Marchew zwyczajna
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
marchew zwyczajna |
Nazwa systematyczna | |
Daucus carota L. Sp. Pl. 242. 1753 | |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
Marchew zwyczajna Daucus carota L. – gatunek rośliny z rodziny selerowatych. Występuje w stanie dzikim w Europie, Azji i północnej Afryce. Jest również rośliną uprawną. W Polsce w stanie dzikim jest rośliną bardzo pospolitą.
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Zasięg gatunku obejmuje niemal całą Europę (tylko na dalekiej północy rośnie jako gatunek introdukowany), północną Afrykę (od Maroka po Libię oraz Etiopię i Erytreę) oraz południowo-zachodnią Azję po Himalaje i południowo-wschodnie Chiny. Został szeroko rozprzestrzeniony i jako introdukowany rośnie na obu kontynentach amerykańskich, w południowej Afryce, w dużej części Azji oraz w Nowej Zelandii i na Tasmanii[4].
W Polsce jest pospolity niemal na całym obszarze, nieco rzadszy jest tylko na północno-wschodnich krańcach kraju[5] i nie występuje w wysokich górach (nie przekracza ok. 900 m n.p.m.)[6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Roślina zielna o charakterystycznym zapachu. Korzeń palowy cienki i białawy, ale u odmian uprawnych gruby i inaczej zabarwiony, zwykle żółtawy lub pomarańczowy. Łodyga wzniesiona, osiąga od 25 do 150 cm wysokości, rozgałęziona w górnej części lub nierozgałęziająca się, bruzdowana i szorstko owłosiona[6].
- Liście
- Dolne z ogonkami i pochwiastymi nasadami, górne z blaszką siedzącą na pochwiastych nasadach, na brzegu obłonionych. Blaszka owłosiona, w zarysie trójkątna lub jajowata, 2–4-krotnie pierzaste. Odcinki ostatniego rzędu nacinane pierzasto, z łatkami szerszymi i tępymi a liściach dolnych oraz węższymi i zaostrzonymi na liściach górnych[6].
- Kwiaty
- Drobne, zebrane w baldach złożony składający się z 10–50 baldaszków. Kwiatostany są wypukłe lub płaskie (w czasie owocowania zewnętrzne szypuły wydłużają się tworząc kształt gniazda – wklęsły w środku), z szorstko owłosionymi szypułami. Pokrywy wspierające baldach są liczne, trójdzielne lub pierzasto podzielone, często podobne długością do szypuł. Pokrywki pod baldaszkami są także liczne i zwykle podzielone, czasem tylko równowąskie lub trójwrębne. Kwiaty są obupłciowe i męskie, białe, czasem żółtawe lub czerwonawe. Środkowy kwiat w baldachu jest klejstogamiczny i zwykle ciemnoczerwony. Kwiaty w centrum baldaszków są promieniste, a brzeżne są niesymetryczne – mają zewnętrzne płatki większe. Ząbki kielicha są niewyraźne[6].
- Owoce
- Rozłupnie rozpadająca się na dwie jednonasienne rozłupki. Osiągają do 4 mm długości i 1,5 mm szerokości. Żebra główne są szczeciniasto owłosione, a boczne zaopatrzone są w kolce[6].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Roślina dwuletnia, rzadko jednoroczna[6], hemikryptofit. W klimacie umiarkowanym w pierwszym roku wegetacji roślina tworzy różyczkę liści oraz gruby korzeń. W drugim roku z korzenia wybija łodyga z kwiatostanem, roślina wytwarza nasiona zużywając zawarte w korzeniu substancje zapasowe i obumiera. Kwitnie od czerwca do jesieni, jest owadopylna. Roślina miododajna, nektar znajduje się na dnie kwiatowym. Kwiaty są przedprątne, możliwe jest tylko zapylenie krzyżowe. Nasiona rozsiewane są przez zwierzęta (epizoochoria)[7]. Dziko rosnąca forma typowa rośnie na ugorach, łąkach, miedzach i przydrożach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Arrhenatheretalia[8]. Liczba chromosomów 2n = 18[9].
Zmienność
[edytuj | edytuj kod]Gatunek jest bardzo zmienny – wyróżnia się szereg podgatunków spośród których w Polsce spotyka się co najmniej dwa:
- Daucus carota L. subsp. carota – podgatunek nominatywny występujący w Polsce w stanie dzikim
- Daucus carota L. subsp. sativus (Hoffm.) Arcang. var. sativus Hoffm. – marchew uprawna
- Daucus carota L. subsp. sativus (Hoffm.) Arcang. var. atrorubens Alef – marchew czarna (marchew uprawna odmiany czarnej, typ fioletowy[10])
Inne podgatunki[11]:
- Daucus carota L. subsp. azoricus Franco
- Daucus carota L. subsp. cantabricus A. Pujadas
- Daucus carota L. subsp. commutatus (Paol.) Thell.
