Przejdź do zawartości

Lamb of God

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lamb of God
Ilustracja
Randy Blythe, 2015
Inne nazwy

Burn the Priest (1994–1999)

Rok założenia

1994

Pochodzenie

 Stany Zjednoczone (Richmond)

Gatunek

groove metal[1][2], metalcore[1][2], metal alternatywny[3], speed metal[3], thrash metal[3], heavy metal[3], death metal[3]

Wydawnictwo

Metal Blade Records, Prosthetic Records, Epic Records, Roadrunner Records, Nuclear Blast

Powiązania

Blotted Science, Megadeth

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Lamb of God – amerykański zespół wykonujący szeroko pojętą muzykę heavymetalową, zaliczany do nurtu New Wave of American Heavy Metal. Powstał w 1994 roku w Richmond w stanie Wirginia. Do 1999 roku zespół działał pod nazwą Burn the Priest. W skład formacji wchodzą: wokalista Randy Blythe, gitarzyści Mark Morton i Willie Adler, basista John Campbell oraz perkusista Chris Adler.

Muzyka i teksty

[edytuj | edytuj kod]

Powszechnie kategoryzowany jako przedstawiciel groove metalu[1][2] kwartet w swej twórczości odwołuje się ponadto do takich stylów jak: metalcore[1][2], metal alternatywny[3], speed metal[3], thrash metal[3], heavy metal[3] i death metal[3]. W muzyce Lamb of God występują charakterystyczne elementy, takie jak tłumione riffy i niestandardowa budowa piosenek. Ich teksty dotyczą nierzadko polityki, kapitalizmu („As the Palaces Burn”, „Vigil”), amerykańskiej historii („In Defense of Our Good Name”), wojny („Ashes of the Wake”), religii („Ruin”), używek („11th Hour”, „Pariah”) oraz innych tematów.

„Gramy muzykę, która rozdziela linię pomiędzy progresywnym i tradycyjnym rockiem” – wyjaśnia Campbell. „Myślę, że tworzymy progresywny rock bardziej przystępnym do słuchania bez zaniżania jego progresywności. Kompleksowość naszej muzyki przemawia do ludzi lubiących techniczne granie, lecz aranżacje nie są tak ekstremalne, by nie trafić w gusta zwykłych słuchaczy. To dobra równowaga.” (zaczerpnięte z oficjalnej strony zespołu)

Historia

[edytuj | edytuj kod]
John Campbell, 2015

Zespół został założony w 1994 roku pod nazwą Burn the Priest przez gitarzystów Marka Mortona i Matta Connera, basistę Johna Campbella oraz perkusistę Chrisa Adlera. Członkowie zespołu poznali się w trakcie studiów na Uniwersytecie Virginia Commonwealth. Wkrótce po powstaniu zespołu skład opuścili Morton i Conner, motywując swą decyzję koncentracją na nauce. Adler i Campbell podjęli się kontynuacji gry w zespole z Abem Spearem, który objął funkcję gitarzysty. W 1995 roku do składu dołączył wokalista Randy Blythe wraz z którym muzycy zarejestrowali pierwsze demo. Dwa lata później grupa nagrała split wraz z zespołem ZED, który trafił do sprzedaży nakładem niewielkiej oficyny Goatboy Farms[4]. Również w 1997 roku do składu powrócił Mark Morton w roli drugiego gitarzysty. Kolejne wydawnictwo, także split, tym razem z formacją Agents of Satan ukazało się w 1998 roku[5].

