Lelkowiec zimowy
Phalaenoptilus nuttallii[1] | |||
(Audubon, 1844) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
lelkowiec zimowy | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Zasięg występowania | |||
w sezonie lęgowym występuje przez cały rok |
Lelkowiec zimowy[5], lelek zimowy[6], lelek Nuttala[7] (Phalaenoptilus nuttallii) – gatunek ptaka z rodziny lelkowatych (Caprimulgidae).
Najmniejszy przedstawiciel rodziny w Ameryce Północnej. Nie wiadomo, czy odbywa wędrówki: może zapadać w odrętwienie, przeczekując niepomyślną pogodę; wtedy temperatura ciała obniża się do 18–19 °C[7].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]P. nuttallii występuje w zależności od podgatunku[8]:
- P. nuttallii nuttallii – południowo-zachodnia Kanada, zachodnie i zachodnio-środkowe USA oraz północny Meksyk.
- P. nuttallii californicus – zachodnia Kalifornia (USA), północna Kalifornia Dolna (Meksyk).
- P. nuttallii hueyi – południowo-wschodnia Kalifornia i południowo-zachodnia Arizona (USA), północno-wschodnia Kalifornia Dolna (Meksyk).
- P. nuttallii dickeyi – południowa Kalifornia Dolna (Meksyk).
- P. nuttallii adustus – południowa Arizona (USA), północny Meksyk.
- P. nuttallii centralis – środkowy Meksyk.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy opisał John James Audubon w 1844 roku, nadając mu nazwę Caprimulgus Nuttallii[9]. Jako miejsce typowe autor wskazał górne Missouri pomiędzy Fort Pierre a ujściem rzeki Cheyenne w Dakocie Południowej w USA[9]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Phalaenoptilus opisanego przez Roberta Ridgwaya w 1880 roku[8][10].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Nazwa rodzajowa: gr. φαλαινα phalaina – ćma; πτιλον ptilon – upierzenie[11].
Epitet gatunkowy: Thomas Nuttall (1786–1859), angielski botanik, ornitolog w USA latach 1808–1812, 1815–1841, 1847–1848[12].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 18–21 cm; masa ciała samców 31–58 g, samic 37–58 g[13]. Wierzch ciała brązowy, srebrnoszary w czarne plamki; spód ciała czarno-szary, w delikatne prążki. Gardło białe, kontrastuje z czarną maską i górną częścią piersi. Skrzydła zaokrąglone, białe plamy w rogach białego ogona. Obie płcie są podobne. U młodych plamy na gardle i na ogonie są mniej wyraźne, upierzenie z płowym nalotem.
Zasięg, środowisko
[edytuj | edytuj kod]Suche, wyżynne tereny na południe od północno-zachodniej i północno-środkowej Ameryki Północnej. Zimuje na południe od południowo-zachodniej Ameryki Północnej, lecz obszary, w których zimuje, są słabo poznane.
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje lelkowca zimowego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za wzrostowy[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Phalaenoptilus nuttallii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Phalaenoptilus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-03-30] (ang.).
- ↑ Common Poorwill (Phalaenoptilus nuttallii). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ a b BirdLife International, Phalaenoptilus nuttallii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2015-4 [dostęp 2016-06-11] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Caprimulginae Vigors, 1825 - lelki (wersja: 2020-04-13). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-02].
- ↑ P. Mielczarek, W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 136, 1999. ISSN 0550-0842.
- ↑ a b Gromada: Ptaki Aves. W: W. Zamachowski, A. Zyśk: Strunowce (Chordata). Podręcznik zoologii dla studentów. Kraków: Wydawnictwo Naukowe WSP, 1997, s. 387. ISBN 83-86841-92-3.
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Frogmouths, Oilbird, potoos, nightjars. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-02]. (ang.).
- ↑ a b J.J. Audubon: The birds of America: from drawings made in the United States and their territories. Cz. 7. New York: J.B. Chevalier, 1844, s. 350. (ang.).
- ↑ R. Ridgway. Revisions of nomenclature of certain North American birds. „Proceedings of the United States National Museum”. 3, s. 5, 1880. (ang.).
- ↑ Phalaenoptilus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-17] (ang.), [archiwum].
- ↑ nuttallii, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
- ↑ N. Cleere, G.M. Kirwan: Common Poorwill (Phalaenoptilus nuttallii). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-06-11]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).