Przejdź do zawartości

Małoryta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Małoryta
Маларыта
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

małorycki

Populacja (2010)
• liczba ludności


11700[1]

Nr kierunkowy

1651

Kod pocztowy

225901

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Małoryta”
Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Małoryta”
Ziemia51°47′N 24°05′E/51,783333 24,083333

Małoryta (biał. Маларыта, Małaryta, ros. Малори́та, Małorita) – miasto na Białorusi, stolica rejonu w obwodzie brzeskim liczące 11,7 tys. mieszkańców (2010).

W miejscowości urodził się polski malarz i scenograf teatralny Konstanty Mackiewicz.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Kościół w Małorycie w 1924

Miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana w 1566. Wieś królewska położona była w końcu XVIII wieku w ekonomii brzeskiej w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[2] I Rzeczypospolitej. Po III rozbiorze w 1795 roku włączona do Rosji. Spis ludności przeprowadzony w 1897 r. wykazał, że wśród 1480 mieszkańców Małoryty było zaledwie 227 Żydów, co stanowiło 15% ludności.

11 lutego 1919 roku, po wycofaniu się Niemców, Małoryta została zajęta przez polską piechotę z grupy gen. Listowskiego. Trzy dni później pod Małorytą i Mokranami w potyczkach Polacy wzięli do niewoli 60 bolszewickich żołnierzy, w tym 10 oficerów[3]. Za II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy Małoryta. W 1931 roku otworzono tu fabrykę dykty należącą do Hamera[4]. Podczas II wojny światowej w 1939 roku Małotyta znalazła się pod okupacją sowiecką, w trakcie której odebrano właścicielom wszystkie sklepy i przedsiębiorstwa, a wielu mieszkańców zesłano przymusowo w głąb ZSRR[4]. W 1941 roku po ataku Niemiec na ZSRR w północno-zachodniej części miasteczka utworzono getto dla około 2 tys. Żydów (rejon ulicy Wokzalnej). W lipcu 1942 roku oddział niemiecko-ukraiński rozstrzelał Żydów w okolicy pagórka Pieszczanka na północny zachód od miejscowości (ulica Sowchoznaja)[4]. W 1945 roku na mocy Konferencji jałtańskiej miasto włączono do ZSRR.

Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy

Religia

[edytuj | edytuj kod]

Małoryta jest siedzibą prawosławnego dekanatu małoryckiego (w eparchii brzeskiej i kobryńskiej) oraz dwóch należących do niego parafii[5]. Działa tu również parafia rzymskokatolicka pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny.

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Znajduje się tu stacja kolejowa Małoryta.

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
  2. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 116.
  3. Lech Wyszczelski: Wstępna faza walk. W: Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 56, 58. ISBN 978-83-11-11934-5.
  4. a b c Historia społeczności | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2019-04-01].
  5. Малоритское благочиние. pravbrest.by. [dostęp 2021-01-29]. (ros.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]