuj kod]Mistrzostwa odbyły się w Europie. Do turnieju zakwalifikowało się dwadzieścia drużyn z ośmiu regionów. Ligę japońską włączono w cykl zmagań południowoazjatyckiej. W porównaniu do poprzedniego roku, wyniki podczas MSI miały znaczenie dla rozmieszczenia slotów na mistrzostwa. Gen.G jako mistrz uzyskał automatyczną kwalifikację (pod warunkiem awansu do fazy pucharowej w regionie), natomiast chiński region LPL otrzymał jedno dodatkowe miejsce w fazie głównej.
Faza wstępna oraz faza z systemem szwajcarskim odbyły się w Berlinie, w Riot Games Arena, ćwierćfinały (17-20 października) oraz półfinały (26-27 października) w Paryżu, a finały (2 listopada) w Londynie[61]. Podczas ceremonii otwarcia na hali O2 Arena w Londynie wzięli udział artyści: Ashnikko z utworem "Paint The Town Blue", promującą drugi sezon serialu Arcane, amerykańska wokalistka Mars Atlas oraz niemiecka wokalistka Tiffany Aris z utworem przewodnim sezonu "Still Here" oraz amerykański zespół LINKIN PARK z utworem przewodnim mistrzostw "Heavy Is The Crown"[62].
Do turnieju dostało się trzech Polaków: Kacper "Inspired" Słoma oraz Alan "Busio" Cwalina w amerykańskiej drużynie FlyQuest (5-8 miejsce)[63][64] oraz Bartłomiej "Fresskowy" Przewoźnik w hiszpańskiej drużynie Mad Lions KOI (15-16 miejsce)[65].
Medaliści mistrzostw świata
[edytuj | edytuj kod]
Zwycięzcy mistrzostw świata
[edytuj | edytuj kod]| No. | Zwycięstwa | Imię i nazwisko | Pseudonim | Rok zwycięstwa |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 5 | Lee Sang-hyeok
|
Faker | 2013, 2015, 2016, 2023, 2024 |
| 2 | 3 | Bae Seong-woong
|
Bengi | 2013, 2015, 2016 |
| 3 | 2 | Bae Jun-sik
|
Bang | 2015, 2016 |
| 2 | Cho Geon-hee
|
BeryL | 2020, 2022 | |
| 2 | Lee Ho-seong
|
Duke | 2016, 2018 | |
| 2 | Lee Min-hyeong
|
Gumayusi | 2023, 2024 | |
| 2 | Ryu Min-seok
|
Keria | 2023, 2024 | |
| 2 | Mun Hyeon-jun
|
Oner | 2023, 2024 | |
| 2 | Lee Jae-wan
|
Wolf | 2015, 2016 | |
| 2 | Choi Woo-je
|
Zeus | 2023, 2024 | |
| 7 | 1 | Kang Chan-yong
|
Ambition | 2017 |
| 1 | Wang Liu-Yi
|
Baolan | 2018 | |
| 1 | Chang Bo-Wei
|
BeBe | 2012 | |
| 1 | Kang Sun-gu
|
Blank | 2016 | |
| 1 | Kim Geon-bu
|
Canyon | 2020 | |
| 1 | Jo Yong-in
|
CoreJJ | 2017 | |
| 1 | Liu Qing-Song
|
Crisp | 2019 | |
| 1 | Lee Min-ho
|
Crown | 2017 | |
| 1 | Lee Seong-jin
|
Cuvee | 2017 | |
| 1 |  Lauri Happonen
|
Cyanide | 2011 | |
| 1 | Choi In-kyu
|
DanDy | 2014 | |
| 1 | Kim Hyuk-kyu
|
Deft | 2022 | |
| 1 | Kim Tae-sang
|
Doinb | 2019 | |
| 1 | Lee Ji-hoon
|
Easyhoon | 2015 | |
| 1 | Li Xuan-Jun
|
Flandre | 2021 | |
| 1 | Jang Yong-jun
|
Ghost | 2020 | |
| 1 | Kim Han-saem
|
GimGoon | 2019 | |
| 1 | Kang Min-seung
|
Haru | 2017 | |
| 1 | Gu Seung-bin
|
imp | 2014 | |
| 1 | Jeong Eon-young
|
Impact | 2013 | |
| 1 | Yu Wen-Bo
|
JackeyLove | 2018 | |
| 1 | Zhao Li-Jie
|
Jiejie | 2021 | |
| 1 | Lee Ju-han
|
Juhan | 2022 | |
| 1 | Hwang Seong-hoon
|
Kingen | 2022 | |
