Przejdź do zawartości

Marija Abakumowa

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marija Abakumowa
Мария Абакумова
Ilustracja
Marija Abakumowa podczas konkursu oszczepniczek na mistrzostwach świata w Taegu (2011)
Pełne imię i nazwisko

Marija Wasiljewna Abakumowa

Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1986
Stawropol

Wzrost

179 cm

Informacje klubowe
Klub

Łucz Moskwa

Trener

Aleksandr Sinicyn
Heino Puuste (od 2013)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata
brąz Moskwa 2013 rzut oszczepem
Światowe wojskowe igrzyska sportowe
srebro Hajdarabad 2007 rzut oszczepem
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Kowno 2005 rzut oszczepem
Multimedia w Wikimedia Commons

Marija Wasiljewna Abakumowa (Мария Васильевна Абакумова; ur. 15 stycznia 1986 w Stawropolu) – rosyjska lekkoatletka specjalizująca się w rzucie oszczepem.

Dwukrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich – w Pekinie (2008) zdobyła srebrny medal poprawiając swoim wynikiem rekord Europy[2], w Londynie (2012) była w finale dziesiąta[3]. Trzykrotna medalistka mistrzostw świata (2009[4], 2011[5] i 2013). Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej odniosła w 2003 zajmując czwarte miejsce w mistrzostwach świata juniorów młodszych[6]. Wielokrotna medalistka mistrzostw Rosji, rekordzistka kraju oraz reprezentantka w pucharze Europy[7][8], zimowym pucharze w rzutach lekkoatletycznych[9][10][11][12][13] i drużynowym czempionacie Starego Kontynentu[14][15][16]. Jesienią 2012 poślubiła rosyjskiego oszczepnika Dmitrija Tarabina.

Po decyzji MKOL z dnia 13 września 2016 został jej odebrany srebrny medal wywalczony na Igrzyskach w Pekinie[17][18], a dwa lata później Athletics Integrity Unit anulowało jej wyniki od sierpnia 2008 roku do sierpnia 2012 roku[19].

Rekord życiowy: 70,53 (1 sierpnia 2013, Berlin) – rezultat ten jest aktualnym rekordem Rosji[20] i 4. wynikiem w historii światowej lekkoatletyki[21].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

W dzieciństwie oszczepniczka startowała w gimnastyce artystycznej[22]. W związku ze zbyt dużym wzrostem musiała zaprzestać treningów w tej dyscyplinie sportu i zajęła się piłką nożną, pływaniem, tenisem oraz ostatecznie lekkoatletyką, z którą zawodowo związana była jej matka[22]. Na początku zajęła się siedmiobojem, który porzuciła przez problemy z jedną z konkurencji – biegiem na 800 metrów[22]. Po tej decyzji zaczęła uprawiać biegi przez płotki jednak w wieku 16 lat podczas mistrzostw Rosji juniorów młodszych uderzyła nogą w płotek i doznała kontuzji, która uniemożliwiła jej treningi przez pół roku[22]. W swoim pierwszym starcie w rzucie oszczepem, na którym skupiła się po wyleczeniu urazu, zajęła drugą lokatę i pojechała na mistrzostwa świata juniorów młodszych[6].

2003–2005

[edytuj | edytuj kod]

W międzynarodowych zawodach zadebiutowała w 2003 roku zajmując w Kanadzie czwarte miejsce podczas mistrzostwa świata juniorów młodszych[6]. Rok później – już w gronie juniorek – nie udało jej się przebrnąć przez eliminacje na mistrzostwa globu do lat 20[23]. Największe sukcesy w tym okresie kariery święciła w 2005 – najpierw była druga w zawodach zimowego pucharu w rzutach lekkoatletycznych[9], później zadebiutowała w pucharze Europy[7] i zdobyła mistrzostwo Europy juniorów[24]. Na koniec tego sezonu zajęła ósme miejsce na uniwersjadzie w Izmirze[25]. W lutym 2005 wynikiem 59,53 ustanowiła nowy rekord Rosji juniorów, który następnie wyrównała w lipcu[26].