13 kwietnia 1999 roku nakładem wytwórni muzycznej Legion Records ukazał się debiutancki album zespołu zatytułowany Burn the Priest[6]. Nagrania zostały wyprodukowane przez gitarzystę i wokalistę zespołu Today Is the Day – Steve’a Austina. W międzyczasie skład opuścił Spear, którego zastąpił młodszy brat Adlera – Willie. W odnowionym składzie grupa podpisała umowę z wytwórnią Prosthetic Records, a także zmieniła nazwę na Lamb of God. 26 września 2000 roku na mocy nowego kontraktu ukazał się pierwszy album formacji pod nową nazwą – zatytułowany New American Gospel[7]. Wydawnictwo było promowane teledyskiem do utworu „Black Label”, a także trwającą dwa lata trasą koncertową. Kolejny album zespołu pt. As the Palaces Burn ukazał się 3 maja 2003 roku[8]. Wydawnictwo przysporzyło zespołowi pierwszego sukcesu komercyjnego. Album uplasował się na 64. miejscu listy Billboard 200 w Stanach Zjednoczonych[9]. W trakcie trasy koncertowej promującej płytę zespół zarejestrował pierwszy album wideo – Terror and Hubris, który został wydany 13 stycznia 2004 roku[10].

31 sierpnia, także 2004 roku ukazał się następny album studyjny Lamb of God pt. Ashes of the Wake[11]. Umowa o dystrybucję z Epic Records pozwoliła grupie na szerszy udział w rynku muzycznym. Wydawnictwo dotarł do 27. miejsca listy Billboard 200 znalazłszy 35 tys. nabywców przeciągu tygodnia od dnia premiery[9]. W utworze tytułowym gościli gitarzyści Alex Skolnick, znany z występów w zespole Testament oraz Chris Poland, były członek formacji Megadeth. Promocja Ashes of the Wake została poparta intensywną trasę koncertową. Muzycy uczestniczyli m.in. w objazdowych festiwalach Ozzfest 2004 i Sounds of the Underground 2005. Rozliczne występy sceniczne grupa udokumentowała koncertowym albumem Killadelphia, który trafił do sprzedaży w maju 2005 roku[12]. Dwa miesiące później wydawnictwo to, wydane w formie DVD uzyskało status złotej płyty w Stanach Zjednoczonych[13]. Natomiast dwa lata później nagrania zostały wyróżnione platynową płytą. 22 sierpnia 2006 roku ukazał się czwarty album studyjny grupy zatytułowany Sacrament[14]. Produkcja znalazła ponad 60 tys. nabywców w tydzień od premiery, plasując się na 8. miejscu amerykańskiej listy przebojów[9][15].

Willie Adler, 2015

Wydawnictwo – Sacrament było także pierwszym, które spotkało się z szerszym zainteresowaniem na rynku międzynarodowym. Płyta trafiła na listy przebojów w Australii i Wielkiej Brytanii, plasując się, odpowiednio na 22. i 89 miejscu. Zespół promował album w ramach trasy koncertowej The Unholy Alliance 2006 m.in. u boku takich zespołów jak Slayer, czy Mastodon. Muzycy koncertowali ponadto w ramach Ozzfest oraz Gigantour, poprzedzając występy Megadeth. Rok później zespół uzyskał nominację do nagrody Grammy w kategorii Best Metal Performance z utworem „Redneck”[16]. 10 czerwca 2008 roku do sprzedaży trafił trzeci album wideo Lamb of God pt. Walk with Me in Hell[17]. Wydawnictwo odniosło sukces komercyjny w USA, uzyskując, wkrótce po premierze status złotej, a następnie – rok później platynowej płyty[13]. 24 lutego 2009 roku ukazał się piąty album grupy zatytułowany Wrath[18]. Materiał trafił do sprzedaży w Stanach Zjednoczonych nakładem Epic Records, natomiast na rynku międzynarodowym dzięki Roadrunner Records.

