Przejdź do zawartości

Marta Andreasen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marta Andreasen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1954
Buenos Aires

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Marta Andreasen (ur. 26 listopada 1954 w Buenos Aires) – hiszpańska polityk i księgowa argentyńskiego pochodzenia, była urzędniczka administracji europejskiej, brytyjska posłanka do Parlamentu Europejskiego VII kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1977 w Buenos Aires uzyskała uprawnienia księgowej. Pracowała jako audytor w PricewaterhouseCoopers, następnie zajmowała stanowiska dyrektora regionalnego w różnych koncernach. Od 1998 była zatrudniona w Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.

W 2002 została główną księgową w administracji Komisji Europejskiej. W tym samym roku publicznie zgłaszała istniejące w jej ocenie nieprawidłowości w księgowaniu unijnego budżetu[1]. W 2003 odmówiła podpisania się pod wydatkami, w swoich wypowiedziach przyrównywała unijne finanse do księgowości w Enronie. Ostatecznie została zawieszona w obowiązkach służbowych za krytykę i niewykonywanie obowiązków służbowych. W 2007 Sąd do spraw Służby Publicznej potwierdził prawidłowość jej zwolnienia z zajmowanego stanowiska[2].

W 2007 wstąpiła do brytyjskiej Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa, obejmując stanowisko skarbnika tego ugrupowania[3]. W wyborach w 2009 z ramienia UKIP uzyskała mandat deputowanej do Parlamentu Europejskiego. Przystąpiła do nowo powołanej grupy pod nazwą Europa Wolności i Demokracji, a także do Komisji Kontroli Budżetowej. W 2013 przeszła do frakcji konserwatystów[4], a także odeszła z UKIP, przechodząc do Partii Konserwatywnej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jacek Pawlicki: Niewygodna księgowa. wyborcza.pl, 31 sierpnia 2002. [dostęp 2022-08-06].
  2. Bruno Waterfield: Sacked EU whistleblower loses claim. telegraph.co.uk, 9 listopada 2007. [dostęp 2022-08-06]. (ang.).
  3. Sean Curran: UKIP prepares for battle over EU. bbc.co.uk, 5 października 2007. [dostęp 2022-08-06]. (ang.).
  4. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2022-08-06].