| 1 | Lin Wei-Xiang
|
Lwx | 2019 | |
| 1 |  Manuel Mildenberger
|
LamiaZealot | 2011 | |
| 1 | Sung "Alex" Kuan-Po
|
Lilballz | 2012 | |
| 1 | Jang Hyeong-seok
|
Looper | 2014 | |
| 1 | Jang Gyeong-hwan
|
MaRin | 2015 | |
| 1 | Cho Se-hyeong
|
Mata | 2014 | |
| 1 | Tian Ye
|
Meiko | 2021 | |
| 1 | Peter Meisrimel
|
Mellisan | 2011 | |
| 1 | Chen Hui-Chung
|
MiSTakE | 2012 | |
| 1 | Gao Zhen-Ning
|
Ning | 2018 | |
| 1 | Jang Ha-gwon
|
Nuguri | 2020 | |
| 1 | Heo Won-seok
|
PawN | 2014 | |
| 1 | Chae Gwang-jin
|
Piglet | 2013 | |
| 1 | Hong Chang-hyeon
|
Pyosik | 2022 | |
| 1 | Lee Jeong-hyeon
|
PoohManDu | 2013 | |
| 1 | Song Eui-jin
|
Rookie | 2018 | |
| 1 | Park Jae-hyuk
|
Ruler | 2017 | |
| 1 | Lee Ye-chan
|
Scout | 2021 | |
| 1 | Heo Su
|
ShowMaker | 2020 | |
| 1 |  Maciej Ratuszniak
|
Shushei | 2011 | |
| 1 | Wang June-Tsan
|
Stanley | 2012 | |
| 1 | Kang Seung-lok
|
TheShy | 2018 | |
| 1 | Gao Tian-Liang
|
Tian | 2019 | |
| 1 |  Lau "Kurtis" Wai Kin
|
Toyz | 2012 | |
| 1 | Park Do-hyeon
|
Viper | 2021 | |
| 1 |  Enrique Cedeño Martínez
|
xPeke | 2011 | |
| 1 | Kim Geon-woo
|
Zeka | 2022 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ David Segal, Behind League of Legends, E-Sports’s Main Attraction, „The New York Times”, 10 października 2014 [dostęp 2016-10-22].
- ↑ Riot Games Unveils Redesigned Worlds 2022 Summoner's Cup [online], GINX, 31 sierpnia 2022 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ Tom Senior, League of Legends Season 1 Championship to have $100,000 prize pool [online], PCGamer, 8 kwietnia 2011 [dostęp 2016-10-22].
- ↑ League of Legends - FnaticMSI zwycięzcami finału Sezonu 1! [online], CD-Action, 21 czerwca 2011 [dostęp 2016-10-22].
- ↑ John Funk, League of Legends Championship Draws 1.69 Million Viewers, „The Escapist”, 24 czerwca 2011 [dostęp 2016-10-22].
- ↑ Intro to Season Two [online], competitive.na.leagueoflegends.com, 5 października 2012 [dostęp 2016-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-05].
- ↑ Margaret Schrader, The League of Legends Season 2 World Championship Live from the Galen Center [online], IMDb [dostęp 2016-10-23].
- ↑ Winda Benedetti, Taipei Assassins triumph in 'League of Legends' world finals [online], nbcnews.com, 29 listopada 2012 [dostęp 2016-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-29].
- ↑ League of Legends Season 2 Championships most watched eSports event of all time [online], GameSpot [dostęp 2024-11-04] (ang.).
- ↑ Stephany Nunneley, League of Legends Season 3 World Championship takes place October 4 [online], VG247.com, 11 lipca 2013 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
- ↑ Megan Farokhmanesh, League of Legends 2013 World Championship winner crowned [online], Polygon, 5 października 2013 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
- ↑ Redbeard, One World Championship, 32 million viewers [online], na.leagueoflegends.com [dostęp 2016-10-30] (ang.).