Album znalazł w USA niespełna 70 tys. nabywców w przeciągu tygodnia od dnia premiery. Promowany teledyskiem do utworu „Set to Fail” materiał trafił ponadto m.in. na listy przebojów w Finlandii, Australii i Japonii. Ponadto w ramach promocji grupa dała szereg koncertów, m.in. poprzedzając występy Metalliki podczas World Magnetic Tour. Pod koniec trasy koncertowej Mortona ze względów rodzinnych zastąpił Buz McGrath, znany z występów w zespole Unearth. Rok później kompozycja „Set to Fail” przysporzyła grupie kolejnej nominacji do nagrody Grammy[19]. Następnie, w czerwcu, także 2010 roku ukazała się pierwsza kompilacja nagrań Lamb of God pt. Hourglass[20]. 24 stycznia 2012 roku ukazał się szósty album zespołu zatytułowany Resolution[21]. Płyta dotarła do 2. miejsca amerykańskiej listy przebojów, jednakże osiągnęła znaczeni niższą sprzedaż w stosunku do poprzedniej z wynikiem 52 tys. kopii w pierwszym tygodniu od premiery[9]. W listopadzie tego samego roku czeska prokuratura złożyła przeciwko Randy’emu Blythe akt oskarżenia, stawiając zarzuty uszkodzenia ciała, które doprowadziły do śmierci uczestnika koncertu w Pradze 24 maja 2010 roku. Muzyk miał zepchnąć podczas koncertu ze sceny 19-letniego mężczyznę z publiczności, który w wyniku tego odniósł obrażenia i po 14 dniach zmarł w szpitalu. 27 czerwca 2012 roku Blythe został zatrzymany w Czechach i tymczasowo aresztowany. 2 sierpnia został zwolniony z aresztu po wniesieniu kaucji w wysokości ok. 400 000 dolarów. Blythe został uniewinniony ze wszystkich postawionych mu zarzutów 5 marca 2013.

Muzycy

[edytuj | edytuj kod]
Chris Adler, 2015
Obecny skład zespołu
Byli członkowie zespołu
  • Matt Conner – gitara rytmiczna (1994)
  • Abe Spear – gitara rytmiczna (1994–1999), gitara prowadząca (1994-1997)
  • Chris Adler – perkusja (1994-2019)
Muzycy koncertowi
  • Doc Coyle – gitara prowadząca (2009)[22]
  • Buz McGrath – gitara prowadząca (2009)[23]
  • Matt DeVries – gitara basowa (2013)[24]
  • Paul Waggoner – gitara prowadząca (2014)[25]
Oś czasu

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Albumy studyjne
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Sprzedaż Certyfikat
USA
[9] 		CAN
[9] 		AUS
[26] 		UK
[27] 		JPN
[28] 		GER
[29] 		SWE
[30] 		FIN
[31] 		NLD
[32]
New American Gospel
  • Data: 26 września 2000[7]
  • Wydawca: Prosthetic Records
 – – – – – – – – –
As the Palaces Burn
  • Data: 6 maja 2003[8]
  • Wydawca: Prosthetic Records
 64 – – – – – – – –
Ashes of the Wake
  • Data: 31 sierpnia 2004[11]
  • Wydawca: Epic Records
 27 – – – – – – – –
Sacrament
  • Data: 22 sierpnia 2006[14]
  • Wydawca: Epic Records
 8 – 25 89 – – – – –
  • CAN: złota płyta[36]
Wrath
  • Data: 24 lutego 2009[18]
  • Wydawca: Epic Records
 2 1 8 25 59 61 35 5 52
Resolution
  • Data: 24 stycznia 2012[21]
  • Wydawca: Epic Records
 2 2 3 19 56 37 21 5 36
VII: Sturm und Drang
  • Data: 24 lipca 2015[40]
  • Wydawca: Epic Records
 3 1 2 7 69 12 19 3 13
„–” album nie był notowany.
Albumy wideo
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
USA
[42] 		SWE
[43]
Terror and Hubris
  • Data: 13 stycznia 2004[10]
  • Wydawca: Epic Records
 31 –
Killadelphia
  • Data: 10 maja 2005[12]
  • Wydawca: Epic Records
 4 –
Walk with Me in Hell
  • Data: 10 czerwca 2008[17]
  • Wydawca: Epic Records
 2 3
„–” album nie był notowany.
Minialbumy
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Sprzedaż
USA
[9]
The Duke EP
  • Data: 18 listopada 2016
  • Wydawca: Epic Records
 85
Albumy koncertowe
Tytuł Dane dot. albumu
Killadelphia
  • Data: 13 grudnia 2005[46]
  • Wydawca: Epic Records
Kompilacje
Tytuł Dane dot. albumu
Hourglass
  • Data: 1 czerwca 2010[20]
  • Wydawca: Epic Records
Pozostałe
Tytuł Dane dot. albumu
Burn the Priest / ZED (jako Burn the Priest)
  • Data: 1997[4]
  • Wydawca: Goatboy Farms
Burn the Priest / Agents of Satan
(jako Burn the Priest)
  • Data: 1998[5]
  • Wydawca: Deaf American
Burn the Priest (jako Burn the Priest)
  • Data: 13 kwietnia 1999[6]
  • Wydawca: Legion Records

