Little Mix
 Zespół podczas występu w Paryżu we wrześniu 2019. | |
| Inne nazwy |
Rhytmix |
|---|---|
| Rok założenia | |
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Aktywność |
od 2011 |
| Wydawnictwo |
Syco Music (2011-2018), Columbia Records, RCA Records |
| Powiązania |
Ariana Grande, Britney Spears, Charlie Puth, CNCO, Iggy Azalea, Jason Derulo, Jess Glynne, Kid Ink, Missy Elliott, MNEK, Nicki Minaj, Sean Paul, Simon Cowell, T-Boz, Tulisa Contostavlos, Rak-Su |
| Skład | |
| Leigh-Anne Pinnock Jade Thirlwall Perrie Edwards | |
| Byli członkowie | |
| Jesy Nelson | |
| Strona internetowa | |
Little Mix – brytyjski żeński zespół wokalny założony w 2011, w którego skład wchodzą Jade Thirlwall, Perrie Edwards i Leigh-Anne Pinnock[1].
Zwyciężczynie ósmego sezonu programu telewizyjnego The X Factor w 2011. Po wygraniu programu podpisały kontrakt płytowy z Syco Music, wytwórnią muzyczną Simona Cowella, a także wydały własną wersję utworu Damiena Rice’a „Cannonball”. W listopadzie 2012 wydały debiutancki album studyjny pt. DNA, który zadebiutował na czwartym miejscu amerykańskiej listy Billboard 200, bijąc rekord ustanowiony przez formację Spice Girls na najlepszy debiut pierwszego wydawnictwa brytyjskiego artysty w Stanach Zjednoczonych[2]. W 2013 wydały drugi album pt. Salute, który również był wysoko notowany na liście[3]. W 2015 wydały trzeci album pt. Get Weird, który zdobył certyfikat podwójnej platynowej płyty, nadany przez Brytyjski Przemysł Fonograficzny. W 2016 zaprezentowały czwarty album pt. Glory Days, który stał się światowym fenomenem[4], docierając na szczyt notowania UK Albums Chart i stając się najszybciej sprzedającym się albumem na terenie Wielkiej Brytanii od czasów płyty Davida Bowiego pt. Blackstar z 2016. W 2018 wydały piąty album pt. LM5, który został przyjęty pozytywnie przez krytyków muzycznych. 6 listopada 2020 wydały szósty album zatytułowany Confetti[5].
Laureatki czterech statuetek Europejskich Nagród Muzycznych MTV dla najlepszego brytyjskiego i irlandzkiego wykonawcy, dwóch nagród Brit Awards, a także Teen Choice Awards i Glamour Awards. W 2017 znalazły się w rankingu „100 najbardziej wpływowych Brytyjczyków” sporządzonym przez firmę Debrett’s[6].
14 grudnia 2020 roku Jesy Nelson ogłosiła swoje odejście z zespołu, co uargumentowała zbyt dużą presją, która negatywnie wpłynęła na jej zdrowie psychiczne[7]. Piosenkarka zmagała się z problemami na tym tle od wielu lat.
Skład zespołu
[edytuj | edytuj kod]Perrie Edwards
[edytuj | edytuj kod]Perrie Louise Edwards[8] urodziła się 10 lipca 1993[9] i była wychowana w osadzie Whiteleas w South Shields w Tyne and Wear[10] przez rodziców Alexandra Edwardsa i Deborah Duffy. Ma starszego brata o imieniu Jonnie oraz młodszą, przyrodnią siostrę, Caitlin. Podczas castingu do programu The X Factor wykonała utwór kanadyjskiej piosenkarki Alanis Morissette, „You Oughta Know”[11]. Uczęszczała do szkoły podstawowej Radipole w Weymouth, w hrabstwie Dorset[12], potem do szkoły katolickiej SS Peter and Paul RC Primary School. Studiowała w Mortimer Community College[12], ale później przeniosła się do Newcastle College, gdzie otrzymała dyplom BTEC za sztukę sceniczną[12]. Jako nastolatka mieszkała przez dwa lata w mieście Hamilton w Nowej Zelandii[13]. Od dziecka cierpi ona na atrezję przełyku[14] i anosmię (brak zmysłu węchu)[15].
