Przejdź do zawartości

Marek Samarcew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Samarcew
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1951
Żary

Przebieg służby
Lata służby

19712006

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Stanowiska

dowódca 12 DZ

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Marek Samarcew (ur. 11 kwietnia 1951 w Żarach) – generał dywizji Wojska Polskiego.

Służba w wojsku

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły oficerskiej od 1975 roku pełnił służbę w 2 Sudeckim Pułku Czołgów Średnich w Opolu, gdzie dowodził plutonem, a następnie kompanią czołgów[1]. W 1981 roku objął obowiązki oficera operacyjnego, a w 1982 roku szefa sztabu – zastępcy dowódcy 13 Pułku Zmechanizowanego w Kożuchowie. Od 1984 do 1985 roku był starszym oficerem operacyjnym Oddziału Szkolenia Bojowego Sztabu Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu.

W latach 1985–1988 był dowódcą 42 Pułku Zmechanizowanego w Żarach. W 1988 roku został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu – zastępcy dowódcy 4 Dywizji Zmechanizowanej Krośnie Odrzańskim.

W 1991 roku objął obowiązki dowódcy 1 Dywizji Zmechanizowanej w Legionowie. W 1994 roku został zastępcą szefa Zarządu X Szkolenia Bojowego Sztabu Generalnego WP. W 1995 roku mianowany na stopień wojskowy generała brygady i w tym samym roku wyznaczony na stanowisko szefa Zarządu XII Sztabu Generalnego WP. W 1997 roku został wyznaczony na stanowisko zastępcy szefa szkolenia Dowództwa Wojsk Lądowych. W 1995 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].

W 1999 roku objął stanowisko szefa szkolenia - zastępcy dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego, a od roku 2001 pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy ŚOW. W latach 2002–2005 dowodził 12 Szczecińską Dywizją Zmechanizowaną w Szczecinie. W 2003 roku mianowany na stopień generała dywizji. W 2006 roku odszedł do rezerwy.

Działalność społeczna

[edytuj | edytuj kod]
  • wiceprezes Stowarzyszenia Czołgistów Polskich

Wykształcenie wojskowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Pancernych w Poznaniu (1971-1975) - ukończył ją jako prymus
  • Akademia Sztabu Generalnego WP w Warszawie (1979-1981)
  • Akademia Sztabu Generalnego SZ FR (1991-1994).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Faszcza 2015 ↓, s. 193.
  2. isap.sejm.gov.pl/Download?id=WMP19950580639&type=2

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dariusz Faszcza: 12 Szczecińska Dywizja Zmechanizowana. 70 lat służby na Pomorzu Zachodnim (1945-2015). Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015. ISBN 978-83-63755-75-1.
  • Mariusz Jędrzejko, Mariusz Lesław Krogulski, Marek Paszkowski, Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002), Wydawnictwo "Von Borowiecky", Warszawa 2002, s. 267 (z fotografią)