Teledyski

[edytuj | edytuj kod]
Mark Morton, 2015
Tytuł Rok Reżyseria Album Źródło
„Black Label” 2002 Will Carsola New American Gospel [47]
„11th Hour” 2003 Jason Joseph As The Palaces Burn [48]
„Ruin” Dan Rush [49]
„As the Palaces Burn” [50]
„Laid to Rest” 2004 Chris Sims Ashes Of The Wake [51]
„Now You’ve Got Something to Die For” 2005 Doug Spangenberg [52]
„Redneck” 2006 Bill Fishman Sacrament [53]
„Walk with Me in Hell” 2008 Doug Spangenberg – [54]
„Set to Fail” 2009 Wrath [55]
„Ghost Walking” 2011 Moreframes Animation Resolution [56]
„Desolation” 2012 – [57]
„Vigil” 2013 Don Argott As The Palaces Burn [58]
„512” 2015 Jorge Torres-Torres VII: Sturm und Drang [59]
„Overlord” – [60]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
2007 Best Metal Performance „Redneck” Nagroda Grammy Nominacja [16]
2009 Best International Band Lamb of God Metal Hammer Golden Gods Awards Nominacja [61]
Shredder(s) Mark Morton, Willie Adler Nominacja
Best Album Wrath Nominacja
2010 Best Metal Performance „Set to Fail” Nagroda Grammy Nominacja [19]
Best International Band Lamb of God Metal Hammer Golden Gods Awards Laur [62]
2011 Best Metal Performance „In Your Words” Nagroda Grammy Nominacja [63]
2012 Best Hard Rock/Metal Performance „Ghost Walking” Nominacja [64]
Best International Band Lamb of God Metal Hammer Golden Gods Awards Laur [65]
2015 Best Metal Performance „512” Nagroda Grammy Nominacja [66]
2016 Best Live Band Lamb of God Metal Hammer Golden Gods Awards Laur [67]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Encyclopaedia Metallum – Lamb of God. www.metal-archives.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  2. ↑ a b c d Garry Sharpe-Young: Lamb of God Biography. www.rockdetector.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g h i j Eduardo Rivadavia: Lamb of God Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  4. ↑ a b Encyclopaedia Metallum – Burn the Priest – Burn the Priest / ZED. www.metal-archives.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  5. ↑ a b Encyclopaedia Metallum – Burn the Priest – Burn the Priest / Agents of Satan. www.metal-archives.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  6. ↑ a b Encyclopaedia Metallum – Burn the Priest – Burn the Priest. www.metal-archives.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  7. ↑ a b Patrick Kennedy: Lamb of God New American Gospel review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  8. ↑ a b Eduardo Rivadavia: Lamb of God As the Palaces Burn review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  9. ↑ a b c d e f g Lamb of God Billboard Chart History. www.billboard.com. [dostęp 2015-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-04)]. (ang.).
  10. ↑ a b Lamb of God Terror and Hubris. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  11. ↑ a b Johnny Loftus: Lamb of God Ashes of the Wake review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  12. ↑ a b Lamb of God Killadelphia. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  13. ↑ a b c d e RIAA: Lamb of God. www.riaa.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  14. ↑ a b James Christopher Monger: Lamb of God Sacrament review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  15. ↑ LAMB OF GOD’s ‘Resolution’ Cracks U.S. Top 5. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  16. ↑ a b 49rd Annual Grammy Awards nominees list. www.rockonthenet.