Jade Thirlwall
[edytuj | edytuj kod]Jade Amelia Thirlwall[8] urodziła się 26 grudnia 1992[16], będąc wychowana w osadzie Laygate w South Shields w Tyne and Wear[17] jako pół egipcjanka, pół jemenka[18]. Jest ona córką Jamesa Thirlwalla i Normy Badwi, a także starszą siostrą młodszego brata Karla. Do przesłuchań w programie The X Factor zgłosiła się dwukrotnie, w 2008 i 2010, gdzie odpadła na etapie bootcampu. Studiowała kilkadziesiąt dziedzin związanych ze sztuką sceniczną w koledżu w South Tyneside[12]. W książce wydanej przez zespół, pt. Our World ujawniła o borykaniu się z jadłowstrętem psychicznym (anoreksją), czego powodem była przemoc w szkole oraz śmierć jej dziadka[19]. Thirlwall jest sojuszniczką społeczności LGBTQ+[20]. W kwietniu 2019 podpisała kontrakt wraz z Leigh-Anne Pinnock z TwentySeven i została oficjalną autorką tekstów piosenek[21]. W październiku otworzyła własny bar koktajlowy[22][23][24] oraz była jurorką w jednym z odcinków brytyjskiej edycji programu RuPaul’s Drag Race[25][26]. W tym samym roku podczas wyborów parlamentarnych w Wielkiej Brytanii stała się z jedną osób aprobujących Partię Pracy[27][28].
Leigh-Anne Pinnock
[edytuj | edytuj kod]Leigh-Anne Pinnock urodziła się 4 października 1991[29], będąc wychowana również w High Wycombe w Buckinghamshire[30] jako córka Johna Pinnocka i Deborah Thornhill. Jest ona pochodzenia barbadoskiego i jamajskiego[18]. Przed dołączeniem do zespołu pracowała jako kelnerka w Pizza Hut[31]. Podczas przesłuchań do The X Factor wykonała utwór Rihanny „Only Girl (In the World)”. Przez pierwsze lata działalności grupy, jak sama przyznała, czuła się „niewidzialna”, zmagała się także z różnymi przejawami rasizmu. Od lutego 2015 prowadzi bloga modowego w serwisie Tumblr, „Leigh Loves”[32]. W kwietniu 2019 r. stała się wraz z Gabrielle Urquhart założycielką marki In’a’Seashell, sprzedającej stroje kąpielowe[33], a także w tym samym czasie u boku Thirlwall oficjalnie autorką tekstów po podpisaniu umowy z TwentySeven[21].
Jesy Nelson
[edytuj | edytuj kod]Jessica Louise Nelson[34] urodziła się 14 czerwca 1991 r.[35] i była wychowana w mieście Romford, zlokalizowanym w zachodniej części Londynu przez rodziców Johna Nelsona i Janice White. Ma starszą siostrę, Jade, a także dwóch starszych braci o imionach Joseph i Jonathan[36][37]. Podczas castingu do The X Factor wykonała ona utwór „Bust Your Windows” Jazmine Sullivan. Po dołączeniu do Little Mix, była ofiarą przemocy w sieci oraz nie radziła sobie z czasem będąc jeszcze w programie[37]. Uczęszczała do Jo Richardson Community School, a następnie do Abbs Cross Academy & Arts College w Hornchurch[36]. Uczęszczała także do szkoły teatralnych im. Sylvii Young i Yvonne Rhodes. W 2014 roku zaczęła się spotykać z liderem zespołu Rixton, Jakiem Roche’em. Zaręczyli się oni w połowie lipca 2015[38], natomiast zerwali w listopadzie 2016[39]. Grała główną rolę w filmie dokumentalnym Jesy Nelson: Odd One Out z 2019[40], skupiającym się na jej wizerunku, zdrowiu psychicznym i cybernękaniu[41]. Ujawniła w nim, że w 2013 z powodu nienawiści ludzi oraz komentarzy na temat jej wyglądu oraz wagi próbowała popełnić samobójstwo[42][43][44]. W listopadzie 2019 dokument otrzymał złotą nagrodę podczas OnSide Awards[45][46][47], a także zwyciężył w kategorii „The Factual Award” podczas 25. ceremonii rozdania nagród National Television Awards[48][49][50].
Historia
[edytuj | edytuj kod]2011–2015: The X Factor i pierwsze albumy
[edytuj | edytuj kod]Grupa powstała 19 sierpnia 2011 podczas ósmej serii brytyjskiej wersji programu The X Factor. Na casting dziewczyny przyszły jako solistki, lecz zostały połączone w grupę, której mentorką została Tulisa Contostavlos. Na początku lipca 2012 na oficjalnym kanale YouTube girlsband opublikował lyric video do „Wings”, pierwszego singla promującego debiutancki album. Singiel stał się numerem 1. na świecie, a kilka dni później pojawił się także teledysk do utworu. We wrześniu 2012 ujawniły okładkę i tytuł swojej debiutanckiej płyty pt. DNA, a także tytuł drugiego singla, również „DNA”. 19 listopada 2012 wydały debiutancką płytę, która powstała w wytwórni Simona Cowella – Syco. 11 listopada 2013 w Wielkiej Brytanii został wydany drugi album pt. Salute.
