Przejdź do zawartości

Małpioszczurek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Małpioszczurek
Pithecheir
Lesson, 1840[1]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Millardiini

Rodzaj

małpioszczurek

Typ nomenklatoryczny

Pithecheir melanurus Lesson, 1840

Synonimy
Gatunki

3 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Małpioszczurek[7] (Pithecheir) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Jawie i Malezji[8][9][10].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 122–180 mm, długość ogona 157–215 mm, długość ucha 13–19 mm, długość tylnej stopy 25–32 mm; masa ciała 49–164 g[9][11].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1840 roku francuski zoolog René Lesson w książce swojego autorstwa o tytule Species des mammifères bimanes et quadrumanes[1]. Na gatunek typowy Lesson wyznaczył (oznaczenie monotypowe) małpioszczurka jawajskiego (P. melanurus).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Pithecheir (Pithechir, Pithecochirus, Pithechirus, Pitechirus): gr. πιθηκος pithēkos ‘małpa’; χειρ kheir, χειρος kheiros ‘dłoń’[12].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[13][11][8][7]:

Opisano również gatunek wymarły z plejstocenu dzisiejszej Indonezji[14][15]:

  1. a b c Wariant pisowni Pithecheir Lesson, 1840.
  2. Nieuzasadniona poprawka Pithecheir Lesson, 1840.
  3. Niepoprawna późniejsza pisownia Pithecheir Lesson, 1840.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b R.P. Lesson: Species des mammifères bimanes et quadrumanes; suivi d’un mémoire sur les Oryctéropes. Paris: J.B. Baillière, 1840, s. 264. (fr.).
  2. S. Müller: Over de zoogdieren van den Indischen Archipel. W: C.J. Temminck: Verhandelingen over de natuurlijke geschiedenis der Nederlandsche Overzeesche Bezittingen. Leiden: in commissie bij S. en J. Luchtmans en C.C. van der Hoek, s. 12. (niem.).
  3. C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 93. (niem.).
  4. Mammalia. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 26. (łac.).
  5. J.J. Kaup: Classification der Säugethiere und Vögel. Darmstadt: C.W. Leske, 1844, s. 76. (niem.).
  6. H.R. Schinz: Systematisches Verzeichniss aller bis jetzt bekannten Säugethiere oder Synopsis Mammalium nach dem Cuvier’schen System. Cz. 1. Solothurn: Verlag von Jent und Bakmann, 1845, s. 260. (niem.).
  7. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 277. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  8. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 512. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  9. a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 736. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  10. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Pithecheir. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-12].
  11. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 328. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  12. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 538, 1904. (ang.). 
  13. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).
  14. J.S. Zijlstra, †Pithecheir peninsularis Chaimanee, 1998, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  15. Y. Chaimanee. Plio-Pleistocene rodents of Thailand. „Thai Studies in Biodiversity”. 3, s. 80, 1998. (ang.).