- ↑ Redbeard, World Championship 2014 Preliminary Schedule [online], na.leagueoflegends.com [dostęp 2016-10-30] (ang.).
- ↑ Tom Magrino, Welcome to the League of Legends 2014 World Championship! [online], na.lolesports.com, 24 sierpnia 2014 [dostęp 2016-10-30].
- ↑ Imagine Dragons teams with 'League of Legends' for $2.3m tournament [online], Yahoo, 19 września 2014 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
- ↑ Tom Magrino, Prepare yourself for the 2014 Worlds Final [online], na.lolesports.com, 10 października 2014 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
- ↑ Bracket [online], LoL Esports, 4 grudnia 2014 [dostęp 2016-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-04] (ang.).
- ↑ League of Legends 2014 World Championship - Tournament Results & Prize Money [online], e-Sports Earnings [dostęp 2016-10-30] (ang.).
- ↑ Nathan Francis, Watch ‘League Of Legends’ World Championship 2014 Live Online, „The Inquisitr News”, 21 września 2014 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
- ↑ Travis Gafford, League of Legends 2014 World Championship Viewer Numbers (Infograph) [online], onGamers, 3 grudnia 2014 [dostęp 2016-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-03].
- ↑ RedBeard, Worlds 2015 to be held in Europe [online], na.lolesports.com, 21 stycznia 2015 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
- ↑ Matthew Figueira, The viewership of the 2015 League of Legends World Championship toppled Riot’s expectations, „Lazygamer.net”, 10 grudnia 2015 [dostęp 2016-10-30] (ang.).
- ↑ Neithe, League of Legends – Mistrzostwa Świata 2016 tym razem w Ameryce [online], gry.onet.pl, 18 lutego 2016 [dostęp 2016-09-11].
- ↑ LM, League of Legends Worlds 2016. SKT T1 wygrywa Mistrzostwa Świata [online], Gram.pl, 30 października 2016 [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Kellen Beck, 'Faker' wins MVP as SKT claims another 'League of Legends' championship [online], Mashable, 30 października 2016 [dostęp 2024-11-04] (ang.).
- ↑ League of Legends hosts 14.7 million concurrent viewers during Worlds [online], ESPN.com, 6 grudnia 2016 [dostęp 2024-11-04] (ang.).
- ↑ 2016 World Championship Statistics, [w:] Esports Charts [online], Esports Charts.
- ↑ League of Legends World Finals Had A Freaking Dragon [online], Kotaku, 4 listopada 2017 [dostęp 2024-11-04] (ang.).
- ↑ Worlds 2017 - Cybersport.pl, „Cybersport.pl” [dostęp 2018-11-07].
- ↑ League of Legends Sets Record with 57 Million Viewers for Worlds | EKGAMING [online] [dostęp 2024-11-04] (ang.).
- ↑ 2017 World Championship Statistics, [w:] Esports Charts [online].
- ↑ Karol Konwicki: Worlds 2018 - faza play-off. EsportRadio24, 2018-10-20. [dostęp 2018-11-07].
- ↑ The 2018 League of Legends World Finals had nearly 100 million viewers - The Rift Herald [online], web.archive.org, 16 kwietnia 2021 [dostęp 2024-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-16].
- ↑ FunPlus Phoenix mistrzem świata League of Legends. [dostęp 2019-12-19].
- ↑ 2019 League of Legends World Championship reaches 100 million viewers - Business Insider [online], web.archive.org, 31 stycznia 2021 [dostęp 2024-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-31].
- ↑ Davide Xu, LoL Worlds Viewership – a look back at past years, [w:] Esports.net [online], 14 września 2024 [dostęp 2024-11-04].
- ↑ Canyon z tytułem MVP finałów Worlds 2020 [online], Cybersport.pl [dostęp 2024-11-04].
- ↑ LoL Esports [online], lolesports.com [dostęp 2020-12-14].
- ↑ LoL Esports [online], lolesports.com [dostęp 2024-11-04].