Na gali Brit Awards 2015 potwierdziły nagranie nowego albumu, opisując go jako „cały, nowy dźwięk”, myśląc też o wydaniu go w 2015. Mając prawie 100 piosenek napisanych na album, 21 maja 2015 wydały główny singiel, „Black Magic”. Singiel przez trzy tygodnie utrzymał się na 1. miejscu na liście UK Singles Chart, będąc pierwszym singlem grupy dziewczęcej, który osiągnął taki wynik. Singiel znalazł się też na 8. pozycji w Australii oraz 67. w Stanach Zjednoczonych, stając się najwyżej notowanym singlem w kraju. Grupa wystąpiła pierwszy raz wraz ze singlem na stadionie Wembley podczas Capital Summertime Ball 2015, oraz zaśpiewała inne single ze swojego repertuaru. Girlsband wystąpił też śpiewając „Black Magic” podczas Teen Choice Awards w sierpniu 2015, wygrywając też na gali swoją pierwszą nominację. Wraz ze współpracą z innymi autorami tekstów, Little Mix zostały autorkami tekstu singla Britney Spears oraz Iggy Azalei, „Pretty Girls”, wydanego w maju 2015.
15 lipca 2015 oznajmiły, że trzeci album będzie zatytułowany Get Weird. 25 września 2015 wydały jedynie drugi singiel z ich płyty, „Love Me Like You”, który został wykonany premierowo w australijskiej wersji programu X Factor w październiku 2015, następnie na Royal Albert Hall w grudniu 2015 oraz na Capital Jingle Bell Ball. 6 listopada wydały album Get Weird, z którym zadebiutowały na 2. miejscu listy UK Albums Chart i 13. na liście Billboard 200, dzięki czemu Little Mix stało się jedyną grupą z Wielkiej Brytanii, mającą swoje trzy albumy, które zadebiutowały w Top 15 amerykańskiej listy. Płyta jest pokryta dwukrotną platyną w Wielkiej Brytanii oraz do sierpnia 2016 sprzedała ponad 600 tys. kopii. Podczas finału brytyjskiego X Factor wystąpiły z medleyem singli „Black Magic” i piosenki „Sax” Fleur East. 5 grudnia 2015 potwierdziły, że trzecim singlem z albumu będzie „Secret Love Song”, zawierający gościnne wokale Jasona Derulo. Oficjalnie został on wydany 3 lutego 2016. 24 lutego zaśpiewały go na gali Brit Awards 2016, na której były nominowane do zdobycia statuetek w kategoriach Najlepszy brytyjski singiel oraz Najlepsze video brytyjskie.
13 marca 2016 wyruszyły w trasę koncertową pt. The Get Weird Tour, która obejmowała występy w Europie, Australii i Azji. Ustanowiły rekord najlepiej sprzedającej się trasy arenowej w Wielkiej Brytanii w 2016. 11 kwietnia 2016 potwierdziły, że czwartym i ostatnim singlem z płyty będzie „Hair”, który zawiera wers od Seana Paula. Został on wydany 15 kwietnia 2016 i zajął 11. miejsce na liście UK Singles Chart oraz 10. miejsce w Australii.