2006–2007

[edytuj | edytuj kod]

W 2006 nie odnosiła znaczących sukcesów na arenie międzynarodowej, jednak zdobyła brązowy medal mistrzostw Rosji[27][28]. Sezon 2007 rozpoczęła od dwóch zwycięstw w sezonie zimowym – odniosła triumfy podczas zimowego czempionatu Rosji[29] oraz zimowego pucharu Europy w rzutach[10]. W czerwcu wygrała mistrzostwa swojego kraju w kategorii młodzieżowców[29], a kilka tygodni później uplasowała się na szóstym miejscu (z wynikiem 54,25) młodzieżowych mistrzostw Starego Kontynentu[30]. Brała udział w mistrzostwach świata w Osace, w których zajęła siódme miejsce[31] – oszczepniczka uznała je za swój sukces[22]. Na koniec roku, w październiku, zdobyła srebrny medal światowych igrzysk wojskowych w Hajdarabadzie przegrywając tylko z Chinką Zhang Li[32].

2008

[edytuj | edytuj kod]

Najważniejszymi zawodami 2008 roku były igrzyska olimpijskie w Pekinie. Abakumowa przed tą imprezą wygrała m.in. zimowy puchar Europy w rzutach[11] oraz mistrzostwa Rosji[33]. Dwa tygodnie przed igrzyskami, 2 sierpnia, poprawiła rekord kraju należący od 2000 do Natalii Szykolenko i wynoszący 67,20[34] rzucając w Irkucku 67,25[35]. Eliminacje do konkursu olimpijskiego rozegrano na stadionie narodowym w stolicy Chin 19 sierpnia od 9 rano czasu miejscowego – Rosjanka w pierwszej próbie osiągnęła 61,23 (minimum kwalifikacyjne ustalono na poziomie 61,50), a w drugiej posłała oszczep na odległość 63,48 i ostatecznie została sklasyfikowana na trzeciej lokacie eliminacji[36][37]. Finałowa rywalizacja oszczepniczek odbyła się 21 sierpnia[38]. Abakumowa prowadziła w finale od pierwszej kolejki, w której osiągnęła wynik 69,32 – drugie miejsce z wynikiem 69,22 zajmowała reprezentantka Czech Barbora Špotáková[38]. Rosjanka w drugim rzucie osiągnęła wynik 69,08, a w czwartej serii posłała oszczep na odległość 70,78 ustanawiając nowy rekord Europy[37][38]. W ostatniej – szóstej kolejce – rzucająca jako przedostatnia Czeszka Špotáková poprawiła wynik Abakumowej na 71,42 i ostatecznie to ona zdobyła złoty medal igrzysk olimpijskich (w swoim ostatnim podejściu Rosjanka rzuciła 67,52)[2][37][38][39]. Po olimpijskim sukcesie rodzina Abakumowej otrzymała nowe mieszkanie w Krasnodarze – wcześniej oszczepniczka przez dwa lata (od czasu przeprowadzki z rodzinnego Stawropolu) mieszkała w akademiku[22].

2009

[edytuj | edytuj kod]

Abakumowa sezon rozpoczęła od zwycięstwa w mityngu w Krasnodarze już 17 stycznia[40], a następnie wygrała zimowe mistrzostwa Rosji[40] oraz okazała się najlepszą oszczepniczką rozegranego na Teneryfie zimowego pucharu Europy w rzutach[12]. Latem, po zajęciu trzeciego miejsca w superlidze drużynowego czempionatu Starego Kontynentu[14], została wicemistrzynią Rosji[41]. 16 sierpnia wygrała eliminacje na mistrzostwach świata uzyskując najlepszy wynik w sezonie – 68,92[42]. Dwa dni później po rzucie na odległość 66,06 stanęła na trzecim stopniu podium mistrzostw globu przegrywając z reprezentantką Niemiec Steffi Nerius i Czeszką Špotákovą[43][44]. Po czempionacie wygrała wszystkie pozostałe zawody[40], w których startowała m.in. ostatnią edycję światowego finału lekkoatletycznego[45]. Z powodu zażywania środków dopingowych w 2018 roku zostały anulowane jej wyniki od 2008 do 2012. Na skutek decyzji straciła medal[46].

