Przejdź do zawartości

Ludmiła Samotiosowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludmiła Samotiosowa
Людмила Самотёсова
Data i miejsce urodzenia

26 października 1939
Leningrad

Wzrost

162 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
brąz Meksyk 1968 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Mistrzostwa Europy
brąz Budapeszt 1966 sztafeta 4 × 100 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Belgrad 1969 sztafeta 1+2+3+4 okrążenia
złoto Wiedeń 1970 sztafeta 4 × 1 okrążenie
srebro Belgrad 1969 sztafeta 4 × 1 okrążenie
Uniwersjada
złoto Budapeszt 1965 sztafeta 4 × 100 m
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Ludmiła Iwanowna Samotiosowa ros. Людмила Ивановна Самотёсова, z domu Ignatjewa ros. Игнатьева (ur. 26 października 1939 w Leningradzie[1]) – rosyjska lekkoatletka reprezentująca Związek Radziecki, sprinterka, medalistka olimpijska z 1968 oraz medalistka mistrzostw Europy.

Biegała z powodzeniem na dystansach od 100 metrów do 400 metrów. Wystąpiła w biegu na 200 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie, ale odpadła w eliminacjach. Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio zajęła 5. miejsce w finale biegu na 200 metrów, a w sztafecie 4 × 100 metrów była wraz z koleżankami czwarta[1]{.

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów oraz zajęła 5. miejsca w biegach na 100 metrów ina 200 metrów na uniwersjadzie w 1965 w Budapeszcie[2].

Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie (sztafeta biegła w składzie: Wira Popkowa, Wałentyna Bolszowa, Samotiosowa i Renāte Lāce)[3]. Na europejskich igrzyskach halowych w 1967 w Pradze nie wystąpiła w finale biegu na 400 metrów. Na następnych europejskich igrzyskach halowych w 1968 w Madrycie sztafeta 4 × 1 okrążenie z jej udziałem została zdyskwalifikowana[4].

Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku zdobyła wraz z koleżankami brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (sztafeta radziecka biegła w składzie: Ludmiła Żarkowa, Galina Bucharina, Popkowa i Samotiosowa). Startowała również w biegach na 100 metrów i na 200 metrów, ale odpadła w półfinałach[1]. Zwyciężyła w sztafecie szwedzkiej 1+2+3+4 okrążenia (w składzie: Popkowa, Samotiosowa, Raisa Nikanorowa i Anna Zimina) na europejskich igrzyskach halowych w 1969 w Belgradzie oraz zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 1 okrążenie (w składzie: Bucharina, Popkowa, Ludmiła Gołomazowa i Samotiosowa)[5]. Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach, a w sztafecie 4 × 100 metrów zajęła 6. miejsce[6].

Na pierwszych halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu zwyciężyła w sztafecie × 200 metrów (w składzie: Nadieżda Biesfamilna, Popkowa, Bucharina i Samotiosowa)[7]. W 1973 zakończyła karierę lekkoatletyczną.

Samotiosowa była mistrzynią ZSRR w biegu na 100 metrów w 1968, na 200 metrów w 1964, 1967 i 1968 oraz na 400 metrów w 1966 i 1967[8]. Była również halową mistrzynią ZSRR w biegach na 60 metrów i na 400 metrów w 1965[9].

Ustanawiała rekordy ZSRR w biegu na 100 metrów (11,1 s 15 sierpnia 1968 w Leninakanie), dwukrotnie na 200 metrów (do 23,0 s 18 sierpnia 1968 w Leninakanie), czterokrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów (do 43,4 s 20 października 1968 w Meksyku) i w sztafecie 4 × 400 metrów (3:38,7 18 lipca 1969 w Los Angeles)[10].

Rekordy życiowe Samotiosowej[1]:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 100 metrów 15 sierpnia 1968, Giumri 11,1 s
bieg na 200 metrów 1968 23,16 s

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Lyudmila Ignatyeva-Samotyosova [online], olympedia.org [dostęp 2021-06-29] (ang.).
  2. Королева спорта на Всемирных универсиадах 1959– 2011 гг. [online], docme.su, 2013, s. 114, 118, 143 [dostęp 2021-06-29] (ros.).
  3. Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 141.
  4. Alain Bouillé (red.): L'Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 68, 70. ISBN 29095528065.
  5. Alain Bouillé (red.): L'Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 71. ISBN 29095528065.
  6. Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 146 i 148.
  7. Alain Bouillé (red.): L'Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 71-72. ISBN 29095528065.
  8. Soviet Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2012-08-21] (ang.).
  9. Soviet Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2012-08-21] (ang.).
  10. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 192, 199, 318 i 325.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]