2016–2017: Glory Days i reedycja
[edytuj | edytuj kod]21 czerwca 2016 potwierdziły rozpoczęcie pracy nad czwartym albumem studyjnym, który miał ukazać się „przed świętami Bożego Narodzenia”. W wywiadzie podczas V Festival w Chelmsford oznajmiły, że ich główny singiel z albumu, „Shout Out to My Ex”, zostanie wydany w październiku 2016. Piosenka została wydana 16 października po występie grupy w programie X Factor. Singiel zadebiutował na pierwszym miejscu w Wielkiej Brytanii, sprzedając się w 67-tysięcznym nakładzie w sieci. Album pt. Glory Days ukazał się 18 listopada 2016 i zadebiutował na miejscu pierwszym na liście albumów w Wielkiej Brytanii, sprzedając się w nakładzie ponad 96 tys. egzemplarzy. 5 grudnia 2016 ogłosiły, że drugim singlem z Glory Days zostanie „Touch”, który został wydany 18 grudnia 2016 i osiągnął 4. pozycję na UK Singles Chart. Od 3 lutego do 15 kwietnia supportowały Arianę Grande podczas jej drugiej, światowej trasy pt. Dangerous Woman Tour. Na gali Brit Awards 2017 zostały nominowane do trzech kategorii, wygrywając nagrodę w kategorii za „Najlepszy singiel brytyjski” (za „Shout Out to My Ex”). 3 marca 2017 wydały trzeci singiel z płyty, „No More Sad Songs”. 21 maja wyruszyły w trasę promującą ich czwarty album, The Glory Days Tour. Do 3 września była ona częścią letniej trasy, Summer Shout Out Tour, natomiast od 9 października do 26 listopada była ona częścią Glory Days Tour. 26 maja 2017 zaprezentowały czwarty singiel z płyty, „Power” (z gościnnym udziałem angielskiego rapera Stormzy’ego).
W sierpniu 2017 wraz z latynoskim boysbandem CNCO wydały zremiksowaną wersję ich singla „Reggaeton Lento”. Singiel znalazł się na reedycji czwartego albumu girlsbandu pt. Glory Days: The Platinum Edition, która została wydana 24 listopada 2017.
Od 2018: Letnia trasa koncertowa i LM5
[edytuj | edytuj kod]27 listopada 2017 ogłosiły letnią trasę koncertową pt. The Summer Hits Tour, której sprzedaż biletów rozpoczęła się 30 listopada[51]. Trasa ruszyła 24 marca 2018 koncertem w Chibie (Japonia), gdzie odbywał się festiwal PopSpring, natomiast zakończyła się 29 lipca w Inverness (Szkocja). 13 stycznia 2018 były nominowane do 38. ceremonii rozdania nagród BRIT Awards w kategoriach „Najlepszy brytyjski singel” i „Najlepszy brytyjski teledysk”. Tydzień po gali zostały laureatkami trzech nagród na pierwszej gali Global Awards. W maju potwierdziły zakończenie produkcji ich piątego albumu studyjnego oraz ogłosiły kolejną trasę koncertową[52]. 22 czerwca pojawiły się gościnnie w singlu grupy Cheat Codes „Only You”, który znalazł się na ścieżce dźwiękowej The Pool Party, promującej program randkowy ITV Love Island[53][54][55][56]. 12 października wydały pierwszy singiel z nowej płyty, „Woman Like Me” z gościnnym udziałem Nicki Minaj. Do utworu wypuściły teledysk, który od premiery osiągnął wynik ponad 200 mln wyświetleń w serwisie YouTube. Z singlem zajęły drugie miejsce na liście UK Singles Chart. 10 listopada zakończyły działalność z wytwórnią Syco Music, co tłumaczyły „słabą promocją materiału”. Podpisały kontrakt płytowy z wytwórnią RCA Records, pod której szyldem 16 listopada wydały piąty album studyjny pt. LM5, zawierający 14 nagrań[57]. 20 lutego 2019 zostały ogłoszone zdobywczyniami statuetki w kategorii „Najlepszy brytyjski teledysk” (za utwór „Woman Like Me”) na 39. rozdaniu nagród BRIT Awards. 14 czerwca wydały singiel „Bounce Back”[58].
Inspiracje muzyczne
[edytuj | edytuj kod]Inspiracjami muzycznymi Perrie Edwards są Christina Aguilera, Whitney Houston, Mariah Carey, Michael Jackson, oraz Steve Perry z amerykańskiego zespołu Journey. Jesy Nelson inspiruje się Spice Girls, TLC, i Missy Elliott. Dla Leigh-Anne Pinnock, Mariah Carey jest największą inspiracją muzyczną, natomiast dla Jade Thirlwall, Diana Ross, jej ulubiona wokalistka. Inspiracjami muzycznymi całej grupy są Beyonce, Destiny’s Child, En Vogue, Rihanna, oraz Michael Jackson.
