Przejdź do zawartości

Mapa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nova totius terrarum orbis tabula Amstelodami, mapa świata z 1689 roku

Mapa (z łac. mappa – obrus) – graficzny obraz powierzchni Ziemi lub jej części (także nieba lub planety czy innego ciała niebieskiego), wykonywany na płaszczyźnie, w skali, według zasad odwzorowania kartograficznego, przy użyciu umownych znaków graficznych. Mapa stanowi podstawowe narzędzie badań i prezentacji wyników w historii, geografii i geodezji.

Przeniesienie powierzchni ze sfery (Ziemia nie jest idealną kulą, ma nieregularny kształt geoidy, ale przy sporządzaniu mapy przyjmuje się założenie o jej kulistości, lub że jest elipsoidą obrotową) na płaską powierzchnię mapy wymaga:

Nauka o mapach to kartografia, zaś znaki kartograficzne to symbole, za pomocą których wyraża się treść mapy.

Elementy mapy

[edytuj | edytuj kod]
  • obraz kartograficzny – główna część mapy, przedstawiająca informacje o obiektach i zjawiskach oraz ich rozmieszczeniu. Wiadomości te tworzą treść mapy;
  • osnowa matematyczna – przyjęte odwzorowanie kartograficzne i związana z nim siatka kartograficzna, skala oraz sieć punktów osnowy geodezyjnej. Ten ostatni element to przeniesione na mapę punkty na Ziemi mające precyzyjnie określoną pozycje i wysokość;
  • elementy pomocnicze – ułatwiają korzystanie z mapy. To głównie legenda, czyli opis umowny znaków użytych na mapie. Czasami są to wykresy do pomiarów na mapach;
  • dane uzupełniające – to przekroje, diagramy, tabele. Ten element nie jest konieczny, ale bardzo wzbogaca mapę i ułatwia korzystanie z niej.

Podział map

[edytuj | edytuj kod]
Przykład mapy przeglądowej
Przykład mapy tematycznej

Ze względu na treść

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja map ogólnogeograficznych i tematycznych, opracowana przez państwową służbę geodezyjną i kartograficzną do celów gospodarczych i społecznych, została wprowadzona w Polsce geodezyjną instrukcją O-2[1].

Ogólny podział map ze względu na treść:

Podział map społeczno-gospodarczych

[edytuj | edytuj kod]

Podział map przyrodniczych

[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na skalę

[edytuj | edytuj kod]
  • mapy wielkoskalowe (skala od 1:100 do 1:10 000)
  • mapy średnioskalowe (od 1:20 000 do 1:300 000)
  • mapy małoskalowe (poniżej 1:500 000)[2]

lub

  • mapy zasadnicze w skali od 1:500 do 1:5 000
  • mapy topograficzne w skali od 1:5 000 do 1:200 000, przedstawiające szczegółowo np. rzeźbę terenu lub sieć dróg
  • mapy przeglądowo-topograficzne w skali od 1:200 000 do 1:1 000 000, zawierające zgeneralizowane elementy bardziej szczegółowych map topograficznych. Przedstawiają np. pokrycie i rzeźbę terenu, sieć komunikacyjną lub wodną
  • mapy przeglądowe w skali mniejszej niż 1:1 000 000, mocno zgeneralizowane, przedstawiają ogólny obraz kontynentów lub ich większych części[3]

Drugi podział jest nie do końca precyzyjny, gdyż identyczne nazwy stosuje się przy podziale map ze względu na ich treść – mapa w skali 1:100 000 może być ze względu na szczegółowość treści mapą przeglądową (np. mapa ścienna), pomimo że jest w skali map topograficznych.

Metody prezentacji kartograficznej zjawisk

[edytuj | edytuj kod]

Termin mapa w innych dziedzinach

[edytuj | edytuj kod]

Termin mapa oznacza jako synonim także:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Instrukcja techniczna O-2. Warszawa: GUGiK, 1987, s. 10-11.
  2. mapa, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2011-11-14].
  3. Instrukcja techniczna O-2. Warszawa: GUGiK, 1987, s. 12.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]