- ↑ Pablo Suárez, Sources: Worlds 2021 location has been potentially revealed [online], Dot Esports, 30 sierpnia 2021 [dostęp 2021-11-06] (ang.).
- ↑ Vietnam misses Worlds for a second time due to COVID, 2021 format revealed [online], GINX, 9 września 2021 [dostęp 2021-11-06] (ang.).
- ↑ LoL Esports [online], lolesports.com [dostęp 2021-11-06].
- ↑ LoL Esports [online], lolesports.com [dostęp 2021-11-06].
- ↑ Worlds 2021 Show Open Presented by Mastercard: Imagine Dragons, JID, Denzel Curry, Bea Miller, PVRIS. [dostęp 2021-11-06].
- ↑ Scout uhonorowany tytułem MVP finału Worlds 2021 [online], Cybersport.pl, 6 listopada 2021 [dostęp 2021-11-06].
- ↑ Rekordowy finał Worlds! Nowy najlepszy wynik oglądalności LoL-a [online], Cybersport.pl, 6 listopada 2021 [dostęp 2021-11-07].
- ↑ Worlds 2021. Europa wchodzi do gry. Polacy w "grupie śmierci". Czy sprawią niespodziankę? [online], Sport.pl [dostęp 2021-11-07].
- ↑ Yahoo is part of the Yahoo family of brands [online], consent.yahoo.com [dostęp 2022-11-06].
- ↑ Riot Games Esports Media Center - "Competitive Operations Update: Worlds 2022 Group Draw" [online], esports.riotgamesmedia.com [dostęp 2022-11-06].
- ↑ Tyler Esguerra, LOL Worlds 2022 Locations & Schedule [online], Dot Esports, 21 lipca 2022 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ Worlds 2022 Finals Opening Ceremony Presented by Mastercard ft. Lil Nas X, Jackson Wang & Edda Hayes. [dostęp 2022-11-06].
- ↑ Michael Kelly, Why Deft vs. Faker makes for the most intriguing Worlds finals matchup in League history [online], Dot Esports, 4 listopada 2022 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ DRX upset T1 3-2 to become LoL Worlds 2022 Champions, first Play-Ins team to do so [online], sg.news.yahoo.com [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ Michael Kelly, Legend status: DRX top laner Kingen awarded Worlds 2022 finals MVP [online], Dot Esports, 6 listopada 2022 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ https://escharts.com/tournaments/lol/2022-world-championship
- ↑ Mateusz Miter, LoL Worlds 2022 suffers major viewership drop from previous year [online], Dot Esports, 19 października 2022 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ Worlds Qualifying Series in LoL Esports explained | ONE Esports [online], www.oneesports.gg, 9 września 2023 [dostęp 2023-11-19] (ang.).
- ↑ Finał LoL Worlds 2023 terminarz: Wyniki, harmonogram i drużyny. Wszystkie informacje o Mistrzostwach Świata [online], www.eska.pl [dostęp 2023-11-19].
- ↑ Faker po raz czwarty. T1 triumfatorem Worlds 2023! [online], Cybersport.pl [dostęp 2023-11-19].
- ↑ LoL Worlds 2023: Zeus Named Finals MVP [online], EarlyGame [dostęp 2023-11-19] (ang.).
- ↑ Mistrzostwa Świata League of Legends – Worlds 2024 [online], Cybersport.pl [dostęp 2024-11-04].
- ↑ News - Ceremonia otwarcia Worlds 2024 z udziałem LINKIN PARK, Ashnikko i innych [online], GamesBoard.pl - portal o grach, turnieje online, gry, gaming, 29 października 2024 [dostęp 2024-11-04] (pol.).
- ↑ Inspired i spółka byli o krok od wyeliminowania Gen.G z Worlds. Ostatecznie się nie udało [online], Cybersport.pl [dostęp 2024-11-04].
- ↑ Inspired i Busio to zrobili! Dwójka Polaków melduje się w play-offach Worlds 2024 [online], Cybersport.pl [dostęp 2024-11-04].
- ↑ Fresskowy żegna się z Worlds. MAD Lions gorsi od Wietnamczyków [online], Cybersport.pl [dostęp 2024-11-04].
- ↑ LoL Esports [online], lolesports.com [dostęp 2022-09-03].