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy studyjne
[edytuj | edytuj kod]| Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Certyfikat | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| UK [59] |
AUS [60] |
CAN [61] |
IRL [62] |
JPN [63] |
NZL [64] |
USA [65] |
POL [66] | |||
| DNA |
|
3 | 10 | 4 | 3 | 20 | 14 | 4 | – | |
| Salute |
|
4 | 4 | 7 | 7 | 36 | 11 | 6 | – |
|
| Get Weird |
|
2 | 2 | 12 | 1 | 35 | 8 | 13 | – |
|
| Glory Days | 1 | 2 | 21 | 1 | 41 | 9 | 25 | 30 | ||
| LM5 |
|
3 | 8 | 25 | 2 | 60 | 6 | 40 | 42 | |
| Confetti | 2 | 7 | 37 | 1 | 104 | 7 | 85 | 11 |
| |
| Between Us |
|
| ||||||||
| „–” oznacza, że album nie był notowany. | ||||||||||
Single
[edytuj | edytuj kod]| Tytuł | Rok | Pozycja na liście | Certyfikat | Album | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| UK [59] |
AUS [77] |
CAN [61] |
NZL [78] |
POL [79] |
USA [61] | ||||
| „Cannonball” | 2011 | 1 | – | – | – | – | – |
|
– |
| „Wings” | 2012 | 1 | 3 | 69 | 15 | – | 79 | DNA | |
| „DNA” | 3 | 48 | – | – | – | –[a] | |||
| „Change Your Life” | 2013 | 12 | 8 | – | 29 | – | – | ||
| „How Ya Doin’?” (gościnnie Missy Elliott) |
16 | 29 | – | – | – | – |
| ||
| „Move” | 3 | 26 | – | 12 | – | –[b] | Salute | ||
| „Little Me” | 14 | 85 | – | – | – | – |
| ||
| „Word Up!” | 2014 | 6 | 45 | – | – | – | – | – | |
| „Salute” | 6 | – | – | – | – | – |
|
Salute | |
| „Black Magic” | 2015 | 1 | 8 | 52 | 31 | – | 67 | Get Weird | |
| „Love Me Like You” | 11 | 27 | – | –[c] | – | – | |||
| „Secret Love Song” (gościnnie Jason Derulo) |
2016 | 6 | 16 | – | 18 | 62 | – | ||
| „Hair” (gościnnie Sean Paul) |
11 | 10 | – | 32 | – | – | |||
| „Shout Out to My Ex” | 1 | 4 | 37 | 7 | – | 69 | Glory Days | ||
| „Touch” | 2017 | 4 | 13 | 57 | 22 | – | – | ||
| „No More Sad Songs” (gościnnie Machine Gun Kelly) |
15 | – | – | –[d] | – | – |
| ||
| „Power” (gościnnie Stormzy) |
6 | – | – | –[e] | – | – | |||
| „Reggaetón Lento” (oraz CNCO) |
5 | 68 | 96 | –[f] | 27 | –[g] | Glory Days: The Platinum Edition oraz CNCO | ||
| „Only You” (oraz Cheat Codes) |
2018 | 13 | 92 | – | –[h] | – | – | LM5 | |
| „Woman Like Me” (gościnnie Nicki Minaj) |
2 | 23 | 60 | 23 | – | – | |||
| „Think About Us” (gościnnie Ty Dolla Sign) |
2019 | 22 | – | – | –[i] | – | – |
| |
| „Bounce Back”[j] | 10 | 86 | – | –[k] | – | – |
|
– | |
| „One I've Been Missing” | 59 | – | – | –[l] | – | – | |||
| „Break Up Song” | 2020 | 9 | – | – | – | – | – |
|
Confetti |
| „Holiday” | 15 | – | – | – | – | – |
| ||
| „Sweet Melody” | 1 | – | – | – | – | – |
| ||
| „No Time For Tears” | 19 | – | – | – | – | – |
|
– | |
| „Confetti” | 2021 | 9 | – | – | – | – | – |
|
Confetti |
| „Heartbreak Anthem” | 3 | 49 | 86 | – | 26 | – |
|
Between Us | |
| „Kiss my (uh-oh)”
(oraz Anne-Marie) |
17 | – | – | – | – | – | – | Therapy | |
| „–” oznacza że pozycja nie była notowana | |||||||||
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ „DNA” nie trafiło na listę Billboard Hot 100, ale zajęło pozycję 14. na Bubbling Under Hot 100 Singles.
- ↑ „Move” nie trafiło na listę Billboard Hot 100, ale zajęło pozycję 22. na Bubbling Under Hot 100 Singles.
- ↑ „Love Me Like You” nie trafiło na listę NZ Top 40 Singles, ale zajęło pozycję 1. na NZ Heatseeker Singles.
- ↑ „No More Sad Songs” nie trafiło na listę NZ Top 40 Singles, ale zajęło pozycję 9. na NZ Heatseeker Singles.