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  17. ↑ a b Greg Prato: Lamb of God Walk with Me in Hell review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  18. ↑ a b James Christopher Monger: Lamb of God Wrath review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  19. ↑ a b 52rd Annual Grammy Awards nominees list. www.grammy.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  20. ↑ a b Thom Jurek: Lamb of God Hourglass review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  21. ↑ a b Gregory Heaney: Lamb of God Resolution review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  22. ↑ GOD FORBID’s COYLE To Fill In For LAMB OF GOD’s MORTON On METALLICA Tour. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  23. ↑ UNEARTH’S MCGRATH SUBS FOR LAMB OF GOD’S MORTON FOR END OF EUROPEAN TOUR. bravewords.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  24. ↑ Lamb of God’s John Campbell Leaves Tour. www.metalinsider.net. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  25. ↑ LAMB OF GOD’s MORTON Sitting Out European Tour; BETWEEN THE BURIED AND ME’s WAGGONER Filling In. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  26. ↑ Lamb of God Australian Albums Chart. australian-charts.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  27. ↑ Lamb of God UK Albums Chart. www.officialcharts.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  28. ↑ Oricon: Lamb of God. www.oricon.co.jp. [dostęp 2015-08-04]. (jap.).
  29. ↑ Lamb of God German Albums Chart. www.musicline.de. [dostęp 2015-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-08)]. (niem.).
  30. ↑ Lamb of God Swedish Albums Chart. www.swedishcharts.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  31. ↑ Suomen virallinen lista – Artistit Lamb Of God: Vii – Sturm Und Drang. www.ifpi.fi. [dostęp 2015-08-04]. (fiń.).
    Suomen virallinen lista – Artistit Lamb Of God: Wrath. www.ifpi.fi. [dostęp 2015-08-04]. (fiń.).
    Suomen virallinen lista – Artistit Lamb Of God: Resolution. www.ifpi.fi. [dostęp 2015-08-04]. (fiń.).
  32. ↑ Lamb of God Dutch Albums Chart. www.dutchcharts.nl. [dostęp 2015-08-04]. (niderl.).
  33. ↑ PROSTHETIC To Reissue LAMB OF GOD Vinyl For ‘Record Store Day’. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  34. ↑ TESTAMENT’s CHUCK BILLY Performs ‘Redneck’ With LAMB OF GOD (Video). www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  35. ↑ LAMB OF GOD’s 'Ashes Of The Wake’ Certified Gold By RIAA. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-04-12]. (ang.).
  36. ↑ a b c d Music Canada: Lamb of God. musiccanada.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  37. ↑ LAMB OF GOD, KEEP OF KALESSIN Confirmed For Norway’s HOVEFESTIVALEN. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  38. ↑ LAMB OF GOD Fill-In Guitarist DOC COYLE Gets Hit In Face With Cup Of Water; Video Available. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  39. ↑ Metal By Numbers 3/28: The Charts Make Us Unsane. www.metalinsider.net. [dostęp 2015-09-10]. (ang.).
  40. ↑ James Christopher Monger: Lamb of God VII: Sturm und Drang review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  41. ↑ Matt Brown: Metal By Numbers 9/9: Motörhead work their bad magic. www.metalinsider.net. [dostęp 2015-09-10]. (ang.).
  42. ↑ Top Music Video – Terror and Hubris. Billboard.com, 2004-01-31. [dostęp 2008-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-08)].
    Top Music Videos. „Billboard”. Tom 117, Nr 35, s. 71, 2005-08-27. Nielsen Business Media, Inc.. ISSN 0006-2510. (ang.). 
    Top Music Video – Walk with Me in Hell. Billboard.com, 2008-07-19. [dostęp 2008-10-22].
