Przejdź do zawartości

Marjan Šarec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marjan Šarec
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1977
Lublana

Premier Słowenii
Okres

od 13 września 2018
do 13 marca 2020

Przynależność polityczna

Lista Marjana Šarca

Poprzednik

Miro Cerar

Następca

Janez Janša

Marjan Šarec (ur. 2 grudnia 1977 w Lublanie[1]) – słoweński polityk, dziennikarz, komik i samorządowiec, burmistrz Kamnika (2010–2018), kandydat na urząd prezydenta Słowenii, poseł do Zgromadzenia Państwowego, założyciel i lider partii Lista Marjana Šarca, w latach 2018–2020 premier Słowenii, od 2022 do 2024 minister obrony, deputowany do Parlamentu Europejskiego X kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1996 ukończył szkołę średnią w Lublanie, a w 2001 studia aktorskie w stołecznej Akademii Teatru, Radia, Filmu i Telewizji (AGRFT)[2]. Został dziennikarzem publicznego nadawcy Radiotelevizija Slovenija. Zajął się później działalnością satyryczną, zyskał popularność dzięki występom radiowym, w których parodiował m.in. słoweńskich polityków. Imitował takie osoby jak Janez Drnovšek, Karl Erjavec, Anton Rop, Jelko Kacin czy Janez Janša. Wcielał się też w fikcyjną postać Ivana Serpentinška[1][3].

W 2010 został wybrany na urząd burmistrza Kamnika. W 2014 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[2]. Przez pewien czas działał w ugrupowaniu Pozytywna Słowenia[3].

W maju 2017 ogłosił swoją kandydaturę w wyborach prezydenckich przewidzianych na październik tegoż roku. Zarejestrował ją dzięki zebraniu 3000 podpisów słoweńskich obywateli[4]. W pierwszej turze głosowania z 22 października otrzymał 24,76% głosów, zajmując 2. miejsce wśród 9 kandydatów. Przeszedł tym samym do drugiej tury wyborów z ubiegającym się o reelekcję Borutem Pahorem, który dostał 47,21% głosów[5][6]. W głosowaniu z 12 listopada 2017 otrzymał 46,91% głosów, przegrywając ze swoim konkurentem[6][7].

W czerwcu 2018 wystartował ze swoim ugrupowaniem pod nazwą Lista Marjana Šarca w wyborach parlamentarnych. LMŠ zajęła drugie miejsce i uzyskała 13 mandatów, z których jeden przypadł jej liderowi[8], który zrezygnował następnie z funkcji burmistrza. W sierpniu 2018 posłowie pięciu ugrupowań centrowych i centrolewicowych (LMŠ, SD, SMC, DeSUS i SAB) wysunęli jego kandydaturę na urząd premiera[9]. 17 sierpnia parlament większością 55 głosów desygnował go na urząd premiera, rozpoczynając tym samym formalną procedurę stworzenia rządu; kandydatura uzyskała wówczas także poparcie partii Lewica oraz posłów mniejszości narodowych[10]. 13 września Zgromadzenie Państwowe głosami 45 posłów zatwierdziło skład jego mniejszościowego rządu, co zakończyło procedurę powołania gabinetu[11].

27 stycznia 2020, na skutek kryzysu rządowego wywołanego projektowaną reformą systemu opieki zdrowotnej i rezygnacją ministra finansów Andreja Bertoncelja, Marjan Šarec podał się do dymisji[12][13]. Zakończył urzędowanie 13 marca 2020, gdy nowa parlamentarna koalicja powołała trzeci rząd Janeza Janšy. W wyborach w 2022 jego ugrupowanie nie przekroczyło wyborczego progu[14]. W czerwcu 2022 z rekomendacji Ruchu Wolności objął funkcję ministra obrony w rządzie Roberta Goloba[15]. W tym samym miesiącu jego ugrupowanie podjęło decyzję o przyłączeniu się do Ruchu Wolności[16]. W 2024 z ramienia tej formacji polityk uzyskał mandat posła do Europarlamentu X kadencji[17], w konsekwencji w lipcu tegoż roku odszedł z rządu.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Marjan Šarec: Od imitatorja do župana in predsednika?. rtvslo.si, 19 września 2017. [dostęp 2017-10-23]. (słoweń.).
  2. a b Župan: Marjan Šarec. kamnik.si. [dostęp 2017-10-23]. (słoweń.).
  3. a b Portret tedna: Marjan Šarec. delo.si, 2 czerwca 2017. [dostęp 2017-10-23]. (słoweń.).
  4. Šarec prvi zbral dovolj podpisov za predsedniško kandidaturo. delo.si, 31 sierpnia 2017. [dostęp 2017-10-23]. (słoweń.).
  5. Pahor in Šarec v drugi krog volitev. delo.si, 23 października 2017. [dostęp 2017-10-23]. (słoweń.).
  6. a b Volitve predsednika RS – leto 2017. dvk-rs.si. [dostęp 2021-11-21]. (słoweń.).
  7. Borut Pahor dobil nov predsedniški mandat. delo.si, 12 listopada 2017. [dostęp 2017-11-12]. (słoweń.).
  8. To so poslanci, ki ste jih izvolili v državni zbor #seznam. siol.net, 4 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-04]. (słoweń.).
  9. Marjan Šarec tudi uradno kandidat za predsednika vlade. rtvslo.si, 8 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-14]. (słoweń.).
  10. Marjan Šarec je s 55 glasovi izvoljen za predsednika vlade. rtvslo.si, 17 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-17]. (słoweń.).
  11. Marjan Šarec v vladni palači že prevzel premierske posle. rtvslo.si, 13 września 2018. [dostęp 2018-09-13]. (słoweń.).
  12. Odstopil premier Šarec. delo.si, 27 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-27]. (słoweń.).
  13. Tudi Šabeder že pred 14 dnevi Šarcu napovedal odstop. rtvslo.si, 27 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-27]. (słoweń.).
  14. Slovenija odločila: v vseh volilnih enotah zmagalo Gibanje Svoboda. 24ur.com, 25 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-25]. (słoweń.).
  15. DZ s 53 glasovi podpore potrdil vladno ekipo Roberta Goloba, poteka predaja poslov z Janezom Janšo. rtvslo.si, 1 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-01]. (słoweń.).
  16. Članice in člani stranke LMŠ sprejeli sklep za pripojitev stranke h Gibanju Svoboda. strankalms.si, 8 czerwca 2022. [dostęp 2022-07-02]. (słoweń.).
  17. Deveterica izbrancev, ki bo v Bruslju zastopala Slovenijo. rtvslo.si, 10 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-10]. (słoweń.).