2010

[edytuj | edytuj kod]

Na początku 2010 wygrała zimowe mistrzostwa Rosji[47] oraz zajęła drugą pozycję w zawodach zimowego pucharu Europy w rzutach lekkoatletycznych w Arles (przegrała ze Słowenką Martiną Ratej, która ustanowiła rekord swojego kraju)[13]. 14 maja wygrała zawody diamentowej ligi Qatar Athletic Super Grand Prix 2010 z wynikiem 68,89 – najlepszym na świecie w sezonie[48]. Po zawodach w Katarze zdiagnozowano u niej kontuzję kolana jednak już po miesiącu oszczepniczka wróciła do treningu[22]. Po zajęciu trzeciego miejsca w superlidze drużynowego czempionatu Starego Kontynentu[15] wystartowała w mistrzostwach Europy – w Barcelonie uzyskała trzeci wynik eliminacji (62,52), a w finale uplasowała się na piątym miejscu z rezultatem 61,46[49]. Na koniec sezonu znalazła się w składzie Europy na puchar interkontynentalny – Abakumowa wygrała te zawody z rezultatem 68,14[50].

2011

[edytuj | edytuj kod]
Rosjanka po zdobyciu mistrzostwa świata

W swoim pierwszym starcie w sezonie 2011 – 24 lutego – Abakumowa wygrała zimowe mistrzostwa Rosji osiągając najlepszy wynik na świecie – 65,12[51]. 26 maja zwyciężyła w mityngu Golden Gala w Rzymie[52]. Podczas zawodów w Bańskiej Bystrzycy Martina Ratej odebrała Rosjance najlepszy wynik w sezonie na świecie rzucając 65,89[53] – rezultat ten kilka tygodni później poprawiła Niemka Christina Obergföll, która osiągnęła rezultat 66,22 podczas superligi drużynowych mistrzostw Europy (Abakumowa zajęła czwartą lokatę)[16][54]. 28 czerwca na mityngu w Velenje uzyskała wynik 67,98 i ponownie została liderką tabel[55]. Podczas mistrzostw świata w Taegu zdobyła złoty medal, a jej wynik z tych zawodów – 71,99 – jest drugim najlepszym rezultatem w historii rzutu oszczepem kobiet[5]. Jest to też rekord mistrzostw świata[56]. Na zakończenie sezonu zajęła drugie miejsce w plebiscycie European Athletics na najlepszą lekkoatletykę Europy przegrywając tylko ze swoją rodaczką Mariją Sawinową[57].

2012

[edytuj | edytuj kod]

Podczas rozegranych 11 maja w Dosze zawodów Qatar Athletic Super Grand Prix 2012 zaliczanych do IAAF Samsung Diamentowa Liga zwyciężyła osiągając najlepszy na świecie w sezonie 2012 rezultat – 66,86 i pokonała mistrzynię olimpijską z Pekinu Czeszkę Barborę Špotákovą[58][59].

2016

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu został jej odebrany srebrny medal olimpijski wywalczony na Igrzyskach w Pekinie[17][18].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik Źródło
2003 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Kanada Sherbrooke 4. miejsce 51,41 [6]
2004 Mistrzostwa świata juniorów Włochy Grosseto el. – 25. miejsce 43,95 [23]
2005 Zimowy puchar Europy w rzutach Turcja Mersin 2. miejsce 59,06 [9]
2005 Superliga pucharu Europy Włochy Florencja 7. miejsce 55,00 [7]
2005 Mistrzostwa Europy juniorów Litwa Kowno 1. miejsce 57,11 [24]
2005 Uniwersjada Turcja Izmir 8. miejsce 53,48 [25]
2007 Zimowy puchar Europy w rzutach Ukraina Jałta 1. miejsce 59,42 [10]
2007 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Węgry Debreczyn 6. miejsce 54,25 [30]
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka 7. miejsce 61,43 [31]
2007 Światowe igrzyska wojskowych Indie Hajdarabad 2. miejsce 59,60 [32]
2008 Zimowy puchar Europy w rzutach Chorwacja Split 1. miejsce 62,07 [11]
2008 Superliga pucharu Europy Francja Annecy 2. miejsce 61,78 [8]
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin DSQ[17][18][19] 70,78 [2]
2009 Zimowy puchar Europy w rzutach Hiszpania Teneryfa DSQ[19] 61,87 [12]
2009 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Portugalia Leiria DSQ[19] 62,01 [14]
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin DSQ[19] 66,06 [4]
2009 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Grecja Saloniki DSQ[19] 64,60 [45]
2010 Zimowy puchar Europy w rzutach Francja Arles DSQ[19] 65,21 [13]
2010 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Norwegia Bergen DSQ[19] 58,24 [15]
2010 Mistrzostwa Europy Hiszpania Barcelona DSQ[19] 61,46 [49]
2010 Puchar interkontynentalny Chorwacja Split DSQ[19] 68,14 [50]
2011 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Szwecja Sztokholm DSQ[19] 64,21 [16]
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu DSQ[19] 71,99 [5]
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn DSQ[19] 59,34 [3]
2013 Zimowy puchar Europy w rzutach Hiszpania Castellón de la Plana 1. miejsce 69,34
2013 Uniwersjada Rosja Kazań 1. miejsce 65,12
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa 3. miejsce 65,09
2015 Mistrzostwa świata Pekin el. – 30. miejsce 56,08