- ↑ „Power” nie trafiło na listę NZ Top 40 Singles, ale zajęło pozycję 7. na NZ Heatseeker Singles.
- ↑ „Reggaetón Lento” nie trafiło na listę NZ Top 40 Singles, ale zajęło pozycję 4. na NZ Heatseeker Singles.
- ↑ „Reggaetón Lento” nie trafiło na listę Billboard Hot 100, ale zajęło pozycję 3. na Bubbling Under Hot 100 Singles.
- ↑ „Only You” nie trafiło na listę NZ Top 40 Singles, ale zajęło pozycję 5. na NZ Heatseeker Singles.
- ↑ „Think About Us” nie trafiło na listę NZ Top 40 Singles Chart, ale zajęło pozycję 26. na NZ Hot Singles Chart.
- ↑ „Bounce Back” znalazł się tylko na japońskiej edycji albumu Confetti.
- ↑ „Bounce Back” nie trafiło na listę NZ Top 40 Singles Chart, ale zajęło pozycję 13. na NZ Hot Singles Chart.
- ↑ „One I’ve Been Missing” nie trafiło na listę NZ Top 40 Singles Chart, ale zajęło pozycję 26. na NZ Hot Singles Chart.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ The X Factor [online], www.itv.com [dostęp 2019-07-30].
- ↑ Little Mix Smash Spice Girls’ Record [online], HuffPost UK, 5 czerwca 2013 [dostęp 2019-07-30] (ang.).
- ↑ Little Mix – Chart history | Billboard [online], www.billboard.com [dostęp 2019-07-30].
- ↑ Little Mix’s Glory Days is the millennium’s longest reigning girl group Number 1 [online], www.officialcharts.com [dostęp 2019-07-30] (ang.).
- ↑ Zoya Raza-Sheikh, Little Mix announce their sixth studio album Confetti [online], GAY TIMES, 17 września 2020 [dostęp 2020-11-06] (ang.).
- ↑ Debrett’s 500 List: Music, „The Telegraph”, 20 stycznia 2017, ISSN 0307-1235 [dostęp 2019-07-30] (ang.).
- ↑ Jesy Nelson leaves Little Mix: 'The constant pressure is very hard’, „BBC News”, 14 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-14] (ang.).
- ↑ a b Names of Little Mix [online], MP!, 26 czerwca 2012 [dostęp 2020-02-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Cosmopolitan UK, the women’s magazine for fashion, beauty, sex tips and celebrity news [online], Cosmopolitan [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2020-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-21)].
- ↑ Heat [online], Heat [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ a b c d Ruth Lawson, Teachers back X Factor’s Jade and Perrie [online], nechronicle, 10 października 2011 [dostęp 2020-02-06] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-24].
- ↑ Little Mix star looking forward to New Zealand homecoming [online], Stuff [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Emily Hutchinson, Perrie Edwards praises the NHS for saving her life [online], Digital Spy, 6 lipca 2018 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Chi Chi Izundu, Little Mix’s Perrie Edwards: I have no sense of smell [online], BBC Newsbeat, 7 października 2013 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Jade Thirlwall – 26th December [online], Capital [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2020-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].
- ↑ a b Little Mix want to make their mark [online], gulfnews.com [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Madeline Roth, Little Mix’s Jade Thirlwall Reveals Her Devastating Battle With Anorexia [online], MTV News [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Little Mix’s Jade Thirwall slays homophobic fan with epic comeback [online], Attitude.co.uk, 17 marca 2016 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ a b Shirley Halperin, Shirley Halperin, Little Mix Members Sign With New Sony/ATV Venture TwentySeven Music Publishing (EXCLUSIVE) [online], Variety, 4 kwietnia 2019 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Jade Thirlwall celebrates launch of her own Red Door cocktail bar [online], Metro, 27 października 2019 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Simon Meechan, Little Mix’s Jade to open her own cocktail bar in South Shields [online], nechronicle, 22 października 2019 [dostęp 2020-02-06].
- ↑ Little Mix’s Jade Thirlwall will open her own cocktail bar [online], Fuzzable, 22 października 2019 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ HuffPost is now part of Verizon Media [online], consent.yahoo.com [dostęp 2020-02-06].
