Przejdź do zawartości

Milinko Pantić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Milinko Pantić
Милинко Пантић
Data i miejsce urodzenia

5 września 1966
Loznica

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1985–1990 Partizan Belgrad 65 (11)
1991 Olimpija Lublana 14 (0)
1991–1995 Panionios Ateny 120 (51)
1995–1998 Atlético Madryt 106 (18)
1998–1999 Le Havre AC 19 (2)
1999–2000 Panionios Ateny 23 (4)
W sumie: 347 (86)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996  Jugosławia 2 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Milinko Pantić (ser. Милинко Пантић, ur. 5 września 1966 w Loznicy) – serbski piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Pantić rozpoczął w stolicy Jugosławii, Belgradzie, w tamtejszym klubie Partizan Belgrad. W 1985 roku zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze jugosłowiańskiej i już w swoim debiutanckim sezonie jako rezerwowy wywalczył mistrzostwo Jugosławii. Z kolei w 1987 roku obronił z Partizanem mistrzowskim tytuł, a w 1989 roku zdobył z nim Puchar Jugosławii. Przez 5,5 roku był jednak rezerwowym i rzadko występował w pierwszym składzie Partizana. W tym okresie rozegrał łącznie 65 spotkań w lidze i zdobył 11 goli. Na początku 1991 roku odszedł do Olimpiji Lublana i grał w niej przez pół sezonu.

Latem 1991 roku Pantić wyjechał z Jugosławii i trafił do ligi greckiej, do zespołu Panioniosu Ateny. W Panioniosie stał się najlepszym strzelcem pierwszej połowy lat 90. W sezonie 1991/1992 zdobył 11 goli, w 1992/1993 – 15, w 1993/1994 – 8, a w 1994/1995 zaliczył aż 17 trafień zostając trzecim najlepszym strzelcem Alpha Ethniki po Krzysztofie Warzysze (29 goli) i Dimitrisie Sarawakosie (21 goli).

Skuteczna gra w Grecji zawocowała transferem Panticia w 1995 roku do hiszpańskiego Atlético Madryt, prowadzonego wówczas przez rodaka Milinko, Radomira Anticia. W Primera División Pantić zadebiutował 3 września w wygranym 4:1 meczu z Realem Sociedad i już w debiucie zdobył gola. Obok Ljubosława Penewa, Kiko i Diego Simeone stał się gwiazdą zespołu. Zdobywając 10 bramek przyczynił się do wywalczenia przez Atlético mistrzostwa Hiszpanii, a także zdobycia Pucharu Hiszpanii. W sezonie 1996/1997 awansował z Atlético do ćwierćfinału Ligi Mistrzów, jednak w lidze zajął dopiero 5. miejsce, a rok później „Los Colchoneros” zakończyli sezon na 7. pozycji. Sezon 1997/1998 był ostatnim dla Panticia w Hiszpanii i łącznie w barwach Atlético strzelił 18 goli w lidze w 106 rozegranych meczach.

Latem 1998 roku Pantić odszedł do francuskiego Le Havre AC, jednak nie prezentował takiej formy jak w Atlético. Zdobył dwie bramki w Ligue 1, a po sezonie wrócił do Panioniosu. Tu także grał tylko przez jeden sezon i w 2000 roku zdecydował się zakończyć piłkarską karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1985/86 Partizan Belgrad Jugosławia  1. liga 9 2
1986/87 Partizan Belgrad Jugosławia  1. liga 15 3
1987/88 Partizan Belgrad Jugosławia  1. liga 10 3
1988/89 Partizan Belgrad Jugosławia  1. liga 0 0
1989/90 Partizan Belgrad Jugosławia  1. liga 22 2
1990/91 Partizan Belgrad Jugosławia  1. liga 9 1
1990/91 Olimpija Lublana Jugosławia  1. liga 14 0
1991/92 Panionios Ateny Grecja  Alpha Ethniki 32 11
1992/93 Panionios Ateny Grecja  Alpha Ethniki 30 15
1993/94 Panionios Ateny Grecja  Alpha Ethniki 26 8
1994/95 Panionios Ateny Grecja  Alpha Ethniki 32 17
1995/96 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 41 10
1996/97 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 36 5
1997/98 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 29 3
1998/99 Le Havre AC Francja  Ligue 1 19 2
1999/00 Panionios Ateny Grecja  Alpha Ethniki 23 4

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Jugosławii Pantić zadebiutował 24 kwietnia 1996 roku w wygranym 3:1 spotkaniu eliminacji do Mistrzostw Świata we Francji z Wyspami Owczymi. W grudniu wystąpił w innym meczu kwalifikacji do Mundialu, z Hiszpanią (0:2), który był jego drugim i ostatnim w kadrze narodowej.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]