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Flash-News des Tages: Neuer Trainer statt Baby für Mariya Abakumova [online], leichtatletik.de [dostęp 2013-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-29] (niem.).
  2. ↑ a b c Chris Turner: With dramatic last round effort, Spotakova sets European record to spear Olympic gold. iaaf.org. [dostęp 2011-02-26]. (ang.).
  3. ↑ a b OG London GBR 3 – 12 August 2012 / 30th Olympic Games, Olympic Stadium [online], tilastopaja.org [dostęp 2012-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  4. ↑ a b Event Report – Women’s Javelin Throw – Final. berlin.iaaf.org. [dostęp 2011-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 sierpnia 2009)]. (ang.).
  5. ↑ a b c Steve Landells, Women’s Javelin Throw – Final – Abakumova prevails in classic clash [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  6. ↑ a b c d World Youth Championships 2003. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  7. ↑ a b c ECp Firenze ITA 17 – 19 June / European Cup Super League [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-26] (ang.).
  8. ↑ a b ECp Annecy FRA 21 – 22 June 2008 [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-26] (ang.).
  9. ↑ a b c Euro Chall Mersin TUR 12 – 13 March [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-26] (ang.).
  10. ↑ a b c 7th European Cup Winter Throwing. European Athletics. [dostęp 2011-02-26]. (ang.).
  11. ↑ a b c ECp-w Split CRO 15 – 16 March [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-12] (ang.).
  12. ↑ a b c ECp-w Los Realejos ESP 14 – 15 March / European Cup Winter Throwing [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-26] (ang.).
  13. ↑ a b c ECp-w Arles FRA 20 – 21 March Throws [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-06-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  14. ↑ a b c ETC Leiria POR 20 – 21 June 2009 / European Team Championships [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-26] (ang.).
  15. ↑ a b c ETC Bergen NOR 19 – 20 June 2010. tilastopaja.org. [dostęp 2011-02-26]. (ang.).
  16. ↑ a b c 2011 European Team Championships – Javelin Women Final [online], sportresults.com [dostęp 2011-06-18] (ang.).
  17. ↑ a b c IOC sanctions four athletes for failing anti-doping tests at Beijing 2008 and London 2012. olympic.org, 2016-09-13. [dostęp 2016-10-10]. (ang.).
  18. ↑ a b c PAP: Cziczerowa i 13 innych Rosjan na dopingu w igrzyskach w Pekinie. przegladsportowy.pl, 2016-05-24. [dostęp 2016-10-10]. (pol.).
  19. ↑ a b c d e f g h i j k l m Polska Agencja Prasowa, Dwie Rosjanki straciły medale MŚ za doping [online], sport.tvp.pl, 5 września 2018 [dostęp 2020-08-17] (pol.).
  20. ↑ National Record Russia. tilastopaja.org. [dostęp 2011-02-26]. (ang.).
  21. ↑ Mirko Jalava: World Alltime Top 30 Javelin Women. tilastopaja.org. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  22. ↑ a b c d e f g Natalia Maryanchik: Focus on Athletes – Mariya Abakumova. iaaf.org. [dostęp 2011-02-26]. (ang.).
  23. ↑ a b World Junior Championships 2004. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  24. ↑ a b European Junior Championships 2005. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  25. ↑ a b Universiade 2005 – Athletics. fisu.net. [dostęp 2010-02-26]. (ang.).
  26. ↑ Marija Abakumowa w sezonie 2005, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2011-02-26] (ang.).
  27. ↑ NC Tula RUS 11 – 15 June 2006 / National Championships, Stadion Arsenal [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-26] (ang.).
  28. ↑ Marija Abakumowa w sezonie 2006, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2011-02-26] (ang.).
  29. ↑ a b Marija Abakumowa w sezonie 2007, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2011-02-26] (ang.).
  30. ↑ a b EJ Debrecen HUN 12 – 15 July 2007 / 6th European Athletics U23 Championships, Debreceni Sportcentrum Athletics Stadium [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  31. ↑ a b 2007 IAAF World Championships – Javelin Throw Women [online], iaaf.org [dostęp 2011-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2011-03-05] (ang.).