- ↑ Every guest judge appearing on RuPaul’s Drag Race UK [online], Capital [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Little Mix’s Jade Thirlwall announces support for Labour [online], independent [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Little Mix, Tomorrow. VOTE.pic.twitter.com/3ksB0IiXnT [online], @LittleMix, 2019 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Leigh-Anne Pinnock – 4th October [online], Capital [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ High Wycombe-born pop star looks set to top album charts for first time with Little Mix [online], Bucks Free Press [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Pimp My Ride: Little Mix | Wonderland Magazine [online], Wonderland, 17 lutego 2015 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Anna Duff, Little Mix Girl Leigh-Anne Pinnock Talks Her Other Job | Look [online], Look Magazine, 18 marca 2016 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Abigail Gillibr, Little Mix Leigh-Anne Pinnock to ‘promote self love’ with bikini line [online] [dostęp 2020-02-06].
- ↑ Names of Little Mix [online], MP!, 26 czerwca 2012 [dostęp 2020-02-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-06] (ang.).
- ↑ HuffPost is now part of Verizon Media [online], consent.yahoo.com [dostęp 2020-02-06].
- ↑ a b Safira Ali, Romford’s Jesy Nelson has made history by winning X Factor with Little Mix [online], Romford Recorder [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ a b Jesy Nelson Biography, Picture Gallery & Video | heatworld.com [online], web.archive.org, 26 lipca 2014 [dostęp 2020-02-06] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-26].
- ↑ WATCH: Jesy Nelson & Jake Roche Getting Engaged In Front Of Ed Sheeran Is Just Too Perfect [online], Capital [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Anna Duff, Coleen Nolan Opens Up About Jesy Nelson And Jake Roche’s Split [online], Look Magazine, 6 grudnia 2016 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ BBC – Little Mix’s Jesy Nelson shares her struggles with mental health in new BBC documentary – Media Centre [online], www.bbc.co.uk [dostęp 2020-02-06].
- ↑ Elle Hunt, Little Mix’s Jesy Nelson on surviving the trolls: 'People were saying horrific things’, „The Guardian”, 8 września 2019, ISSN 0261-3077 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Jesy Nelson praised for ‘inspiring’ documentary, „BBC News”, 13 września 2019 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Celebrities rush to support Jesy Nelson after she revealed suicide attempt in documentary [online], The Independent, 13 września 2019 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Little Mix singer Jesy Nelson reveals she attempted suicide after abuse online [online], The Independent, 9 września 2019 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ A full Royal Albert Hall hosts first ever OnSide Awards [online], OnSide Youth Zones, 17 listopada 2019 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ » Incredible performances from young people at Onside Awards show [online] [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ The Script met HRH The Duke of Sussex at OnSide Youth Zones awards [online], CelebMix, 18 listopada 2019 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Simone Williams, Jesy Nelson shouts out her mum and Chris Hughes in emotional NTAs speech [online], Cosmopolitan, 28 stycznia 2020 [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Lottie Gibbons, Jesy Nelson breaks down in National Television Awards win [online], liverpoolecho, 28 stycznia 2020 [dostęp 2020-02-06].
- ↑ Jesy Nelson delighted as her ‘Odd One Out’ documentary is nominated for an NTA [online], Hits Radio [dostęp 2020-02-06] (ang.).
- ↑ Little Mix announce stadium tour – including a date in Bolton, „manchestereveningnews”, 27 listopada 2017 [dostęp 2018-06-02] (ang.).
- ↑ Confirmed: Little Mix’s new album is coming out in 2018 [online] [dostęp 2018-06-02] (ang.).
- ↑ Little Mix Have A New Song ‘Only You’ Coming With Cheat Codes! | MTV UK [online], 14 czerwca 2018 [dostęp 2018-06-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-14].
- ↑ Brand new Little Mix song to feature on Love Island album [online], 17 czerwca 2018 [dostęp 2018-06-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-17].
- ↑ CHEAT CODES na Instagramie: „Back at it with some new new for you all, “only you” with the girls in @littlemix drops Friday” [online], Instagram [dostęp 2018-06-18] (pol.).
- ↑ Little Mix na Instagramie: „We are so excited for this one! @CheatCodes x Little Mix #OnlyYou is coming THIS FRIDAY! 22.06.18 🧜♀️ Are you ready?” [online], Instagram [dostęp 2018-06-18] (pol.).
- ↑ Little Mix Split With Simon Cowell And Record Label Just Days Ahead Of New Album Release, „HuffPost UK”, 10 listopada 2018 [dostęp 2018-11-14] (ang.).
- ↑ “Bounce Back”: Little Mix mostra prévia do aguardado novo single [online], POPline, 26 maja 2019 [dostęp 2019-09-09] (port. braz.).