  43. ↑ Veckolista DVD Album – Vecka 31, 31 juli 2008. www.sverigetopplistan.se. [dostęp 2015-08-04]. (szw.).
  44. ↑ ARIA Charts – Accreditations – 2008 DVD. www.aria.com.au. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  45. ↑ Matt Brown: Metal By Numbers 11/30: Metallica return with a number one debut (duh). www.metalinsider.net. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
  46. ↑ Lamb of God Killadelphia. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  47. ↑ Black Label. MTV Networks, 2002-08-21. [dostęp 2008-08-11].
  48. ↑ Lamb of God Film Video for „Eleventh Hour”. blabbermouth.net, 2003-06-18. [dostęp 2008-08-23].
  49. ↑ Lamb of God to Film New Video, Release DVD. blabbermouth.net, 2003-10-01. [dostęp 2008-08-23].
  50. ↑ Lamb of God to Film Video for „As the Palaces Burn”. blabbermouth.net, 2004-01-22. [dostęp 2008-08-23].
  51. ↑ Laid to Rest. MTV Networks, 2004-08-09. [dostęp 2008-08-11].
  52. ↑ Now You’ve Got Something to Die For. MTV Networks, 2005-02-24. [dostęp 2008-08-11].
  53. ↑ LAMB OF GOD: ‘Redneck’ Video Posted Online. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  54. ↑ Walk with Me in Hell. MTV Networks, 2008-06-05. [dostęp 2008-08-11].
  55. ↑ Lamb of God: ‘Set to Fail’ Video Available. [w:] Blabbermouth.net [on-line]. Roadrunner Records, 13 lutego, 2009. [dostęp 2009-02-25].
  56. ↑ Josh Hart: Lamb of God Release Animated Music Video for „Ghost Walking”. www.guitarworld.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  57. ↑ LAMB OF GOD RELEASE ‘DESOLATION’ VIDEO. bravewords.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  58. ↑ LAMB OF GOD: „Vigil’ Video Released. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  59. ↑ Video Premiere: LAMB OF GOD’s '512'. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  60. ↑ Lamb Of God: “Overlord” Video Released!. skullsnbones.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  61. ↑ Metal Hammer Golden Gods nominations announced. www.completemusicupdate.com. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  62. ↑ MACHINE HEAD, LAMB OF GOD, FIVE FINGER DEATH PUNCH Honored At KAWASAKI GOLDEN GODS AWARDS. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  63. ↑ 53rd Annual Grammy Awards nominees list. www.rockonthenet.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  64. ↑ Spencer Kaufman: 2013 Grammy Nominees for Best Hard Rock / Metal Performance: Anthrax, Halestorm, Iron Maiden, Lamb of God, Marilyn Manson + Megadeth Read More: 2013 Grammy Nominees for Best Hard Rock / Metal Performance: Anthrax, Halestorm, Iron Maiden, Lamb of God, Marilyn Manson + Megadeth. loudwire.com. [dostęp 2015-08-04]. (ang.).
  65. ↑ Chad Childers: 2012 Metal Hammer Golden Gods Awards Winners Announced Read More: 2012 Metal Hammer Golden Gods Awards Winners Announced. loudwire.com. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  66. ↑ Dla kogo Grammy: Metalowe nominacje za 2015 r.. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-08]. (pol.).
  67. ↑ Alix Vallecillo: And the Metal Hammer Golden Gods Awards winners this year are…. www.metalinsider.net. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Lamb of God
  • Matt Conner
  • Abe Spear
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Minialbumy
Albumy wideo
Kompilacje
Inne
  • Burn the Priest / ZED
  • Burn the Priest / Agents of Satan
  • Burn the Priest
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lamb_of_God&oldid=73533530”