- Daucus carota L. subsp. drepanensis (Arcang.) Heywood
- Daucus carota L. subsp. fontanesii Thell.
- Daucus carota L. subsp. gadecaei (Rouy & E. G. Camus) Heywood
- Daucus carota L. subsp. gummifer (Syme) Hook. f.
- Daucus carota L. subsp. halophilus (Brot.) A. Pujadas
- Daucus carota L. subsp. hispanicus (Gouan) Thell.
- Daucus carota L. subsp. major (Vis.) Arcang.
- Daucus carota L. subsp. majoricus A. Pujadas
- Daucus carota L. subsp. maritimus (Lam.) Batt.
- Daucus carota L. subsp. maximus (Desf.) Ball
- Daucus carota L. subsp. parviflorus (Desf.) Thell.
- Daucus carota L. subsp. rupestris (Guss.) Heywood
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Wyhodowane z typowego dzikiego gatunku liczne odmiany podgatunku Daucus carota subsp. sativus są uprawiane jako warzywo lub roślina pastewna. Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Unii Europejskiej. Jadalny korzeń ma wiele zastosowań w kuchni. Można jadać marchew na surowo, jako surówkę, gotowaną w sałatkach i zupach lub z wody, smażoną, duszoną. Z marchwi robi się soki i przeciery, a także przetwory.
W klasyfikacji urzędowej Unii Europejskiej marchew uznawana jest za warzywo[12]. Ponieważ jednak w Portugalii marchew używana jest do wyrobu dżemów, w rozumieniu dyrektywy ustalającej parametry ich produkcji, marchew należy traktować jak owoc[13].
Wartość odżywcza
[edytuj | edytuj kod]- Korzeń marchwi zawiera odżywcze węglowodany, białko, liczne karoteny (1,656 witaminy A oraz 9,938 mg β-karotenu)[14], olejek lotny, witaminy B1 i B2 (0,06 mg), B6, C (6-10 mg), E, H, K, PP (0,05 mg) oraz wapń, żelazo, miedź i fosfor, a także pektyny.
|
|
Właściwości lecznicze
[edytuj | edytuj kod]W marchwi występującej w środowisku naturalnym wykryto 2-himachalen-6-ol, a także związki fenolowe. Substancje te wywołują efekt hepatoprotekcyjny oraz unieczynniają reaktywne formy tlenu[16].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-01] (ang.).
- ↑ Daucus carota, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Daucus carota L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-10-10] .
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 189, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
- ↑ a b c d e f Marian Koczwara , Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. T. IX. Dwuliścienne wolnopłatkowe-dwuokwiatowe. Cz. VII, Kraków 1960, s. 131-132 .
- ↑ Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Zbigniew Borna (red.): Szczegółowa uprawa warzyw. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1973, s. 102-104.
- ↑ Taxon: Daucus carota. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2011-04-13]. (ang.).
- ↑ Nomenklatura Scalona (CN) stanowiąca obowiązującą urzędowo klasyfikację towarów w Unii Europejskiej. [dostęp 2009-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-19)].
- ↑ Council Directive 2001/113/EC of 20 December 2001. [dostęp 2014-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2014)].
- ↑ a b c Hanna Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow: Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Wyd. II zmienione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 498. ISBN 978-83-200-5311-1.
- ↑ a b Dietary Reference Intakes Tables and Application. Institute of Health. The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine. (ang.).
- ↑ Wassim N. Shebaby i inni, Antioxidant and hepatoprotective activities of the oil fractions from wild carrot ( Daucus carota ssp. carota ), „Pharmaceutical Biology”, 53 (9), 2015, s. 1285–1294, DOI: 10.3109/13880209.2014.976349, ISSN 1388-0209 [dostęp 2023-10-10] (ang.).
- BioLib: 40371
- EoL: 581785
- EUNIS: 151358
- Flora of China: 200015518
- Flora of North America: 200015518
- FloraWeb: 1886
- GBIF: 3034742
- identyfikator iNaturalist: 76610
- IPNI: 841063-1
- ITIS: 29477
- NCBI: 4039
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2757936
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:841063-1
- identyfikator Tropicos: 1701516
- USDA PLANTS: DACA6
- CoL: 6CFRZ