- ↑ a b Little Mix UK Chart History. www.officialcharts.com. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
- ↑ Little Mix Australian Albums Chart. www.australian-charts.com. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
- ↑ a b c Little Mix Billboard Chart History. www.billboard.com. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
- ↑ irishcharts.com – Discography Little Mix [online], www.irish-charts.com [dostęp 2020-09-22].
- ↑ Little Mixのアルバム売上ランキング [online], ORICON NEWS [dostęp 2019-12-09].
- ↑ Little Mix New Zealand Albums Chart. charts.org.nz. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
- ↑ Little Mix [online], Billboard [dostęp 2020-11-23].
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 18.11.2016 – 24.11.2016. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-12-02]. (pol.).OLiS – sprzedaż w okresie 16.11.2018 – 22.11.2018. olis.onyx.pl. [dostęp 2020-11-21]. (pol.). OLiS – sprzedaż w okresie 06.11.2020 – 12.11.2020. olis.onyx.pl. [dostęp 2020-11-21]. (pol.).
- ↑ Matt Collar: Little Mix DNA review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v BPI: Little Mix. www.bpi.co.uk. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
- ↑ ARIA Charts – Accreditations – 2012 Albums. www.aria.com.au. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
- ↑ The Irish Charts – All there is to know [online], www.irishcharts.ie [dostęp 2020-09-22].
- ↑ Matt Collar: Little Mix Glory Days review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
- ↑ AlbumsAccreds2017 [online], web.archive.org, 15 kwietnia 2020 [dostęp 2020-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-15].
- ↑ a b c d e f Gold/Platinum [online], Music Canada [dostęp 2020-11-23] (ang.).
- ↑ 1975, Chocolate, Single - bpi [online], bpi.co.uk [dostęp 2024-04-24] (ang.).
- ↑ a b c d Oficjalna Lista Wyróżnień – złote płyty [online], OLiS [dostęp 2024-05-20].
- ↑ 1975, Chocolate, Single - bpi [online], bpi.co.uk [dostęp 2024-04-24] (ang.).
- ↑ Little Mix Australian Singles Chart. www.australian-charts.com. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
- ↑ Little Mix New Zealand Singles Chart. charts.org.nz. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
- ↑ ZPAV :: Bestsellery i wyróżnienia - AirPlays - Top - Archiwum [online], zpav.pl [dostęp 2024-04-24].
- ↑ a b c d ARIA Charts – Accreditations – 2013 Singles [online], web.archive.org, 7 sierpnia 2020 [dostęp 2020-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-07].
- ↑ The Official New Zealand Music Chart [online], THE OFFICIAL NZ MUSIC CHART [dostęp 2020-11-23] (ang.).
- ↑ a b RIAA: Little Mix. www.riaa.com. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
- ↑ The Official New Zealand Music Chart [online], THE OFFICIAL NZ MUSIC CHART [dostęp 2020-11-23] (ang.).
- ↑ ARIA Charts – Accreditations – 2013 Singles. www.aria.com.au. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
- ↑ Single Accreds 2015 [online], web.archive.org, 10 sierpnia 2020 [dostęp 2020-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-10].
- ↑ The Official New Zealand Music Chart [online], THE OFFICIAL NZ MUSIC CHART [dostęp 2020-11-23] (ang.).
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2016 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-10-15].
- ↑ a b ARIA Charts – Accreditations – 2016 Singles [online], web.archive.org, 20 stycznia 2017 [dostęp 2020-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-20].
- ↑ The Official New Zealand Music Chart [online], THE OFFICIAL NZ MUSIC CHART [dostęp 2020-11-23] (ang.).
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2022 roku [online], ZPAV [dostęp 2022-12-30].
- ↑ a b c ARIA Charts – Accreditations – 2017 Singles [online], web.archive.org, 10 sierpnia 2020 [dostęp 2020-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-10].
- ↑ The Official New Zealand Music Chart [online], THE OFFICIAL NZ MUSIC CHART [dostęp 2020-11-23] (ang.).
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2017 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-10-15].
- ↑ The Official New Zealand Music Chart [online], THE OFFICIAL NZ MUSIC CHART [dostęp 2020-11-23] (ang.).
- ↑ a b Oficjalna Lista Wyróżnień – platynowe płyty [online], OLiS [dostęp 2024-08-22].
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2019 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-10-15].
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2019 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-10-15].
- ↑ a b Złote płyty CD przyznane w 2021 roku [online], ZPAV [dostęp 2021-09-27].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona internetowa zespołu
- Dyskografia Little Mix w bazie MusicBrainz (ang.)