  32. ↑ a b CISM Hyderabad IND 15 – 18 October 2007; 4th CISM World Military Games [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  33. ↑ NC Kazan RUS 17 – 20 July 2008 [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-26] (ang.).
  34. ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 297.
  35. ↑ Irkutsk RUS 1 – 2 August [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-26] (ang.).
  36. ↑ 2008 Olympic Games – Javelin Throw Women (Q) [online], iaaf.org [dostęp 2011-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-20] (ang.).
  37. ↑ a b c OG Beijing CHN 15 – 24 August 2008 Olympic Games, National Stadium – „Bird’s Nest” / Javelin Throw Women [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-08] (ang.).
  38. ↑ a b c d 2008 Olympic Games – Javelin Throw Women (Final) [online], iaaf.org [dostęp 2011-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-23] (ang.).
  39. ↑ David Powell: Czech Javelin Tradition continues with Spotakova. iaaf.org. [dostęp 2011-02-26]. (ang.).
  40. ↑ a b c Marija Abakumowa w sezonie 2009, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2011-02-26] (ang.).
  41. ↑ NC Cheboksary RUS 23 – 26 July 2009 [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-12] (ang.).
  42. ↑ 2009 IAAF World Championships in Athletics – Javelin Throw – Women Qualification [online], berlin.iaaf.org [dostęp 2011-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-25] (ang.).
  43. ↑ 2009 IAAF World Champioships in Athletics – Javelin Throw – W Final [online], berlin.iaaf.org [dostęp 2011-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-20] (ang.).
  44. ↑ Pat Butcher: Berlin 2009 – Day 4 SUMMARY – 18 Aug. berlin.iaaf.org. [dostęp 2011-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 listopada 2010)]. (ang.).
  45. ↑ a b Bob Ramsak: Event REPORT – Javelin Throw – WOMEN. iaaf.org. [dostęp 2011-02-26]. (ang.).
  46. ↑ Rosyjskie lekkoatletki na dopingu. Straciły medale MŚ. [dostęp 2018-09-06].
  47. ↑ Marija Abakumowa w sezonie 2010, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2011-02-26] (ang.).
  48. ↑ Diamentowa Liga: Dziewięć najlepszych wyników na świecie [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2011-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-29] (pol.).
  49. ↑ a b 2010 European Athletics Championships – Women’s Javelin Throw [online], sportsresult.com [dostęp 2010-07-27] (ang.).
  50. ↑ a b Jon Mulkeen: Event Report – Women’s Javelin Throw. iaaf.org. [dostęp 2010-09-04]. (ang.).
  51. ↑ Russia’s Abakumova and Zagornyi produce world-leading throws in Adler [online], European Athletics [dostęp 2011-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-29] (ang.).
  52. ↑ Samsung DL Golden Gala Roma (ITA) – Thursday, May 26, 2011. iaaf.org. [dostęp 2011-05-27]. (ang.).
  53. ↑ j, Weekend na świecie [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-06-29] (pol.).
  54. ↑ j, Zwycięzcy I dnia DME [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-06-29] (pol.).
  55. ↑ j, Informacje ze świata [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-06-29] (pol.).
  56. ↑ Россиянка Мария Абакумова завоевала золото ЧМ в метании копья. ria.ru, 2011-09-02. [dostęp 2013-08-05]. (ros.).
  57. ↑ Russia’s Savinova voted 2011 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2011-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-30] (ang.).
  58. ↑ Janusz Rozum, Diamentowa Liga: zwycięstwo Małachowskiego [online], pzla.pl [dostęp 2012-05-12] (pol.).
  59. ↑ Russia’s javelin star Abakumova impresses with world-leading throw in Doha [online], European Athletics [dostęp 2012-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-31] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Medalistki olimpijskie w rzucie oszczepem kobiet
Złoto
Srebro
Brąz

Mistrzynie świata w rzucie oszczepem
Mistrzynie Europy U20 w rzucie oszczepem

Portal:Lekkoatletyka

Mistrzynie letnich uniwersjad w rzucie oszczepem
Mistrzynie Pucharu Interkontynentalnego IAAF w rzucie oszczepem

Portal:Lekkoatletyka

Występ roku w rzucie oszczepem kobiet
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marija_Abakumowa&oldid=74857595”